Zatoka Barataria Bay
Zobacz też:  | Jean Lafitte | Wyspa Galveston |

Zatoka Barataria Bay była pierwszą piracką przystanią słynnego pirata Jeana Lafitte.

Na początku XIX wieku Lafitte i jego brat Pierre przewodzili gangowi przemytników i piratów, którzy nadal terroryzowali żeglugę w Zatoce Meksykańskiej, mimo że Złoty Wiek Piractwa już dawno minął.
Lafitte i jego brat początkowo znaleźli legalne zatrudnienie jako korsarze dla Republiki Kartageny, gdzie plądrowali hiszpańskie statki i przemycali towary i niewolników do portu w Nowym Orleanie.

Wejście do Ztoki i portu Baratarii - płk Ross (1812

W latach 1810-tych piracka przystań w Zatoce Barataria była znana jako jeden z największych czarnorynkowych portów na całym świecie i było tam regularnie odwiedzanych przez od pięciuset do tysiąca piratów i innych złoczyńców.
W dowolnym momencie Lafitte miał w swoim porcie kilkanaście statków pirackich i z łatwością miał większą flotę niż ówczesne nowo powstałe Stany Zjednoczone Ameryki.
W rzeczywistości Lafitte i jego brat z Barataria Bay odegrali słynną rolę w wojnie 1812 roku i zapewnili sukces i bezpieczeństwo raczkującemu narodowi.

W 1814 roku Brytyjczycy zwrócili się do Lafitte'a z prośbą o pomoc w inwazji na Stany Zjednoczone od strony Zatoki Meksykańskiej.
Zamiast tego Lafitte odwrócił się i zwrócił się do amerykańskiego twardziela Andrew Jacksona i zaoferował swojej pirackiej flocie pomoc w obronie Stanów Zjednoczonych przed nieuchronnym brytyjskim atakiem w zamian za ułaskawienie. Jackson zgodził się, a piraci zapewnili niezbędne usługi podczas bitwy o Nowy Orlean, co uczyniło ich wyróżniającymi się żołnierzami. Po wojnie Lafitte i jego partnerzy otrzymali pełne ułaskawienie, ale to nie był koniec jego historii.
Lafitte powrócił do piractwa i utworzył kolejny piracki raj na Wyspie Galveston

Dziedzictwo

Po opuszczeniu Zatoki Barataria, a później wyspy Galveston po tajemniczej śmierci Lafitte'a, złoty wiek piractwa naprawdę dobiegł końca, gdy Era Żagli została porzucona na rzecz silnika parowego.
Piraci i ludzie tacy jak Lafitte nie byli już akceptowani na Karaibach i cały świat zaczął przechodzić do ery przemysłowej.
Ameryka Łacińska wraz z Karaibami znajdowała się w XIX wieku w stanie ciągłego przewrotu politycznego i niepokoju społecznego, a wkrótce przeznaczeniem Stanów Zjednoczonych było stoczenie własnej wojny secesyjnej.

Chociaż w wojnie secesyjnej używano korsarzy i żaglowców, byłby to jeden z ostatnich przypadków.
Korsarze byli coraz rzadziej wykorzystywani w różnych wojnach w XIX i XX wieku, ponieważ postrzegano to jako praktykę przestępczą. Skala nie przypominała okresu od trzystu lat od XVI do XVIII wieku.
Przemyt i handel narkotykami będą kontynuowane na całych Karaibach po dzień dzisiejszy, a piractwo nadal pozostaje wielkim biznesem dokładnie w tych samych miejscach, co w złotym wieku, tuż u wybrzeży Afryki i Indii Zachodnich.

* * *
Pirackie Bazy

Spanish Main	Tortuga	Port Royal	Madagaskar	Nassau
Belize	Wyspa Ocracoke	Barataria Bay	Pirackie Forty	Saint-Malo
Clew Bay	Shuangyu	Wybrzeże Berberyjskie	Wyspa Galveston	Wyspa Barrington