Santiago de los Caballeros
(Santo Domingo, Dominikana, na Wyspie Hispaniola)

(Zobacz również inne miasta:  |  |  |  |  |  |  |

------------------------------------------------------------------------------------
z Wikipedii Niemieckiej

Santiago de los Caballeros to miasto na północy Republiki Dominikany , liczące 592 085 mieszkańców (stan na 2010 r.), drugie co do wielkości miasto w kraju po Santo Domingo

Położenie Santiago de los Caballeros na Dominikanie

Historia

Podczas swojej drugiej podróży do Ameryki w 1495 roku Krzysztof Kolumb kazał zbudować fortecę na północnym brzegu rzeki Yaque del Norte, wokół której wyłoniła się hiszpańska kolonia Jacagua.
W 1504 roku hiszpański gubernator Nicolás de Ovando przeniósł osadę kilka kilometrów dalej na północ, w rejon dzisiejszego Jacagua. W tym samym roku 30 hiszpańskich szlachciców (caballeros) Zakonu św. Jakuba z pobliskiej La Isabela osiedliło się w Jacagua. Z tego powodu miasto nazywano odtąd Santiago de los Caballeros (angielski skrót "James").
W 1508 roku król Hiszpanii Ferdynand II nadał miastu herb przedstawiający siedem czerwonych i pięć białych muszli przegrzebków

Po zniszczeniu przez silne trzęsienie ziemi w 1562 roku, miasto zostało odbudowane na pierwotnym miejscu.
Francuski pirat Fernand de la Fleur kazał splądrować i spalić Santiago w 1660 roku. (?)

Podczas Wojny króla Wilhelma (Część: Wojny dziewięcioletniej 1688-1697), Santiago zostało spalone przez wojska francuskie wspomagane przez korsarzy w 1690 roku. 6 czerwca 1690 roku gubernator Francuskiej Kolonii Sait-Domingue, Pierre-Paul Tarin de Cussy i jego milicja (w tym francuscy korsarze) wkroczyli do Santiago de los Caballeros, najważniejszego miasta w całym regionie Cibao, i poddali je plądrowaniu, ponieważ wszyscy jego mieszkańcy uciekli w porę, pozostawiając miasto całkowicie opuszczone. po masowym napadzie. Żołnierze De Cussy spalili go przed rozpoczęciem odwrotu w kierunku strony francuskiej.
Wzdłuż całej północno-zachodniej linii, od Santiago do granicy, Francuzi pozostawili opuszczone widmo.

Don Gaspar de la Cerda Sandoval Silva y Mendoza, Wicekról  Nowej Hiszpanii i VIII hrabia Galve postawił sobie cel: Wypędzenie Francuzów z Wyspy Hispaniola.
21 stycznia 1691 roku Hiszpanie z Armada de Barlovento w Bitwie pod Limoniade w 1691 roku (znanej także jako Pierwsza Bitwa pod Guárico), pobili na głowę francuzów, a gubernator Francuskiej Kolonii Sait-Domingue, Pierre-Paul Tarin de Cussy zginął. Ponadto w bitwie zginęło prawie 300 korsarzy, jak podaje książka korsarza Raveneau de Lussan

Dwa trzęsienia ziemi ponownie spowodowały zniszczenia w latach 1775 i 1783. W konflikcie między Haiti a hiszpańską częścią Hispanioli w 1805 roku Santiago zostało splądrowane i zniszczone przez wojska haitańskie, a duża liczba mieszkańczginęła.
Od 1822 do 1844 roku Santiago było okupowane przez Haiti, zanim zostało wyzwolone przez wojska niepodległej już Republiki Dominikany w Bitwie pod Santiago 30 marca 1844 roku.