| Piractwo-wstęp | Rodzaje Piratów, w tym: Sławni Piraci i Korsarze | Okresy piractwa | Obszary Piractwa | Bazy piratów | Skarby i pieniądze piratów  | Piraci w popkulturze | Pirackie różności | Piracki portal | Statki piratów i korsarzy | Tło piractwa - Imperia  | Walki i bitwy piratów | Łowcy piratów i prawa antypirackie |

Łowcy piratów
(często dawni piraci lub korsarze, którzy przeszli na "drugą stronę" opisani na wikipedii)

Zobacz także pozostałych: | Pedro Menéndez de Avilés | Luis Fajardo | Angelo Emo | Richard Avery Hornsby | Jose Campuzano-Polanco | Robert Maynard | Chaloner Ogle | Pompejusz | Woodes Rogers | David Porter | James Brooke | Miguel Enríquez | Thomas Warren |

Chaloner Ogle

Admirał floty Sir Chaloner Ogle KB (Order Łaźni) (1681-11 kwietnia 1750) był oficerem i politykiem Royal Navy .

Po odbyciu służby jako młodszy oficer podczas Wojny dziewięcioletniej, statek , którym dowodził , został zdobyty przez trzy francuskie statki w pobliżu Ostendy w lipcu 1706 roku podczas Wojny o sukcesję hiszpańską


Sir Chaloner Ogle

Ogle otrzymał dowództwo czwartej klasy HMS Swallow i brał udział w bitwie pod Cape Lopez w lutym 1722 roku przeciwko pirackiej flocie Bartholomew Robertsa . Akcja miała okazać się punktem zwrotnym w wojnie z piratami i wielu uważa ją za śmierć Roberts, aby zaznaczyć koniec złotej ery piractwa .

W grudniu 1741 Ogle został wysłany z flotą około 30 statków, aby wesprzeć admirała Edwarda Vernona w jego starciu z hiszpańskimi siłami morskimi pod dowództwem admirała Blasa de Lezo u wybrzeży Kolumbii podczas wojny o ucho Jenkinsa . Atak na Fort San Lazaro był katastrofą dla sił brytyjskich, a bitwa pod Cartagena de Indias ostatecznie okazała się decydującym zwycięstwem Hiszpanii: 50 statków zostało utraconych, poważnie uszkodzonych lub porzuconych, a 18 000 żołnierzy i marynarzy zginęło.

Ogle został dowódcą naczelnym The Nore

Wczesna kariera

Urodzony przez Johna Ogle, adwokata z Newcastle , i Mary (z domu Braithwaite) Ogle, [1] Chaloner Ogle pochodził z oddziału Kirkley Hall wybitnej rodziny Northumbrii Ogle z Northumberland. [2] Wstąpił jako ochotnik do Królewskiej Marynarki Wojennej w lipcu 1697. [1] Służył w trzeciorzędnym HMS Yarmouth , a następnie w trzeciorzędnym HMS Restoration jesienią 1697 podczas wojny dziewięcioletniej , a następnie służył w czwartym klasy HMS Worcester , a następnie trzeciorzędny HMS Suffolk w 1698 r.
Awansowany do stopnia porucznika 29 kwietnia 1702 r., wstąpił do trzeciorzędnego HMS Royal Oak pod koniec tego miesiąca.


Pirat, Bartholomew Roberts, w Ouidah , zanim został zabity przez siły Oglesa w Bitwie pod Cape Lopez

Awansowany na dowódcę w dniu 24 listopada 1703, Ogle otrzymał dowództwo slupu HMS San Antonio, który został przechwycony od kapitana Williama Kidda
W kwietniu 1705 przeniósł się do dowództwa 
szóstego stopnia HMS Deal Castle ; jego statek został schwytany przez trzy francuskie statki u wybrzeży Ostendy w lipcu 1706 r. podczas akcji podczas wojny o sukcesję hiszpańską, ale został uniewinniony w kolejnym sądzie wojskowym , a następnie objął dowództwo szóstego stopnia HMS Queenborough . [3] Awansowany na kapitana14 marca 1708 r. Ogle objął dowództwo piątego stopnia HMS  Tatar na Morzu Śródziemnym , gdzie zdobył kilka nagród. [3] Następnie przeniósł się do czwartej klasy HMS Plymouth , a następnie do czwartej klasy HMS Worcester, oba na Morzu Bałtyckim


Ogle walczy z Bartholomew Robertsem podczas Bitwy pod Cape Lopez

Ogle otrzymał dowództwo czwartej klasy HMS Swallow w marcu 1719 roku i brał udział w bitwie przeciwko pirackiej flocie Bartholomew Robertsa w Bitwie pod Cape Lopez w lutym 1722 roku. Ogle zauważył trzy statki Robertsa na kotwicy i początkowo udawał, że uciekać: piracki statek Ranger pod dowództwem kapitana Jamesa Skyrme'a ruszył w pościg i został schwytany przez HMS Swallow . Następnie Ogle udał się za okrętem flagowym Robertsa Royal Fortune , który był zakotwiczony w Cape Lopez: Roberts próbował uciec, ale Royal Fortune otrzymał salwę w burtę od HMS Swallow kiedy przechodziła, a Roberts zginął w akcji. [3] Ogle został mianowany Rycerzem Towarzyszem Orderu Łaźni w kwietniu 1723 r., jedynym brytyjskim oficerem marynarki, który został uhonorowany specjalnie za swoje działania przeciwko piratom. [4] Akcja miała okazać się punktem zwrotnym w wojnie z piratami i wielu uważa śmierć Robertsa za koniec Złotego Wieku Piractwa

Ogle otrzymał dowództwo nad trzeciorzędnym HMS Burford we Flocie Kanału La Manche w 1729 r. I trzeciorzędnym HMS Edinburgh na Morzu Śródziemnym w 1732 r.
Awansowany do 
stopnia komandora później w tym samym roku został głównodowodzącym stacji Jamajka ze swoim szerokim proporcem na czwartorzędnym HMS Kingston

Starsze dowództwo


BitwaBitwa pod Cartagena de Indias, w której Ogle poprowadził atak morski na forty

Awansowany na kontradmirała 11 lipca 1739 r. Ogle został zastępcą dowódcy na Morzu Śródziemnym pod dowództwem admirała Nicholasa Haddocka , ze swoją flagą na czterostopniowym HMS Augusta w tym samym roku, ale później został przeniesiony na trzeciego w -dowództwo na kanale La Manche pod dowództwem Sir Johna Norrisa , wciąż ze swoją banderą na HMS Augusta , w 1740

W grudniu 1741 Ogle został wysłany z flotą około 30 statków, aby wesprzeć admirała Edwarda Vernona w jego starciu z hiszpańskimi siłami morskimi pod dowództwem admirała Blasa de Lezo u wybrzeży Kolumbii podczas wojny o ucho Jenkinsa . Ogle przybył w kwietniu 1742 roku i po tygodniu bombardowania miasta Cartagena , Brytyjczycy przygotowywali się do lądowania w pobliżu kanału dostępowego, Boca Chica, z 300 grenadierami.

Hiszpańscy obrońcy dwóch małych, pobliskich fortów, San Iago i San Philip, zostali wyparci przez dywizję trzech okrętów floty pod dowództwem Ogle, ale brytyjska marynarka wojenna poniosła około 120 ofiar z trzeciorzędnym HMS Shrewsburysam tracąc 100 zabitych i rannych, a także odnosząc poważne uszkodzenia od ognia armatniego z Fort San Luis. [9] Chociaż grenadierzy wylądowali, późniejszy atak na Fort San Lazaro był katastrofą dla sił brytyjskich, a bitwa pod Cartagena de Indias ostatecznie okazała się decydującym zwycięstwem Hiszpanii: 50 statków zostało utraconych, poważnie uszkodzonych lub porzuconych, a 18 000 żołnierzy i zginęli marynarze. [10] W oskarżeniach po bitwie Ogle został oskarżony o napaść na Edwarda Trelawny , gubernatora Jamajki w sierpniu 1742; był sądzony w sądzie, ale nie wydano wyroku. [11] Vernon został odwołany, a Ogle ponownie został dowódcą naczelnym stacji Jamajka.

Awansowany do stopnia wiceadmirała 11 sierpnia 1743 r. Ogle  przewodniczył sądom wojennym kapitanów oskarżonych o tchórzostwo w bitwie pod Tulonem w lutym 1744 r . Awansowany do stopnia pełnego admirała 23 czerwca 1744 r. [13] został głównodowodzącym The Nore we wrześniu 1745 r. [1] Został wybrany posłem do parlamentu Rochester w listopadzie 1746 r. [14] i awansowany do stopnia admirała floty 1 lipca 1749 r.
Na emeryturze mieszkał w Gifford Lodge w Twickenham

Zmarł w Londynie w dniu 11 kwietnia 1750 i został pochowany na St Mary, Twickenham
Pomnik został wyrzeźbiony przez Johna Michaela Rysbracka

Rodzina

W październiku 1714 Ogle poślubił Henriettę Isaacson.
Po śmierci pierwszej żony poślubił Jane Isabella Ogle (kuzynkę) w październiku 1737; nie było dzieci z obu małżeństw.