![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Zobacz także pozostałych: | Pedro Menéndez de Avilés | Luis Fajardo | Angelo Emo | Richard Avery Hornsby | Jose Campuzano-Polanco | Robert Maynard | Chaloner Ogle | Pompejusz | Woodes Rogers | David Porter | James Brooke | Miguel Enríquez | Thomas Warren |
Chaloner Ogle Admirał floty Sir Chaloner Ogle KB (Order Łaźni) (1681-11 kwietnia 1750) był oficerem i politykiem Royal Navy . Po odbyciu służby jako młodszy oficer podczas Wojny dziewięcioletniej, statek , którym dowodził , został zdobyty przez trzy francuskie statki w pobliżu Ostendy w lipcu 1706 roku podczas Wojny o sukcesję hiszpańską
Ogle otrzymał dowództwo czwartej klasy HMS Swallow i brał udział w bitwie pod Cape Lopez w lutym 1722 roku przeciwko pirackiej flocie Bartholomew Robertsa . Akcja miała okazać się punktem zwrotnym w wojnie z piratami i wielu uważa ją za śmierć Roberts, aby zaznaczyć koniec złotej ery piractwa . W grudniu 1741 Ogle został wysłany z flotą około 30 statków, aby wesprzeć admirała Edwarda Vernona w jego starciu z hiszpańskimi siłami morskimi pod dowództwem admirała Blasa de Lezo u wybrzeży Kolumbii podczas wojny o ucho Jenkinsa . Atak na Fort San Lazaro był katastrofą dla sił brytyjskich, a bitwa pod Cartagena de Indias ostatecznie okazała się decydującym zwycięstwem Hiszpanii: 50 statków zostało utraconych, poważnie uszkodzonych lub porzuconych, a 18 000 żołnierzy i marynarzy zginęło. Ogle został dowódcą naczelnym The Nore Wczesna karieraUrodzony
przez Johna Ogle, adwokata
z Newcastle ,
i Mary (z domu Braithwaite) Ogle, [1] Chaloner
Ogle pochodził z oddziału Kirkley
Hall wybitnej rodziny
Northumbrii Ogle z Northumberland. [2] Wstąpił jako
ochotnik do Królewskiej
Marynarki Wojennej w lipcu 1697. [1] Służył
w trzeciorzędnym HMS Yarmouth ,
a następnie w trzeciorzędnym HMS Restoration jesienią
1697 podczas wojny
dziewięcioletniej , a następnie służył w czwartym
klasy HMS Worcester ,
a następnie trzeciorzędny HMS Suffolk w
1698 r.
Awansowany
na dowódcę w dniu 24 listopada 1703, Ogle otrzymał
dowództwo slupu
HMS
San Antonio, który został
przechwycony od kapitana Williama
Kidda
Ogle otrzymał dowództwo czwartej klasy HMS Swallow w marcu 1719 roku i brał udział w bitwie przeciwko pirackiej flocie Bartholomew Robertsa w Bitwie pod Cape Lopez w lutym 1722 roku. Ogle zauważył trzy statki Robertsa na kotwicy i początkowo udawał, że uciekać: piracki statek Ranger pod dowództwem kapitana Jamesa Skyrme'a ruszył w pościg i został schwytany przez HMS Swallow . Następnie Ogle udał się za okrętem flagowym Robertsa Royal Fortune , który był zakotwiczony w Cape Lopez: Roberts próbował uciec, ale Royal Fortune otrzymał salwę w burtę od HMS Swallow kiedy przechodziła, a Roberts zginął w akcji. [3] Ogle został mianowany Rycerzem Towarzyszem Orderu Łaźni w kwietniu 1723 r., jedynym brytyjskim oficerem marynarki, który został uhonorowany specjalnie za swoje działania przeciwko piratom. [4] Akcja miała okazać się punktem zwrotnym w wojnie z piratami i wielu uważa śmierć Robertsa za koniec Złotego Wieku Piractwa Ogle
otrzymał dowództwo nad trzeciorzędnym HMS
Burford we Flocie
Kanału La Manche w 1729 r. I trzeciorzędnym HMS Edinburgh na
Morzu Śródziemnym w 1732 r. Starsze dowództwo
Awansowany na kontradmirała 11 lipca 1739 r. Ogle został zastępcą dowódcy na Morzu Śródziemnym pod dowództwem admirała Nicholasa Haddocka , ze swoją flagą na czterostopniowym HMS Augusta w tym samym roku, ale później został przeniesiony na trzeciego w -dowództwo na kanale La Manche pod dowództwem Sir Johna Norrisa , wciąż ze swoją banderą na HMS Augusta , w 1740 W grudniu 1741 Ogle został wysłany z flotą około 30 statków, aby wesprzeć admirała Edwarda Vernona w jego starciu z hiszpańskimi siłami morskimi pod dowództwem admirała Blasa de Lezo u wybrzeży Kolumbii podczas wojny o ucho Jenkinsa . Ogle przybył w kwietniu 1742 roku i po tygodniu bombardowania miasta Cartagena , Brytyjczycy przygotowywali się do lądowania w pobliżu kanału dostępowego, Boca Chica, z 300 grenadierami. Hiszpańscy obrońcy dwóch małych, pobliskich fortów, San Iago i San Philip, zostali wyparci przez dywizję trzech okrętów floty pod dowództwem Ogle, ale brytyjska marynarka wojenna poniosła około 120 ofiar z trzeciorzędnym HMS Shrewsburysam tracąc 100 zabitych i rannych, a także odnosząc poważne uszkodzenia od ognia armatniego z Fort San Luis. [9] Chociaż grenadierzy wylądowali, późniejszy atak na Fort San Lazaro był katastrofą dla sił brytyjskich, a bitwa pod Cartagena de Indias ostatecznie okazała się decydującym zwycięstwem Hiszpanii: 50 statków zostało utraconych, poważnie uszkodzonych lub porzuconych, a 18 000 żołnierzy i zginęli marynarze. [10] W oskarżeniach po bitwie Ogle został oskarżony o napaść na Edwarda Trelawny , gubernatora Jamajki w sierpniu 1742; był sądzony w sądzie, ale nie wydano wyroku. [11] Vernon został odwołany, a Ogle ponownie został dowódcą naczelnym stacji Jamajka. Awansowany
do stopnia
wiceadmirała 11 sierpnia 1743 r.
Ogle przewodniczył sądom wojennym kapitanów
oskarżonych o tchórzostwo w bitwie pod Tulonem w
lutym 1744 r . Awansowany
do stopnia pełnego admirała 23
czerwca 1744 r. [13] został głównodowodzącym
The Nore we wrześniu 1745 r. [1] Został
wybrany posłem do parlamentu Rochester w
listopadzie 1746 r. [14] i
awansowany do stopnia
admirała floty 1 lipca 1749 r. Zmarł
w Londynie w dniu 11 kwietnia 1750 i został pochowany na
St
Mary, Twickenham RodzinaW
październiku 1714 Ogle poślubił Henriettę Isaacson.
|