Kapitan generał Luis de Córdova dowodził siedmioma wypełnionymi skarbami galeonami Armada de Tierra Firma z Cartageny w Kolumbii . Pomiędzy Serrana Bank i Serranilla Bank we flotę uderzył huragan. Jeden statek wrócił do Cartageny; dwóch innych dotarło na Jamajkę . Huragan zniszczył pozostałe cztery galeony na Serranilla Bank. Nikt nie przeżył tych czterech wraków, a hiszpańskie zespoły ratownictwa morskiego przemierzyły zachodnie Morze Karaibskie, ale nie udało im się ich zlokalizować i odzyskać utraconych 8 milionów pesos. Hiszpańscy rybacy z Kuby w 1667 roku przypadkowo zlokalizowali co najmniej dwa wraki statków i odzyskali kilka srebrnych monet. Hiszpańskie morskie wyprawy ratownicze w ciągu następnych sześciu lat zakończyły się niepowodzeniem z powodu złej pogody. Robert F. Marx próbował uratować wraki w 1963 roku, ale nie udało mu się to z powodu złej pogody i wzburzonego morza. ^[7] Zobacz listę najbardziej śmiercionośnych huraganów atlantyckich .

Gwałtowna burza miała miejsce w dniu San Leoncio, w sobotę 12 września 1615 r., trzy dni po pełni księżyca. Ojciec Diego de Torres Vargas opisuje burzę. Przybywający biskup Puerto Rico Pedro de Solier y Vargas ( OSA ) doświadcza burzy, która uszkodziła katedrę San Juan Bautista . W następstwie ludzie pokryli katedrę słomianą strzechą, dopóki Jego Wysokość nie zebrał 4000 dukatów w jałmużnie i dochodach z licytacji majątku biskupa Fray Martín Vázquez de Arce, aby go odpowiednio pokryć. Remont obejmował łuk i dwa filary podtrzymujące skrzyżowanie (architekturę) kościoła katedralnego.

Prezentacja dla Jego Królewskiej Mości Filipa III Hiszpanii , króla Unii Iberyjskiej , opowiada o burzy, kiedy kapitan generalny Felipe de Beaumont y Navarra pełnił funkcję gubernatora Puerto Rico . Ten dokument, obecnie zarchiwizowany w General Archive of the Indies , opisuje wielką burzę wody i powietrza, która zniszczyła domy z drewna i niektóre z kamienia, pozostawiając inne bez płytek drzwiowych i okiennych. Burza nawiedziła okolicę, wyrządzając podobne szkody, powodując śmierć i obrażenia osób; odizolował i zniszczył maniok i trzcinę cukrową . Osiadł na mieliźnie karaki ( po hiszpańsku naos ) i bajeles z portu, tracąc większość ładunku. Mieszkańcy zwrócili się do króla o zmniejszenie daniny. Inni komentatorzy zauważają, że burza zniszczyła stolicę Puerto Rico. ^[15]

W innym incydencie tego roku (lub, co bardziej prawdopodobne, w różnych wspomnieniach tego samego incydentu), po sześciu kluczowych tygodniach opóźnień, hiszpańska flota skarbów i flota Tierra Firma opuściły Hawanę i udały się do Hiszpanii rankiem 4 września lub mniej więcej, pomimo niechęci niektórzy kapitanowie statków, którzy podejrzewali zbliżającą się burzę. Lope Díez de Armendáriz, markiz de Cadereyta , admirał Tomás de Larraspuru i admirał don Pedro de Pasquier y Esparza wspólnie dowodzili połączoną flotą 28 statków: 17 carracków ( po hiszpańsku naos ), 8 zarejestrowanych galeonów ze skarbami i 3 pataches . Huragan uderzył w tę flotę 5/6 września brCieśniny Florydy u wybrzeży Florida Keys . Główny statek Nuestra Senora de Candelaria i 20 innych statków przepłynęły następnie na zachód od Dry Tortugas i bezpiecznie do Zatoki Meksykańskiej, aby przetrwać burzę. Kilka z tych statków zaginęło, a huragan utonął na pokładzie ponad 1000 ludzi. Wiele ocalałych statków wyrzuciło armaty i ładunek przed powrotem, poobijanym i pozbawionym masztu, do Hawany. Hiszpańskie operacje ratownicze na morzu rozpoczęły się w ciągu tygodnia i znalazły Nuestra Senora de Atocha, ratując jej pięciu ocalałych. Ponieważ jednak zatonęła w wodzie zbyt głębokiej do zwykłych operacji ratowniczych, odzyskali niewielki skarb, a 2 sążnie (12 stóp; 3,7 m) piasku podobno zakopały jej szczątki w ciągu kilku miesięcy. Hiszpańskie morskie ekipy ratownicze zlokalizowały i uratowały Nuestra Senora del Rosario i odzyskały prawdopodobnie co najmniej połowę skarbu z Santa Margarita (wrak statku) w ciągu następnych kilku lat. Piasek zakopał pozostały skarb. Hiszpańska flota skarbów wróciła do Hiszpanii dopiero w następnym roku.

Mel Fisher odnalazł Nuestra Senora de Atocha w 1985 roku, 363 lata później po jego zatonięciu. Poszukiwacze skarbów z Tampy w 1989 roku zidentyfikowali prawdopodobne szczątki Nuestra Senora de la Merced i odzyskali dzwon oraz liczne sztabki złota. Nuestra Senora de Candelaria prawdopodobnie przeżyła, ale ostatnio poszukiwali jej poszukiwacze skarbów. Mel Fisher Maritime Heritage Museum prezentuje ocalone artefakty wydobyte z wraku tej floty. To wydarzenie może być kontynuowane jako kolejne wydarzenie w tym sezonie. Zobacz listę najbardziej śmiercionośnych huraganów atlantyckich

• Es : capitana (nawa) , Nuestra Senora del Juncal , zatonęła 8 mil na północ od "Bajo de las Áreas" (lokalizacja nieznana), a 35 z 335 osób na jej pokładzie uciekło małą łódką; pozostałych 300 prawdopodobnie utonęło na śmierć. Hiszpanie nigdy nie zlokalizowali wraku ani nie uratowali żadnego z jego ładunku.
• Carrack ( po hiszpańsku nao ) San Antonio pod dowództwem Antonio de Lajusta rozbił się o 1 ligę " nawietrzną od portu Tabasco "; Marine Salvage odzyskał większość ładunku koszenili .
• Carrack ( po hiszpańsku nao ) pod dowództwem Baltasara de Espinoza (lub de Espana) rozbił się bardzo blisko portu Tabasco, a nurkowie odzyskali 164 954 pesos w złocie, 23 srebrne sztabki, 50 marco w srebrnych przedmiotach i 9 marco w złocie obiekty.
• Dwa inne kupieckie karaki ( po hiszpańsku naos ) rozbiły się na wybrzeżu Campeche , ale ratownictwo morskie nic z nich nie odzyskało.

Pozostałych 14 statków tej floty zniknęło z powodu niejasnego losu; najprawdopodobniej zatonęli w morzu bez ocalałych. ^[31] Wątpliwy status cyklonu tropikalnego. Marks w jednej relacji ^[32] określa burzę jako "północną", co może odnosić się albo do szczególnie gwałtownego zimnego frontu, albo do zachodniego półkola huraganu.

Kapitan generał (lub admirał) Juan de Campos dowodził hiszpańską flotą skarbów z Hawany przez Stary Kanał Bahama (lub północne przedłużenie Cieśniny Florydzkiej ) do Hiszpanii. Podczas wojny osiemdziesięcioletniej es : Armada de Barlovento chroniła hiszpańskie statki powracające z Karaibów . Huragan uderzył we flotę na 30 ° szerokości geograficznej północnej w dniu 27 września i odepchnął cztery statki z powrotem w kierunku Kuby. Dwa z tych statków rozbiły się w pobliżu Hawany , trzeci statek rozbił się 6 mil od Santiago de Cuba , a czwarty pomyślnie wrócił do portu w Hawanie. Cztery karaki kupieckie ( po hiszpańsku naos ) rozbite bez ocalałych. Huragan zniszczył również plamę floty; ksiądz i inni ocaleni próbowali dopłynąć do brzegu, ale rekiny zjadły ich wszystkich. Inny patache z Hawany zlokalizował wrak patache 5 mil od wybrzeża Florydy, z kilkoma ocalałymi wciąż na jego pokładzie. Inne statki w konwoju przetrwały burzę z takimi uszkodzeniami, że później zatonęły na pełnym morzu.

Burza oddzieliła również 680- tonowy galeon almiranta Nuestra Senora de la la Limpia y Pura Concepción pod dowództwem Hernando Rodríqueza od pozostałej części floty; dryfował bez masztu (żaglowania) ani steru i rozbił się po północnej stronie Abreojos (obecnie Silver Bank ) w pobliżu Hispanioli . Ponad sześćset osób na jej pokładzie dopłynęło do pobliskiej mierzei i z wraku zbudowało prowizoryczne tratwy i łodzie. Dwustu ocalałych wyruszyło następnie w kierunku Santo Domingo , ale większość zginęła, zanim nieliczni ocaleni dotarli do celu. Chociaż władze w Santo Domingo wysłały statek na ratunek osieroconym, nikt nie przeżył na mieliźnie, kiedy wrócił. Sir William Phips z Wielkiej Brytanii w 1687 roku operował z Port Royal na Jamajce , aby odzyskać ponad 2 miliony pesos srebra - dwukrotnie więcej niż zarejestrowana ilość skarbu - z tego zatopionego galeonu, ustanawiając światowy rekord wartości skarbu wydobytego z wraku statku. Bermudy i inne morskie operacje ratownicze z jego epoki odzyskały więcej skarbów. ^[38] Około 1979 Burt Webber znalazł jednak cenniejszy ładunek: ponad 95 000 srebrnych monet, dynastia Ming ceramika , złote łańcuchy i inne artefakty.

W Saint Kitts i Nevis kilka statków zawierających tytoń osiadło na mieliźnie i zatruło wodę, zabijając tysiące ryb. ^{[41] [34] [39]}

Ojciec Pierre Pelleprat z Saint Kitts opowiadał, że huragan zniszczył cztery lub pięć załadowanych statków handlowych w Sandy Point Town . Duży holenderski flyt "opierał się morzu" i umożliwił mu pomoc "dwóm ludziom, którzy czekali tylko na śmierć za tym statkiem".

Ten straszny huragan uderzył we flotę księcia Ruperta Renu 23 września [ OS 13 września] i rozproszył statki. Ludzie na jaskółce , w tym książę Rupert, wzięli większość żagli ; sztorm zniszczył pozostałe żagle. Podczas huraganu na północy " Jaskółka" przepłynęła w odległości pół ligi od Sombrero, Anguilli i niedaleko Anguillita , zanim coraz bardziej wschodni wiatr zabrał go i jego statek na kotwicę w pobliżu niezamieszkanej wyspy wśród Wysp Dziewiczych . W międzyczasie huragan rozproszył flotę, wypychając Uczciwego Marynarza na brzeg Porto PinaHispaniola . Defiance z księciem Maurycym z Palatynatu na jej pokładzie zniknął w zapomnieniu, prawdopodobnie tonąc podczas huraganu wraz z załogą ; inny statek i jego załoga podzielili jej los. Huragan ustąpił po trzech lub czterech dniach, kończąc się 25/26 września [ OS 15/16 września]. José Carlos Millás sugeruje, że wolno poruszający się huragan uderzył w wyspy od Martyniki przez Puerto Rico i części Hispanioli, z centrum przechodzącym na południe od Saint Martin .

Książę Rupert stopniowo doszedł do wniosku, że stracił brata i strasznie go opłakiwał. Mimo to zdobył cztery statki jako nagrody na Antylach, zanim wrócił do Nantes we Francji na początku następnego roku. Kardynał Mazarin kupił statki i sklepy; Książę Rupert podzielił się ograniczonymi zyskami z wygnanym królem Anglii Karolem II . ^[46] [47]