Jean d'Ango

Jean Ango (lub Jehan Angot) (1480-1551) był francuskim armatorem, który dostarczał statki Franciszkowi I w celu eksploracji świata.

Pochodzący z Dieppe Ango przejął od ojca działalność importowo-eksportową i rozpoczął handel przyprawami z Afryką i Indiami.

Był jednym z pierwszych Francuzów, który rzucił wyzwanie monopolowi Hiszpanii i Portugalii, a także handlował ze wschodnią częścią Morza Śródziemnego, Wyspami Brytyjskimi i Niderlandami.
Pomógł także sfinansować podróże Giovanniego da Verrazzano i Jacques'a Cartiera.

Jego ojciec (również Jean Ango) wysłał dwa statki do Nowej Funlandii w ramach wczesnej próby kolonizacji, w tym Thomasa Auberta jako kapitana statku Pensée.
Ich przybycie w 1508 roku jest drugim odnotowanym rejsem francuskiego statku do Grand Banks po wyprawie Johna Cabota.

Po śmierci ojca (prawdopodobnie w ostatnich latach panowania króla Ludwika XII) młodszy Jean Ango zaprzestał osobistego udziału w rejsach handlowych i wraz z odziedziczonym majątkiem osiadł w Dieppe.
Ostatecznie kontrolował flotę, częściowo lub częściowo. sam, z 70 statków, w tym statków handlowych i statków rybackich.

Chociaż finansował wyprawy handlowe i eksploracyjne oraz wykorzystywał swoje statki (legalnie) do nalotów w czasie wojny,
"sponsorował także podróże, których jedynym celem było piractwo".

Ango był bliskim przyjacielem króla Franciszka I.
W 1521 r. otrzymał styl. wicehrabia Dieppe, a w 1533 r., po wizycie króla w jego posiadłości w Normandii, kapitan Dieppe. Kiedy Jan III, król Portugalii, skonfiskował jeden ze swoich statków, na którym przewożono łupy ze zdobytych statków, Ango otrzymał pozwolenie króla francuskiego na reakcję.

Działając na podstawie listu markowego wydanego 26 lipca 1530 roku, nękał flotę portugalską na Atlantyku, a nawet groził blokadą portu w Lizbonie.
15 sierpnia 1531 roku król Portugalii zgodził się zapłacić reparacje w wysokości 60 000 dukatów w zamian za zgodę Ango na zaprzestanie jego działań i zrzeczenie się listu markowego, który na to pozwalał. Stracił popularność za króla Henryka II.
Już prawie zbankrutowany po przymusowym udziale w królewskim projekcie zbrojeniowym , po 1549 r. został uwięziony za niepłacenie podatków od zysków z korsarstwa.

W swojej książce La chanson des pilotes jako pierwszy opisał na piśmie o paleniu tytoniu