Płonący
Krzyż z Goa
[ang. Fiery
Cross of Goa"]
Cytat, z
http://ybphoto.free.fr/diamants_goa.html
Strona główna
(http://ybphoto.free.fr/index.html) | Diamenty Goa
(http://ybphoto.free.fr/diamants_goa_tdm.html)
Preambuła
Atak na Nossa Senhroa do Cabo
na wyspach Reunion i Madagaskar
Spis treści < | > Rozdział I
Goa, Indie
Południowo-Zachodnie, styczeń 1721
" Nossa Senhora do Cabo" opuściła port Goa w
Indiach w styczniu 1721 roku, bogatą placówkę
handlową Portugalskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Ten
okręt flagowy portugalskiej floty był jedną z
największych fregat królewskich, jakie kiedykolwiek
zbudowano w tamtym czasie. Za pomocą prawie ośmiuset
ton i siedemdziesięciu sztuk armat przewiózł na
pokład bogactwa Indii: tkaniny, jedwab, przyprawy,
drewno egzotyczne, kamienie szlachetne wydobywane z
kopalni Golconda oraz złoto lub srebro do Lizbony.
Królewski statek miał na pokładzie wicekróla
portugalskich Indii - którym był nikt inny jak Luís
Carlos Inácio Xavier de Meneses, piąty hrabia Ericeira
- oraz arcybiskup Goa, Don Sebastian de Andrado.
Wyspa Bourbon, atak Nossa
Senhora do Cabo , kwiecień 1721
Gwałtowna burza zmusiła fregatę do
znalezienia schronienia w porcie Saint-Denis, głównym
porcie Isle de Bourbon. Zakotwiczyła w niewielkiej
odległości dalej, mocno zakotwiczona na dwóch
masywnych kotwicach. Wicekról portugalskich Indii,
jednocześnie kapitan " Nossa Senhora Do Cabo"
, zaproszony do rezydencji gubernatora wyspy, wrócił na
suchy ląd. W międzyczasie załoga pracowała nad
naprawą statku. Stolarze wycinali kawałki drewna, aby
utrwalić konstrukcję kadłuba i steru; Ucierpiało
również takielunek statku, marynarze aktywnie zajęli
się naprawą żagli, wymieniono zużytą linę, a
uszkodzone maszty zastąpiono drewnem znalezionym na
wyspie. Królewska fregata była istną plątaniną
drewnianych wręgów, lin i materiału żagli, niezdolną
do najmniejszego manewru.
26 kwietnia 1721. Od burzy minęło
prawie sześć dni. Nossa Senhora Do Cabo , prawie zdolna
do odpłynięcia, wbrew sobie przeszła do historii
piractwa. Hrabia Ericeira, kapitan fregaty królewskiej,
dostrzegł w oddali dwa statki pływające pod angielską
banderą. Obydwa statki pod pełnymi żaglami, płynąc z
pasatami, skierowały się w stronę wyspy Bourbon.
Zaintrygowany kapitan obserwował ich z lądu, gdzie
nadal przebywał z częścią swojej załogi. Kiedy te
statki płynęły prosto w kierunku fregaty królewskiej
i z pełną prędkością, z przerażeniem zdał sobie
sprawę, że ma do czynienia z piratami. Ale za późno.
Chciał zorganizować bitwę, gotowy stoczyć bitwę z
tymi morskimi biegaczami. Szybko jednak musiał stawić
czoła faktom: portugalski statek był pozbawiony załogi
i rozbrojony, niezdolny do najmniejszej reakcji. Tylko
nielicznym łodziom z kapitanem i marynarzami udało się
wrócić na fregatę. Brakowało jednak amunicji, na
pokładzie pozostało tylko trzynaście dział, a
pozostałe zostały zesłane na dno w wyniku straszliwej
burzy, która przeszła kilka dni wcześniej " Nossa
Senhora Do Cabo"
. Na pokładzie obu statków, płynących pod pełnymi
żaglami, czterystu osiemdziesięciu piratów obsadziło
armaty, podgrzewało kamienie muszkietów i wykrzykiwało
we wszystkich językach najgorsze przekleństwa, jakie
mogły istnieć. Pirat Siguier, kapitan Cassandry ,
kwatermistrz John Taylor, dwustu osiemdziesięciu
piratów i trzydzieści osiem dział było gotowych do
rozpoczęcia walki. Podobnie pirat Olivier Levasseur,
również nazywany La Buse, jego dwustu ludzi i
trzydzieści sześć dział znajdowało się na
pokładzie " Victorieux" i atakował swoją
ofiarę spragniony łupów.
Razem weszli do portu Saint-Denis. Levasseur spojrzał
przez wziernik na nieruchomy portugalski statek. Brak
załogi, rozbrojone lufy armat, niemożność obrócenia
fregaty wciąż zakotwiczonej na dwóch stanowiskach do
cumowania: bezbronna ofiara.
"Przygotuj się do wejścia na pokład, bez
litości, bez kwartału, połóż ręce na kobietach i
łupie!"
- zawołał kapitan do załogi.
Obydwa statki pirackie znalazły się teraz w zasięgu
armat. Iluminatory pokoju strzeleckiego na tylnym zamku
Victorieux otworzyły się i rozległy się trzy
strzały.
Na lądzie, zwabieni ciekawością, nieliczni mieszkańcy
zebrali się na brzegach, aby obserwować katastrofalny
spektakl, który rozegrał się na ich oczach.
Flagi angielskie zostały zastąpione czarną flagą.
Rozpoczęły się działania wojenne. Seria wyścigowych
armat wystrzelona z Cassandryoznaczało początek
olśniewającego ataku. Hrabia Ericeira odkrył dwa
ciężko uzbrojone statki, których zamiar był jasny:
przejąć nic więcej i nic mniej niż okręt flagowy
portugalskiej floty.
Statek La Buse opuścił grot i zawrócił,
przedstawiając " Nossa Senhora Do
Cabo" w zasięgu haków na prawym
dziobku. Motywacją piratów, którzy uciekli angielskiej
eskadrze pod Majottą, był dostępny łup. Wejście na
pokład było szybkie.
Portugalscy marynarze próbowali odeprzeć atak piratów,
ale ich nadmierne uzbrojenie pokonało królewską
fregatę. Na moście nie było litości: połowa
portugalskich marynarzy została przebita kulami z
muszkietu i pocięta ostrzami szabli. Piraci okrzyknęli
swoje zwycięstwo i oddano siedem strzałów z armat, aby
uczcić schwytanie.
W oddali mieszkańcy Saint-Denis, wymizerowani i
zrozpaczeni brutalnością ataku, byli świadkami
przejęcia portugalskiego statku przez piratów.
Po tym miażdżącym zwycięstwie piraci rozpoczęli
przeszukanie statku. To właśnie wtedy odkryli łupy
wicekróla portugalskich Indii, arcybiskupa i księży
powracających ze stanu Goa: rzeki diamentów, głowice i
rzeźby ze szczerego złota, skrzynie wypełnione
kamieniami i cennymi przedmiotami, przyprawami,
tkaninami, łupami na tyle ważne, aby podzielić się
nim między załogę a kapitanami, aby upić ich
radością przez cztery dni.
Kapitan "Victoriaux" uczynił hrabiego
Ericeirę swoim więźniem i zszedł na brzeg. Za
uwolnienie zażądał okupu w wysokości dwóch tysięcy
piastrów.
"To drobnostka dla tak wielkiego człowieka!",
wykrzyknął gubernator Isle de Bourbon,
Desforges-Boucher. Olivier Levasseur w końcu uwolnił
nieszczęsnego więźnia w zamian za Krzyż
wysadzany ponad dziesięcioma kilogramami diamentów,
który znajdował się wśród łupów. Z portu
Saint-Denis wicekról patrzył bezradnie, jak La Buse
obejmuje dowództwo nad jego własnym statkiem.
Mapa miejsc kotwicowisk w 1763 r. i
lokalizacja wejścia na pokład La Virge du Cap w 1721 r.
Isle de Bourbon autorstwa Bellina 1763 ( C National
Maritime Museum, Londyn)
(Kliknij aby powiększyć)
(http://collections.rmg.co.uk/)
Po walce Levasseur wziął Nossa
Senhora Do Cabo z Victorieux na holu i dołączył do
Cassandry w porcie Saint-Paul, na północny zachód od
Isle de Bourbon. Po zatopieniu "Victorieux" i
zastąpieniu go "Nossa Senhora Do Cabo" ,
którego nazwę przemianował na cześć swojego
pierwszego statku, dwaj piraci zaatakowali " Ville
d'Ostende" , statek handlowy Kompanii
Wschodnioindyjskiej z Ostendy. Ale na tym nie kończą
się ich występki. W grudniu 1721 roku w drodze na
wyspę Sainte-Marie na Madagaskarze podpalili księżną
de Noailles , statek zaopatrujący wyspy Bourbon i Isle
de France w prowiant i niewolników. Po tym ostatnim
ataku Taylor postanowił ukryć swój łup na wyspie
Sainte-Marie, będącej siedliskiem wszystkich piratów z
Morza Południowego.
Obaj kapitanowie kontynuowali podróż osobno. Levasseur
i czterdziestu jego ludzi wycofało się do zatoki
Antongil na wschodnim wybrzeżu Madagaskaru, podczas gdy
Taylor wolał udać się do Porto Bello w Panamie, gdzie
czekała go obietnica amnestii.
Jednak te powtarzające się ataki wywołały gniew
Generalnego Gubernatora wyspy, zirytowanego piractwem i
głodem, jakie spowodowało pozbawianie ludności
zasobów.
Za przywrócenie porządku na Morzu Indyjskim
odpowiedzialny był korsarz Duguay-Trouin, dowódca
francuskiej armii morskiej pod rządami Ludwika XIV.
Odtąd prowadził grupy myśliwskie, doskonaląc się w
opanowaniu nowej sztuki ścigania piratów. Bezwstydnie
ścigał korsarzy i innych nieuczciwych piratów od
równika aż po Przylądek Dobrej Nadziei. Większość
piratów zaprzestała wówczas wszelkiej działalności i
stała się pokojowymi obywatelami, korzystając z Karty
Łaski oferowanej przez króla Francji.
Od 1722 roku Lev Asseur zachowywał dyskrecję i
wydawało się, że się ustatkował. Być może nie
chciał ponieść upokarzającej porażki z korsarzem
Duguay-Trouinem, przeciwnikiem na miarę swojej miary?
Jednak nie mogąc zmusić się do zwrotu łupów z
"Nossa Senhora do Cabo" , dwukrotnie odmówił
spełnienia warunków Karty Amnestii zaproponowanej przez
gubernatora Desforges-Bouchera w 1724 r.
Ponownie przerobiony na pilota w zatoce Antongil na
wschodnim wybrzeżu Madagaskaru i wyobraził sobie, że
został zapomniany i schowany na statkach królewskich.
To się nie wydarzyło !
Po rozkazie wydanym przez Kompanię Wschodnioindyjską 31
grudnia 1727 r. Radzie Burbonów, aby odmówić gościny
jakiemukolwiek bandycie, nowy gubernator Dumas
przysiągł, że zabije ostatnią żyjącą postać
piractwa, Oliviera Levasseura, aby stał się strona w
historii.
Mapa terenów łowieckic hpirata Oliviera Levasseura w
latach 1717-1730.
Uniwersalna mapa handlowa, czyli mapa hydrograficzna, na
której dokładnie opisane są wybrzeża 4 części
świata, autorstwa P.Du-Vala Geographe Ordinaire du Roy.
1686. W Paryżu. U autora, na Isle du Palais, przy Quay
de l'Orloge, na rogu Rue de Harlay. Z przywilejem
królewskim od dwudziestu lat. ( C Narodowe Muzeum
Morskie, Londyn) (http://collections.rmg.co.uk)
1730, Olivier Levasseur
zdradza swoją tajemnicę
W 1729 roku La Buse w końcu podpisał
swój koniec, oferując swoje usługi statkowi La Méduse
z Kompanii Wschodnioindyjskiej, który chciał
zakotwiczyć w Port Choiseul. Kapitan d'Hermitte, kapitan
statku, rozpoznał pirata i zemścił się na
Levasseurze, który wielokrotnie atakował statki jego
kompanii. Aresztował go na rozkaz nowego gubernatora
L'Isle de Bourbon, który przesłuchał go przed
wrzuceniem do lochów w Saint-Denis.
La Buse był sądzony za przestępstwa
sprzed ośmiu lat: z jednej strony zdobycie Nossa Senhora
Do Cabo i miasta Ostenda , a z drugiej strony spalenie
księżnej Noailles w 1721 r.
7 lipca 1730 r. o godz. 5: 20.00 Olivier Levasseur
wreszcie poznał swój los:
" Życzy sobie, aby Rada przeprowadziła
nadzwyczajnie proces karny i zlecił go na prośbę i
staranność Prokuratora Królewskiego, powoda i
oskarżyciela, przeciwko Olivierowi Levasseurowi
pseudonimowi La Buse, oskarżonemu o zbrodnię piractwa
[.]. Sobór potępił go i nakazał
zadośćuczynić przed głównymi drzwiami kościoła tej
parafii, nago, w koszuli, ze sznurem za kołnierzem i
trzymając w dłoni płonącą pochodnię o wadze dwóch
funtów, powiedzieć i oświadczyć głośno i
zrozumiałym głosem, że niegodziwie i lekkomyślnie
przez kilka lat wykonywał robotę bandyty, za co
żałował i prosił o przebaczenie Boga, Króla [.].
Stracony o godzinie piątej w wieczorem siódmego lipca
tysiąc siedemset trzydziestego roku "Podpisano:
Chassin, Dumas, Villarmoy, G. Dumas de Lanux.
Kryptogram pirata zilustrowany na papierze welinowym
Gubernator Dumas, który sam był
byłym piratem, podjął ostateczne negocjacje z La Buse,
próbując zdobyć skarb Nossa Senhora Do Cabo . Ale
pirat nie wyjawił prawdy o swojej hipotetycznej
wolności. Został skazany na śmierć przez powieszenie
w Saint-Paul. A jako wiadomość dla bandytów
potrzebujących łatwego łupu, jego ciało wisiało na
linie przez kilka dni przed drzwiami kaplicy św. Pawła!
W towarzystwie swoich strażników w drodze do Saint-Paul
wspiął się na wzgórza i przekroczył wąwóz w
Malheur. Kiedy z żelazkami w rękach przeszedł przez
słabo podparty most, który przecinał dno wąwozu,
powiedział swoim strażnikom to zdanie, które
pozostało sławne na zawsze:
" Za to, co tu ukryłem,
mógłbym kupić całą wyspę .
Kiedy Olivier Levasseur wspiął się na szafot, dał
ostatnią wskazówkę. Mówi się, że rzucił w tłum
tajemniczy kryptogram i oświadczył: " Moje skarby
dla tych, którzy rozumieją!" ".
Pewne jest, że La Buse ukrył swój skarb...ale gdzie?
Między historią a legendą, między wyspą Sainte-Marie
a wąwozem a Malheur najwięksi odkrywcy skarbów nie
wiedzą już, w którym kierunku patrzeć!
Od ponad dwóch stuleci archeolodzy i rabusie prowadzą
nieustanne badania na Oceanie Indyjskim, od Zatoki
Antongil na wschodnim wybrzeżu Madagaskaru, po wyspę
Reunion (Isle de Bourbon), przechodząc przez wyspę
Sainte-Marie (dawniej Nosy Bohara). , nie zapominając o
wyspie Mauritius (dawniej Isle de France) i Seszelach
(dawniej Isle des Sept Sours, znana również jako Siete
Irmanas). Bezskutecznie !
|
