Walki i bitwy piratów - Atak na Nassau (1720)

Atak na Nassau (1720)
(Część Wojny czwórprzymierza (1718-1720)

Atak na Nassau był hiszpańską wyprawą wojskową, która miała miejsce w lutym 1720 roku podczas Wojny czwórprzymierza (1718-1720), podczas której siły hiszpańskie zaatakowały brytyjską osadę Nassau, próbując zająć wyspę New Providence

Chociaż Hiszpanom udało się napaść na odległe posterunki, atak na samo Nassau został odparty, a inwazja zakończyła się niepowodzeniem.

Mapa wyspy New Providence z Nassau i Hog Island na północnym wschodzie

Tło

W 1718 roku Imperium Brytyjskie starało się przejąć kontrolę nad Bahamami, które były zdominowane przez piractwo.
W tym celu mianował kapitana Woodesa Rogersa na gubernatora królewskiego.
Z powodzeniem stłumił piratów, zreformował administrację cywilną i przywrócił handel.

W lutym 1719 roku Rogers otrzymał wiadomość, że Hiszpanie zamierzają najechać i podbić Bahamy.
Flota hiszpańska uległa jednak opóźnieniu, ponieważ została skierowana na Florydę w celu Odbicia Pensacoli z rąk Francuzów w sierpniu 1719 r.
Rogers w tym czasie jeszcze bardziej umocnił swoją pozycję poprzez odbudowę Fortu Nassau, która została ukończona w styczniu. 1720.

Do tego czasu na Karaibach doszło do zbrojnej agresji między statkami brytyjskimi i hiszpańskimi w wyniku tajnego handlu tego pierwszego; liczba ta wzrosła wraz z wybuchem Wojny czwórprzymierza (1718-1720)
Gubernator Kuby Gregorio Guazo, widząc, jak Rogers w dalszym ciągu kolonizuje Bahamy, zorganizował siły zbrojne w celu zajęcia Nassau.

Trzy hiszpańskie fregaty Armady de Barlovento miały stanowić trzon floty pod dowództwem Francisco Cornejo
Ten element morski został dodatkowo wzmocniony przez dziewięć statków korsarskich , w tym brygantyny i slupy. Siły lądowe liczyły około 1300-2 000 żołnierzy z różnym doświadczeniem wojskowym i 1400 żołnierzy regularnych.

Nalot

Pod koniec lutego 1720 roku Hiszpanie z Hawany przeprowadzili długo opóźniony atak na New Providence i przepłynęli przez Cieśninę Florydzką, aby dotrzeć na wyspę.
Rogers miał do swojej dyspozycji Stary Fort Nassau z pięćdziesięcioma działami i dziesięciodziałową baterią wschodnią.
Ponadto miał około stu żołnierzy i prawie 500 lokalnych milicjantów, z których wielu było byłymi piratami Rogers miał także dwa statki - Delicię z 32 działami i fregatę HMS Flamborough z 24 działami pod dowództwem kapitana Johnathana Hildesleya.

Hiszpanie popłynęli, by zaatakować New Providence od północy - dwa duże okręty wojenne "Principle" i "Hercules" zacumowały na głębszej wodzie, gdzie zakotwiczyły. 24 lutego Cornejo w San Jose z 36 działami wraz z mniejszymi okrętami wojennymi, w tym San Cristoforo z 20 działami i ośmioma slupami, rozwinęli swoje hiszpańskie barwy u wybrzeży portu w Nassau.

Pojawienie się Hiszpanii w Nassau zaskoczyło Brytyjczyków, lecz Cornejo nie zaatakował jednak bezpośrednio portu ze względu na obecność Delicji i Flamborough Niemniej jednak Rogers musiał zastraszyć Hildesleya, aby został i bronił wyspy.
Cornejo czekał z atakiem następnego dnia, ale silny wiatr następnego ranka zamienił się w burzę po południu, co zmusiło Hiszpanów do przecięcia kabli i Cornejo musiał udać się na otwarte morze.

Hiszpańska fregata i slupy podjęły kolejną próbę, tym razem aby ominąć ciężką obronę Fortu Nassau.
Płynęli wzdłuż wyspy Hog , która osłaniała port miejski, na wschód i zachód, aby zablokować wejście. W nocy 25 lutego Hiszpanie podjęli próbę wylądowania trzech kolumn na tyłach wyspy Hog i przepłynięcia małymi łódkami wąskiego wschodniego kanału. Cicho wiosłowali w kierunku brzegu, lecz spotkali się z ogniem z muszkietów i armat. Hiszpanie na łodziach zdali sobie sprawę, że niespodzianka została stracona; w zamieszaniu i panice cofnęli się, zeszli na ląd, a następnie mocno wiosłowali, aby wydostać się poza zasięg. Według dziennika pokładowego Flamborough , zaledwie dwóch czarnych (prawdopodobnie byłych niewolników) wartowników w małej reducie odparło siły hiszpańskie. Na zachodzie Hiszpanie podjęli próbę wylądowania, gdzie czekało 500 milicjantów, w większości byłych piratów.
Po spowodowaniu znacznych zniszczeń w odległych posiadłościach atak ten również został odparty, co ostatecznie przerodziło się w drobną potyczkę, aż do ponownego wycofania się Hiszpanów.

Później tego samego dnia Hiszpanów nawiedziła kolejna burza, która ostatecznie zmusiła ich do wycofania się; Milicja odkryła, że San Cristoforo został rozbity na Brzegach Bahama
Do 1 marca Hiszpanie wrócili do Hawany, co zakończyło groźbę inwazji.

Następstwa

Po odparciu Hiszpanów Rogers nie był świadomy ich wycofania się i dopiero kilka tygodni później otrzymał list od dwóch Anglików w Hawanie, którzy zostali poinformowani, że hiszpańską flotę uderzył sztorm, który zmusił ich do wycofania się.
Po powrocie do Hawany Cornejo doznał pocieszenia w postaci schwytania ponad stu niewolników i znacznego łupu.

Pomimo odparcia Hiszpanów, przez resztę roku Rogers nie był w stanie zapłacić garnizonowi.
Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia wypłynął do Charleston 6 grudnia 1720 r. Gubernator wydał swój osobisty majątek na obronę Nassau. Zmartwiony brakiem wsparcia i komunikacji ze strony Londynu Rogers wypłynął do Wielkiej Brytanii w marcu 1721 r. Przybył trzy miesiące później i dowiedział się, że wyznaczono nowego gubernatora. Osobiście odpowiedzialny za zobowiązania, które zaciągnął w Nassau, był więziony za długi

Relacja Pezueli z wydarzeń

Całkiem inną historię wydarzeń opowiada hiszpański historyk Jacabo Pezuela.
Nie wspomina o obecności brytyjskich statków w okolicy i mówi, że Cornejo zaatakował fort flotą, podczas gdy Cordero z kilkoma kompaniami zajął Nassau, [A] że ludzie z fortu poddali się po trzech dniach.
Pezuela stwierdza również, że Rogers udał się na Bermudy , kiedy Cornejo pojawił się w Nassau.

Pezuela podaje, że po kapitulacji fortu ewakuowano 200 ludzi pod warunkiem przeniesienia na Bermudy.
Mówi również, że chociaż atak hiszpański zakończył się sukcesem, ponieważ osadnicy zostali odepchnięci na wieś i artyleria fortu, schwytano 100 niewolników i inne rzeczy, co nie zrównoważyło kosztów nalotu