  
   |
|
|
Zobacz również
statki sławnych piratów i korsarzy: | Adventure Galley | Ambrose Light | Fancy | Flying Dutchman | Ganj-i-Sawai | Queen Anne's Revenge |
Quedagh Merchant | Marquis of Havana | My Revenge (statek francuskiej piratki Jeanne de
Clisson) | Royal Fortune (statek Bartholomew_Robertsa) | Saladin | Whydah Gally | |
Zobacz też: Lista
fikcyjnych piratów i Lista
filmów pirackich
Najbardziej znani Piraci na przestrzeni dziejów Zheng Yi Sao Zheng Yi Sao (1775-1844; urodzona jako Shi Yang, znany także jako Shi Xianggu), znana również jako Ching Shih, była chińskim przywódcą piratów działającą na Morzu Południowochińskim w latach 1801 do 1810. Urodzona
jako Shi Yang w 1775 r. w skromnych początkach,
poślubiła pirata imieniem Zheng
Yi w wieku 26 lat w 1801 r. Ludność Guangdong
nadała jej imię Zheng Yi Sao ("żona Zheng
Yi") . Po śmierci męża w 1807 roku przejęła
kontrolę nad jego piracką konfederacją przy wsparciu
jego adoptowanego syna Zhanga Bao, z którym weszła w
związek, a później wyszła za mąż. Jako nieoficjalny
dowódca Konfederacji Piratów Guangdong, jej flota
składała się w 1805 roku z 400 Statków
Junk i od 40 000 do 60 000 piratów . W
1810 roku Zheng Yi Sao wynegocjował poddanie się
władzom Qing, co pozwoliło jej i Zhang Bao zatrzymać
znaczną flotę i uniknąć oskarżenia. W chwili
kapitulacji osobiście dowodziła 24 statkami i ponad
1400 piratami.
Wczesne życieZheng
Yi Sao urodził się w 1775 roku w okolicach Xinhui
w prowincji Guangdong Małżeństwo z Zheng YiW 1801 roku Shi Yang poślubiła Zheng Yi, znanego pirata. Zheng Yi był piratem, który walczył jako korsarz dla wietnamskiej dynastii Tây Son w wojnach Tây Son przeciwko Qing China , a później Nguy?n Ánh . [11] Pod patronatem Tây Son walczył we flocie swojego kuzyna Zheng Qi . [11] Zheng Yi pochodził z rodziny znanych piratów, której korzenie sięgają dynastii Ming . [12] Miał adoptowanego syna, Zhang Bao, który został uprowadzony przez Zheng Yi w 1798 roku w wieku 15 lat, a następnie zmuszony do piractwa.
Rok po ich ślubie w lutym 1802 roku kuzyn Zheng Yi, Zheng Qi, został schwytany i stracony przez siły Nguy?n w mieście Jiangping (??) na granicy Wietnamu i Chin, w pobliżu dzisiejszego Dongxing (??). 20 lipca 1802 roku Nguy?n Ánh wkroczył do miasta Thăng Long , kończąc dynastię Tây Son. [13] Zheng Yi szybko przejął flotę Zheng Qi po jego śmierci i popłynął z powrotem na chińskie wybrzeże wraz z resztą chińskich piratów, którzy wcześniej byli pod patronatem Tây Son. [14] Nastąpił okres walk między piratami w pobliżu wybrzeża Guangdong; ale z pomocą Zheng Yi Sao, który był zdolnym konsolidatorem i organizatorem, [15]Zheng Yi był w stanie zjednoczyć piratów w konfederację poprzez podpisanie porozumienia w lipcu 1805 roku, w którym każdy przywódca piratów zgodził się poświęcić część swojej autonomii dla większego dobra. [16] Konfederacja składała się z sześciu flot znanych z koloru flag - czerwonej, czarnej, niebieskiej, białej, żółtej i fioletowej. Zheng Yi dowodził największą flotą w konfederacji, Flotą Czerwonej Flagi. [17] Zheng Yi Sao miał dwóch synów z Zheng Yi: Zheng Yingshi (???), który urodził się w 1803 roku, i Zheng Xiongshi (???), który urodził się w 1807 roku Wniebowstąpienie do przywództwa16 listopada 1807 r. Zheng Yi wypadł za burtę podczas wichury i zmarł w wieku 42 lat. Zheng Yi Sao szybko przejęła działalność zmarłego męża, dzięki wsparciu siostrzeńca Zheng Yi, Zheng Baoyanga (? ? ?) i syna Zheng Qi, Zheng Anbang (???). Zheng Yi Sao również równoważył różne frakcje w konfederacji i był zaznajomiony z Guo Podai (? ? ?), przywódcą drugiej co do wielkości floty w konfederacji, Floty Czarnej Flagi, który został uprowadzony przez Zheng Yi i zmuszony do piractwa w młodym wieku. [19] Co najważniejsze, Zheng Yi Sao miał wsparcie Zhang Bao, który faktycznie dowodził wówczas Flotą Czerwonej Flagi. [1] Zheng Yi Sao skutecznie odziedziczyła po swoim zmarłym mężu nieformalne dowództwo nad całą Konfederacją Piratów, podczas gdy Zhang Bao został oficjalnym dowódcą Floty Czerwonej Flagi. [5] Według raportu Wen Cheng Zhi (???), urzędnika państwowego, który prowadził negocjacje z Zheng Yi Sao i Zhang Bao z namiestnikiem Liangguang Bai Ling (??) później w 1810 r., "Zhang Bao był posłuszny Zheng Yi rozkazy Sao i konsultował się z nią we wszystkich sprawach przed podjęciem działań (??...??????????,??????)." Po przejęciu kontroli nad konfederacją Zheng Yi Sao i Zhang Bao szybko weszli w związek seksualny. [1] Spekuluje się, że byli już intymni przed śmiercią Zheng Yi. Lider konfederacjiW 1808 roku, rok po przejęciu władzy przez Zheng Yi Sao, Konfederacja Piratów stała się znacznie bardziej aktywna. We wrześniu Zhang Bao najpierw zwabił, a następnie zaatakował Lin Guolianga (???), generała brygady (??) z Humen i zniszczył jego flotę 35 statków w pobliżu wyspy Mazhou, położonej na wschód od obecnego dystryktu Bao'an w Shenzhen . Miesiąc później, w październiku, Zhang Bao pokonał podpułkownika (??) Lin Fa (??) w pobliżu dzisiejszej wyspy Weiyuan na wschód od miasta Humen . [21] Te dwa starcia zmniejszyły chińską flotę prowincjonalną o połowę i otworzyły drogę piratom do wejścia do Rzeki Perłowej .[22] Rok 1809 był pełen wydarzeń dla Konfederacji Piratów pod dowództwem Zheng Yi Sao. W marcu dowódca prowincji (??) Sun Quanmou (???), mając pod dowództwem około 100 statków, walczył z niewielką grupą piratów w pobliżu wyspy Dawanshan , a piraci wezwali Zheng Yi Sao o pomoc. Przed bitwą Zheng Yi Sao objął dowództwo nad Flotą Czerwonej Flagi i Flotą Białej Flagi i rozkazał Zhang Bao zaatakować od frontu około 10 statkami. Porucznicy Zhang Bao, Xiang Shan'er (???) i Xiao Bu'ao (???) mieli oskrzydlić Suna z boków, a Liang Bao (??), dowódca Floty Białej Flagi, miał odciąć Słońce od tyłu. Podczas bitwy Zheng Yi Sao zaatakował z większością Flot Czerwonej i Białej Flagi, które rozgromiły Sun. [23] 21 lipca flota Qing zadała poważny cios Konfederacji Piratów, zabijając Liang Bao i niszcząc jego Flotę Białej Flagi podczas starcia w pobliżu obecnego dystryktu Jinwan w Zhuhai , kosztem utraty generała brygady Xu Tinggui (???) i 25 statków do Zhang Bao. [24] Śmierć Lianga i zniszczenie Floty Białej Flagi nie odstraszyły Zheng Yi Sao. W sierpniu 1809 roku zarządziła masowy nalot: Zhang Bao miał najechać wokół Dongguan z Flotą Czerwonej Flagi, Guo Podai najechać na Shunde z Flotą Czarnej Flagi, a Zheng Yi Sao poprowadziła nalot wokół Xinhui ze swoją osobistą flotą. [25] Guo Podai przedzierał się przez liczne drogi wodne wzdłuż Rzeki Perłowej przez sześć tygodni podczas krwawej kampanii najazdów, która ostatecznie spowodowała śmierć około 10 000 ludzi. Na początku września Zhang Bao całkowicie zniszczył duże miasto niedaleko Humen i zabił 2000 mieszkańców. Liczne wioski, osady i miasta padły ofiarą szalejących piratów. [26] 27 września Zheng Yi Sao osobiście objął dowództwo nad 500 statkami i zakotwiczył w pobliżu Tanzhou (??). 29-go Zheng Yi Sao nakazał Zhang Bao napaść na miasto Shating (? ?) dalej w górę rzeki, gdzie schwytał około 400 cywilów; 2 października Zheng Yi Sao nakazał Guo Podai zakotwiczyć wokół Jigongshi (???), prawdopodobnie w pobliżu Sanxiongqi (???, współczesny Sanhongqi???), gdzie dokonał nalotu dwa dni później. [27] Pod koniec października prowincjonalna flota wróciła do sił i była gotowa do akcji pod dowództwem Sun Quanmou, ale została ponownie pokonana przez Zhang Bao wieczorem 21 października w pobliżu miasta Shawan (??) . [28] Blokada zatoki Tung ChungZobacz też: Bitwa w Paszczy Tygrysa W desperacji chińscy urzędnicy z nowym zainteresowaniem spojrzeli na "obcych barbarzyńców", mając nadzieję na uzyskanie pomocy przeciwko Zheng Yi Sao i Konfederacji Piratów. Cesarstwo Portugalskie, które wówczas kontrolowało Makau, zgodziło się pomóc - 5 września 1809 roku Zheng Yi Sao zdobył bryg Antonio Botelho Homena (portugalskiego gubernatora Timoru ), a Portugalczycy byli chętni do zemsty. [29] [30] Na początku listopada 1809 roku Zheng Yi Sao nagle opuścił Rzekę Perłową z zaledwie kilkoma statkami i zakotwiczył w zatoce Tung Chung , na północ od wyspy Lantau , w celu naprawy. [31] 4 listopada Portugalczycy wysłali trzy statki i bryg, aby nękać Zheng Yi Sao w Lantau; natychmiast wezwała na pomoc Flotę Czerwonej Flagi pod dowództwem Zhanga Bao. [32] Piątego Zhang Bao przybył do zatoki Tung Chung i widząc, że Portugalczyków już tam nie było, postanowił zakotwiczyć swoje statki w celu naprawy i konserwacji. Jednak ósmego dnia sześć portugalskich statków, Inconquistável ( fregata ), Indiana (bryg), Belisário (bryg),Conceiçao (bryg), Sao Miguel (bryg) i Princesa Carlota (bryg), pod dowództwem kapitana artylerii José Pinto Alcoforado de Azevedo e Sousa, zablokowały Zheng Yi Sao i Zhang Bao w zatoce Tung Chung. [33] 20-go 93 statki z floty prowincji dołączyły do ??blokady Portugalczyków pod dowództwem Sun Quanmou. Piraci podejmowali różne próby kontrataku i przełamania blokady, które jednak nie powiodły się z powodu niesprzyjających wiatrów . 23-go piratom udało się schwytać jeden statek z floty prowincji i zabić 74 ludzi na pokładzie. [36] Sytuacja przekształciła się w impas między piratami a wspólną flotą chińsko-portugalską. Sfrustrowany brakiem postępów Sun Quanmou przekształcił 43 swoje statki w statki strażackie i 28 grudnia skierował je w kierunku piratów w zatoce Tung Chung. Piraci zawrócili statki strażackie, odholowali je na brzeg, ugasili pożary i rozbili je na opał. W tym momencie zmienił się wiatr i dwa statki strażackie zostały zdmuchnięte z powrotem do floty prowincji i zapaliły dwa własne statki Sun. 29-go Zhang Bao i Zheng Yi Sao, wykorzystując w pełni wiatr, przedarli się przez blokadę i uciekli na Morze Południowochińskie . Flota prowincji straciła 3 statki i co najmniej 74 ludzi, podczas gdy piraci stracili 40 ludzi i żadnych statków. Poddanie się władzom QingRok 1810 przyniósł koniec Konfederacji Piratów. Źródła różnią się co do motywacji, dlaczego piraci się poddali. Na początku 1810 roku piraci zaczęli zdawać sobie sprawę, że są w takiej pozycji władzy, że mogą negocjować poddanie się rządowi Guangdong bez nakładania na nich kar lub reparacji. Guangdong był tak zdesperowany, by zakończyć plagę piractwa, że ??był gotów legitymizować swoją władzę w zamian za przejście na emeryturę. [38] Alternatywny punkt widzenia jest taki, że pod koniec 1809 roku losy odwróciły się przeciwko Zheng Yi Sao i Konfederacji Piratów. Guo Podai, przywódca Floty Czarnej Flagi, odmówił wsparcia Zheng Yi Sao i Zhang Bao podczas bitwy w zatoce Tung Chung, a później otwarcie walczył z Zhang Bao w pobliżu Humen . 13 stycznia 1810 roku Guo Podai oficjalnie poddał się wicekrólowi Liangguang, Bai Lingowi, i został odznaczony stopniem podporucznika (??). [39] [40] Portugalczycy i Brytyjczycy również oficjalnie dołączyli do walki. 15 września 1809 r. brytyjski okręt Mercury zgodził się dołączyć do 60 prowincjonalnych okrętów wojennych w patrolowaniu wewnętrznego przejścia Rzeki Perłowej . 23 listopada Portugalczycy oficjalnie podpisali porozumienie z Bai Ling, w którym wezwano sześć portugalskich statków do przyłączenia się do chińskiej floty prowincji na patrolu między Humen a Makau przez sześć miesięcy. [31] Polityka Bai Linga dotycząca szkolenia milicji i embarga również odniosła rozsądny sukces w odcięciu linii zaopatrzenia piratów. [41] Ale to wszystkie te powody razem wzięte, plus ograniczenia organizacyjne Konfederacji Piratów, którą utrzymywało kilku charyzmatycznych przywódców, takich jak Zheng Yi Sao, Zhang Bao i Guo Podai, skłoniły Zheng Yi Sao do rozważenia poddania się władzom na początku 1810 r. [42] Z Ouvidorem (sędzią) Makau Miguelem José de Arriaga jako mediatorem, Zheng Yi Sao, Zhang Bao i Bai Ling oficjalnie spotkali się na statku flagowym Zhang Bao 21 lutego 1810 r. Negocjacje szybko się załamały, gdy Bai Ling odmówił Zheng Yi Sao i Zhang Bao. żądanie zatrzymania 5000 podwładnych i 80 statków w celu rozpoczęcia handlu solą i przyłączenia się do kampanii antypirackiej w zachodnim Guangdong . Pod koniec dnia dziesięciu brytyjskich Hindusów przepłynęło obok floty piratów i zaalarmowało Zhanga Bao, który podejrzewał jakąś chińsko-europejską pułapkę i szybko się wycofał. [43] [44] 17 kwietnia Zheng Yi Sao, chcąc przełamać impas, osobiście poprowadził delegację 17 kobiet i dzieci do Yamen w Kantonie i negocjował z Bai Ling, gdzie uległ jej żądaniom. 20 kwietnia 1810 roku Zheng Yi Sao i Zhang Bao oficjalnie poddali się Bai Ling w pobliżu Furongsha (???, w pobliżu dzisiejszego Guzaiwan???) [45] z 17 318 piratami, 226 statkami, 1315 armatami i 2798 różnorodną bronią. Zheng Yi Sao poddała się z 24 statkami i 1433 piratami pod jej osobistym dowództwem. Zhang Bao otrzymał stopień porucznika (? ?) i pozwolono mu zachować prywatną flotę od 20 do 30 statków. Zheng Yi Sao otrzymał również pozwolenie na oficjalne poślubienie Zhang Bao.[2] Zheng Yi Sao i jej załogi zostały ułaskawione , a mężczyźni otrzymali wieprzowinę, wino i pieniądze. [46] Życie po piractwie i śmierciPo poddaniu się Zhang Bao dalej się wyróżniał, pokonując Flotę Błękitnej Flagi pod dowództwem Wu Shi'er (? ? ?) w pobliżu półwyspu Leizhou . [47] Zhang Bao, wraz z towarzyszącym mu Zheng Yi Sao, został później przeniesiony do Min'an w prowincji Fujian , gdzie Zheng Yi Sao urodziła syna, Zhanga Yulina, w 1813 roku (???). [48] W 1822 roku Zhang Bao, lat 36, zmarł w pobliżu Penghu , służąc jako pułkownik (? ?) odpowiedzialny za garnizon Penghu. W 1824 Zheng Yi Sao wrócił do Guangdong z Zhang Yulinem. [49] W 1840 roku, mieszkając w Nanhai , Zheng Yi Sao wniósł oskarżenie przeciwko urzędnikowi państwowemu, Wu Yaonanowi (???), za sprzeniewierzenie 28 000 taeli srebra, które Zhang Bao przekazał mu w 1810 roku na zakup posiadłości . Ówczesny wicekról Liangguang, Lin Zexu , zwrócił się do cesarza o oddalenie sprawy, co uczynił. [50] W 1844 roku Zheng Yi Sao zmarła w wieku 68 lub 69 lat, prowadząc stosunkowo spokojne życie po śmierci drugiego męża, jako właścicielka niesławnego domu hazardowego gdzieś w okolicach Guangdong. [51] DziedzictwoTrzy kody Zhang Bao dla piratów Floty Czerwonej Flagi są często błędnie przypisywane Zheng Yi Sao. Kody to: [52]
Trzy kody oraz fakt, że Zhang Bao był autorem kodów, zostały zapisane w Jing hai fen ji (????), relacji Konfederacji Piratów sporządzonej przez urzędnika Qing , Yuana Yongluna (???), opartej na zeznaniach z pierwszej ręki. [4] Błędne przypisanie kodów Zheng Yi Sao najprawdopodobniej pochodzi z Historii piractwa Philipa Gosse , opublikowanej po raz pierwszy w 1932 r., w której powiedział, że Zheng Yi Sao sporządziła "kodeks zasad dla swoich załóg, który nieco przypominał te subskrybowane przez wcześniejszych europejskich piratów". [53] Gosse twierdził, że oparł historię Zheng Yi Sao na tłumaczeniu Jing hai fen ji autorstwa Charlesa F. Neumanna wHistoria piratów, którzy nawiedzili Morze Chińskie w latach 1807-1810, opublikowana w 1831 r., Która sama w sobie zawiera liczne błędy w tłumaczeniu. [54] Uważa się, że Gosse był przede wszystkim zainteresowany sensacyjną relacją Zheng Yi Sao, jak stwierdził w The History of Piracy, że "oryginał ( Jing hai fen ji ), opublikowany w Kantonie w 1830 r., jest głównie poświęcony wyczyny jednego pirata i kobiety" [55] , podczas gdy w rzeczywistości Jin hai fen ji zawiera znacznie więcej wzmianek o Zhang Bao (88) niż o Zheng Yi Sao (25). [56] Chociaż ustalono, że kody zostały błędnie przypisane, inne źródła wymieniają dodatkowe kody, które mogły zostać wydane przez Zheng Yi Sao, które są zestawione poniżej: [ 57]
Na wpół fabularyzowana relacja Zheng Yi Sao, oparta na Historii piractwa Philipa Gosse'a , pojawiła się w opowiadaniu Jorge Luisa Borgesa The Widow Ching, Lady Pirate (część A Universal History of Infamy (1935)), gdzie jest opisana jako "piraczka, która działała na wodach azjatyckich, od Morza Żółtego po rzeki wybrzeża Annam", która po poddaniu się siłom cesarskim zostaje ułaskawiona i może żyć przez resztę życia jako przemytnik opium . [58] W opowiadaniu Borges powtórzył błędne twierdzenie, że pirackie kody zostały wydane przez Zheng Yi Sao. [59] [60] W 2020 roku Angela Eiter ukończyła pierwsze wejście górską trasą wspinaczkową Madame Ching (którą nazwała na cześć Zheng Yi Sao) w Imst w Austrii. [61] Sztuka, rozrywka i mediaFilm [ edytuj ]
Wirtualna rzeczywistość [ edytuj ]
Literatura [ edytuj ]
Mangi i powieści graficzne [ edytuj ]
Telewizja [ edytuj ]
Podcasty [ edytuj ]
Gry wideo [ edytuj ]
Muzyka [ edytuj ]
Musicale [ edytuj ]
Zobacz też
|
