Spotkanie Zufara z Nuno da Cunha i Antonio da Silveirą

W lutym 1537 r., Kiedy Bahadur Shah z Gudżaratu został zabity na swoim statku przez Portugalczyków dowodzonych przez Nuno da Cunha, Zufar opuścił statek i dopłynął do brzegu, gdzie został dobrze przyjęty przez Portugalczyków, którzy dokonali masakry reszty załogi Bahadurs. Cunha był pod takim wrażeniem Zufara, że ??polecił go portugalskiemu dowódcy Antonio da Silveira de Menezes. Khoja następnie uciekł do króla Mahmuda z Cambaya, gdzie Khoja otrzymał polecenie ponownej walki z Portugalczykami, z pomocą floty osmańskiej, która była w drodze. Khoja pojawił się następnie przed miastem Rums, niedaleko Diu, gdzie został ranny w ramię. Zufarowi pomagali miejscowi królowie, co spowodowało, że Silveira nakazał swoim ludziom opuścić miasto i zamiast tego ufortyfikować port.
Kiedy przybyła flota osmańska, Silveira wysłał list do Nunho z prośbą o pomoc.

W 1537 roku sułtan Bahadur i Khoja Zufar zgodzili się spotkać z portugalskim gubernatorem Nuno da Cunha w Diu, na jego statku i pomimo ostrzeżenia Bahadur został zamordowany, a jego ciało wrzucono do oceanu, podczas gdy Zufar ledwo uciekł na statek Antonio de Soto-Maior. ^[31] Zdeterminowany, by się zemścić, Zufar napisał do swojego krewnego Nacody Hamede, władcy Zebitu, z prośbą o wysłanie armii osmańskiej do Indii, na co sułtan wyraził zgodę. ^[32] Według listów portugalskiego autora Luísa Vaza Camoesa opublikowanych w 1776 roku, Zufar i Nunio służyli razem w służbie Portugalczykom, ale Zufar wraz z grupą mieszkańców Cambaya przeszedł na stronę i dołączył do Hadima Suleimana Paszy. ^[33]

W kwietniu 1538 Zufar, otrzymawszy wiadomość o przygotowaniach floty portugalskiej do wojny, potajemnie wysłał swoją żonę i dzieci w bezpieczne miejsce. Następnie stanął przed nowym sułtanem, Mahmudem III, który mianował go gubernatorem Surat z tytułem Khudawand Khan. Następnie Zufar zaatakował zewnętrzny fort Diu, wpędzając Portugalczyków do miasta i rozpoczynając oblężenie Diu , które było możliwe dzięki bliskiemu przyjacielowi Zufara, Ruyowi Freire, Portugalczykowi, który zbierał informacje. ^[34] W czerwcu 1538 Zufar został ranny ^[35] przez Portugalczyków ^[36] i ponownie zaatakowany 26 czerwca z 4000 ludzi poza wioską Rzym. ^[37]

Przez całe swoje panowanie jako gubernator Zufar namawiał muzułmańskiego przywódcę Gudżaratu do wypędzenia Portugalczyków ^[38] , którzy przejęli Port Surat i obrabowali miasto na początku wieku.
Przypisuje się mu następujący cytat, będący częścią przemówienia skierowanego do jego ludzi na temat Portugalczyków

Opóźniony przez inne konflikty, Suleiman przybył z flotą 72 statków i powiedział swoim ludziom o pewnym "Cosazaffer, który pochodził z Otranto i był renegatem islamu". ^[40] W 1540 roku, aby odeprzeć ataki Portugalczyków, Zufar zbudował silny, wysoki i duży fort w miejscu małego starego fortu. ^[41] Portugalczycy protestowali przeciwko tej decyzji. ^[42]

Zufar miał osobisty związek z Garcią de Orta , ponieważ otrzymywał prezenty w postaci curcas (cataputia minor) od Zufara. ^[43] [44] W 1542 roku statek wypełniony 60 000 sztuk weneckiego złota został wysłany do Zufar, aby przygotować się na nadchodzącą flotę. ^[45] W 1545 Zufar podjął kolejną próbę oblężenia Diu ^[46], która zakończyła się niepowodzeniem.

W 1546 roku Zufar skarżył się, że jego statki handlowe były nękane przez portugalskie cartazy , co doprowadziło do potyczek z flotami portugalskimi. Sułtan, zdecydowany odzyskać Diu, zwrócił się o wsparcie do państw indo-islamskich. ^[47]

W 1546 Zufar ufortyfikował swoją bazę w Surat ^[48] i przekonał sułtana Gudżaratu do ponownego ataku na Diu. ^{[49] [50] [51]} W marcu 1546 Zufar pojawił się przed Diu z 7000 "guzatteres" i 1000 Turków, aby odebrać go Portugalczykom. ^[52] [53] Ich przywódca Dom Joao Mascarenhas bronił miasta, podobnie jak jego poprzednik Antonio da Silveira. Portugalki również brały udział w obronie. ^[54] Oblężenia nie powiodły się i Sulejman odszedł 5 listopada. Następnie Zufar podpalił swoje obozowisko i opuścił wyspę Diu.