Hiszpański atak na Charles Town (1684)

Hiszpański Attak na Charles Town lub Hiszpański nalot na New Providence był hiszpańską wyprawą morską przeprowadzoną 19 stycznia 1684 roku (OS) pod dowództwem kubańskiego korsarza Juana de Alarcón (znany także jako Juan de Larco) przeciwko angielskiej twierdzy korsarskiej Charles Town (później przemianowanej na Nassau), stolicy Bahamów

Bahamy były schronieniem dla piratów i korsarzy, którzy żerowali na hiszpańskich statkach.
Gubernator Clarke, określany jako "jeden z oficerów Cromwella" uzasadniał korsarstwo jako konieczne dla obrony kolonii, ale w jednym liście firmowym zezwolił na ofensywne ataki na hiszpańskie gospodarstwa z dala od Bahamów.
Zachęcanie Clarke'a do korsarstwa było sprzeczne i zagrażało traktatom madryckim z lat 1667 i 1670, które ustanowiły pokój między Angliami i Hiszpanami.

19 stycznia 1684 (OS) hiszpańska wyprawa obróciła w ruinę bahamskie osady i umocnienia, unosząc w łańcuchach gubernatora wraz z mieszkańcami.
Clarke był torturowany na śmierć, a jego ciało spalono zgodnie z zatwierdzonym orzeczeniem Inkwizycji John Oldmixon twierdził, że Clarke zmarł podczas pieczenia na rożnie po zabiciu go przez Hiszpanów.
Bahamy pozostały następnie pozbawione jakiejkolwiek rozpoznawalnej obecności Anglików aż do grudnia 1686 roku.

Tło

Hiszpański korsarz Juan de Alarcón potajemnie zbliżył się do New Providence z komisją wydaną przez gubernatora José Fernándeza de Córdoba i parą barcos luengos przewożących 200 ludzi.
o przejęciu slubu drzewnego u wybrzeży wyspy Andros Alarcón zmusił swojego kapitana Williama Bella do pilotowania wschodnim kanałem La Manche.
O świcie Alarcón wyładował 150 ludzi w promieniu pół mili od Charles Town (później Nassau), podczas gdy jego statki korsarskie uderzyły w sześć statków zakotwiczonych w jego porcie.

Atak

Populacja Charles Town składała się z około 400 mężczyzn zdolnych do noszenia broni, a także około 200 kobiet, podobnej liczby dzieci i 200 niewolników.
Całkowicie zaskoczeni, nie byli w stanie stworzyć skutecznej obrony.
Były gubernator Robert Clarke został ranny i pojmany podczas próby zorganizowania słabego kontrataku, podczas gdy jego niedawno przybyły następca Robert Lilburne uciekł ze swojej sypialni w Kole Fortuny wraz z większością innych mieszkańców.

10-działowa fregata z Nowej Anglii "Dobry zamiar" kapitana Williama Warrena i inny zakotwiczony statek zdołały uciec przez bar, pozostawiając Hiszpanom splądrowanie pozostałych czterech statków i szybkie splądrowanie miasta, ładując łup na pokład największej nagrody zanim spalił resztę i odpłynął tego samego wieczoru.
Następnie Alarcón pospieszył do północnej Eleuthery i spotkał się z podobnym traktowaniem jej angielskiej osady, po czym wrócił do Charles Town w dniu 15 listopada 1684 r. (OS), aby podpalić jego budynki i uprowadzić wielu mieszkańców do Hawany

Bahamy pozostały następnie pozbawione jakiejkolwiek rozpoznawalnej obecności Anglików aż do grudnia 1686 r., kiedy niewielki kontyngent z Jamajki pod dowództwem kaznodziei Thomasa Bridgesa ponownie zajął wyspę New Providence, gdzie stopniowo dołączyło do nich więcej kolonistów.

Następstwa

Większość budynków spłonęła, a Bahamy pozostały wyludnione.
Około 200 kolonistów szukało schronienia na Jamajce, podczas gdy kolejnych 50 z północnej Eleuthery tymczasowo osiedliło się w Casco (Maine), pozostawiając Bahamy pozbawione Anglików aż do 1686 roku.
Po wyjeździe Hiszpanów osadnicy ponownie się zebrali i pojawił się nowy gubernator, Robert Lilburne , wrócił z Anglii.