Skarby ogólnie

Skarb (z łaciny : tezaurus z języka greckiego thesauros , "sklep ze skarbami") to koncentracja bogactwa - często wywodzącego się z historii starożytnej - uważana za zagubioną i/lub zapomnianą, dopóki nie zostanie ponownie odkryta. Niektóre jurysdykcje prawnie definiują, co stanowi skarb, na przykład w brytyjskiej ustawie o skarbach z 1996 r .

Wyrażenie "krew i skarby" było używane w odniesieniu do kosztów ludzkich i pieniężnych związanych z ogromnymi przedsięwzięciami, takimi jak wojna , które pochłaniają jedno i drugie.

Poszukiwanie ukrytego skarbu to częsty temat w legendach; poszukiwacze skarbów istnieją i mogą zarabiać na życie w poszukiwaniu utraconego bogactwa.

Skarb z Villeny , jedno z najważniejszych prehistorycznych znalezisk złotej zastawy stołowej w Europie .

Kryjówki i zakopane skarby piratów

Główny artykuł: Skarby piratów

Zakopany skarb jest ważną częścią popularnego mitu otaczającego piratów . Zgodnie z obiegowym przekonaniem piraci często zakopywali skradzione fortuny w odległych miejscach z zamiarem powrotu po nie (często z wykorzystaniem Map skarbów ).

Istnieją trzy dobrze znane historie, które pomogły spopularyzować mit o zakopanym pirackim skarbie: " The Gold-Bug " Edgara Allana Poe , " Wolfert Webber " Washingtona Irvinga i Treasure Island Roberta Louisa Stevensona . Różnią się znacznie fabułą i traktowaniem literackim, ale wszystkie wywodzą się z legendy Williama Kidda. Wyspa skarbów Stevensona była pod bezpośrednim wpływem "Wolferta Webbera" Irvinga, Stevenson powiedział w swoim przedmowie: "To mój dług wobec Washington Irving, który ćwiczy moje sumienie i słusznie, ponieważ uważam, że plagiat rzadko był prowadzony dalej. cały wewnętrzny duch i sporo materialnych szczegółów moich pierwszych rozdziałów. były własnością Washingtona Irvinga".

Skarb Maruttu zostaje odzyskany przez armię Yudhistira

Chociaż zakopany skarb piratów jest ulubionym tematem literackim, istnieje bardzo niewiele udokumentowanych przypadków piratów faktycznie zakopujących skarby i nie ma udokumentowanych przypadków historycznej mapy skarbów piratów. Jeden udokumentowany przypadek zakopanego skarbu dotyczył Francisa Drake , który zakopał hiszpańskie złoto i srebro po napadzie na pociąg w Nombre de Dios - po tym, jak Drake udał się na poszukiwanie swoich statków, wrócił sześć godzin później, odzyskał łupy i popłynął do Anglii. Drake nie stworzył mapy.

Piratem najbardziej odpowiedzialnym za legendy o zakopanym pirackim skarbie był kapitan Williama Kidd . Historia była taka, że Kidd zakopał skarb ze splądrowanego statku Quedah Merchant na Gardiners Island , niedaleko Long Island w Nowym Jorku, zanim został aresztowany i wrócił do Anglii, gdzie został poddany bardzo publicznemu procesowi i stracony. Chociaż znaczna część skarbu Kidda została odzyskana od różnych osób, które przejęły go w posiadanie przed aresztowaniem Kidda (takich jak jego żona i różne inne osoby, którym przekazano go na przechowanie), sprawa wzbudziła wówczas tak duże zainteresowanie opinii publicznej i fascynację , pojawiły się spekulacje, że pozostała ogromna fortuna i że Kidd potajemnie ją zakopał. Kapitan Kidd zakopał mały skarb na Wyspie Gardinera w miejscu znanym jako Cherry Tree Field; został jednak usunięty przez gubernatora Bellomonta i wysłany do Anglii w celu wykorzystania jako dowód przeciwko niemu. Przez lata wielu ludzi próbowało znaleźć rzekome pozostałości skarbu Kidda na wyspie Gardiner i gdzie indziej, ale nigdy nie znaleziono żadnego z powyższych.

Ilustracja Howarda Pyle'a przedstawiająca piratów zakopujących skarb kapitana Kidda , z Księgi piratów Howarda Pyle'a

Mapy skarbów

Główny artykuł: Mapy skarbów

Mapa skarbów to odmiana mapy służąca do zaznaczenia lokalizacji zakopanego skarbu, zaginionej kopalni , cennego sekretu lub ukrytej lokalizacji. Jednym z najwcześniejszych znanych przypadków dokumentu wymieniającego zakopany skarb jest miedziany zwój , który został znaleziony wśród zwojów znad Morza Martwego w pobliżu Qumran w 1952 r. Częściej w fikcji niż w rzeczywistości "mapy skarbów pirackich" są często przedstawiane w dziełach beletrystycznych jako ręcznie rysowane i zawierające tajemne wskazówki dla postaci, które mają podążać.

Mapa stworzona przez Roberta Louisa Stevensona na potrzeby jego powieści Treasure Island z 1883 roku

Mapy skarbów przyjęły liczne permutacje w literaturze i filmie, takie jak stereotypowa postrzępiona mapa z dużym "X" (jak w "X oznacza miejsce") w celu oznaczenia lokalizacji skarbu, po raz pierwszy spopularyzowana przez Roberta Louisa Stevensona w Treasure Island (1883) lub tajemniczą łamigłówkę (w " The Gold-Bug " Edgara Allana Poe (1843)).