Obszary działań piratów, Bukanierów i korsarzy angielskich i holenderskich u wybrzeży Chile.
Valparaiso, El Quisco, Wyspa Mocha i La Serena

Historia

Sektor ten znajduje się obecnie w miejscu, gdzie miasto zamieszkiwała przedhiszpańska wioska zwana Viluma lub Vilumanque ( Węże i kondory Mapudungún).

La Serena powstała na rozkaz Hiszpana Pedro de Valdivia w celu zapewnienia połączenia morskiego umożliwiającego utrzymanie stałego kontaktu pomiędzy Santiago a Limą w Wicekrólestwie Peru.
W tym celu potrzebował miejsca, w którym jego żołnierze mogliby odpocząć i zjeść.

Wieś została założona przez kapitana Juana Bohóna pod nazwą "Villanueva de La Serena".
Choć dokładna data jest sporna, prawdopodobne daty to 15 listopada lub 30 grudnia 1543 r. oraz 4 września 1544 r. Wielu historyków podaje po prostu, że została założona w 1544 r. Pięć lat później, od nocy 11 stycznia 1549 r. do dnia następnego , rodzime powstanie całkowicie zniszczyło i spaliło wioskę, zabijając prawie wszystkich Hiszpanów. Pedro de Valdivia nakazał kapitanowi Francisco de Aguirre ponowne założenie miasta pod koniec tego samego roku, 26 sierpnia, pod nazwą San Bartolomé de La Serena (obecnie patron miasta), w tym samym miejscu, w którym stoi dziś Plaza de Armas.
Kilka lat później, 4 maja 1552 roku, Król Hiszpanii Karol I (Cesarz Karol V) dekretem królewskim nadał mu tytuł miasta.

Plan miasta z 1717 roku.

Jednym z powodów założenia La Serena była kontrola grup Indian Mapuche, które zaczęły migrować na północ po założeniu Santiago przez Hiszpanów w 1541 r.
Rzeczywiście wydaje się, że grupy z północnego Mapuche odpowiedziały na hiszpański podbój porzucając swoje najlepszych gruntów rolnych i przenoszenia się do odległych części z dala od najeźdźców.

W XVII wieku miasto było ofiarą powtarzających się ataków ze strony Korsarzy i Bukanierów, w tym Francisa Drake, który w 1578 r. otworzył dla Anglików szlak na Pacyfiku, Bartholomew Sharpa , który częściowo spalił i splądrował w 1680 r.

W 1686 roku region nawiedziła nowa fala wrogów.
W Tongoy grupa piratów wylądowała, aby zaopatrzyć się w wodę, ale zostali zaatakowani i pokonani przez ludzi z Pedro Cortés y Mendoza, którzy przybyli z La Serena.

W maju tego samego roku Edward Davis, podejmuje próbę kolejnego ataku i udaje mu się przedostać do miasta.
Jednak w obliczu ostrej reakcji milicjantów Serenense musieli schronić się w krużgankach kościoła Santo Domingo, który podpalają, jednak już we wczesnych godzinach porannych zostali całkowicie pokonani i uciekli na swoje statki. Wszystkie te ataki wywołały wielki strach wśród ludności, wymuszając w 1730 roku ufortyfikowanie miasta. Środek ten zapobiegł postępującej migracji, która rozwijała się wśród encomenderos, którzy woleli mieszkać w głębi regionu, na obszarach wiejskich, niż żyć w ciągłym niebezpieczeństwie w La Serena.

Oprócz tych ataków miasto zostało prawie całkowicie zniszczone przez trzęsienie ziemi z 8 lipca 1730 r

Plan La Serena (Coquimbo), Luis de Surville 1778.