Przez większą część średniowiecza różne księstwa Francji były na wpół autonomiczne, jeśli nie praktycznie niezależne od słabych królów Kapetyngów, a zatem każde z nich biło własną walutę. Czartery musiałyby określać, który region lub mennica była używana: "pieniądze Paryża" lub "pieniądze Troyes ". Pierwsze kroki w kierunku standaryzacji podjęto za pierwszego silnego monarchy Kapetyngów, Filipa II Augusta (1165-1223). Filip II podbił znaczną część kontynentalnego Imperium Angevin od króla Jana Anglii , w tym Normandię , Anjou i Touraine .

Waluta bita w mieście Tours w Turenii została uznana za bardzo stabilną, a Filip II zdecydował się przyjąć livre tournois jako standardową walutę swoich ziem, stopniowo zastępując nawet livre Paryża, a ostatecznie waluty wszystkich obszarów francuskojęzycznych kontrolował. Był to powolny proces, trwający wiele dziesięcioleci i nie zakończony za życia Filipa II.

W rezultacie od 1200 roku, po rozpoczęciu kampanii króla Filipa II przeciwko królowi Janowi, waluta używana na ziemiach francuskojęzycznych podlegała ciągłym zmianom, ponieważ livre tournois było stopniowo wprowadzane na inne obszary .

Aż do XIII wieku i później tylko denary były bite jako monety. Zarówno liwry, jak i sus w rzeczywistości nie istniały jako monety, ale były używane wyłącznie do celów księgowych.

Po powrocie z krucjat w latach pięćdziesiątych XII wieku Ludwik IX zainicjował królewski monopol na bicie monet we Francji i wybił pierwsze złote écu d'or i srebrne gros d'argent , których waga (a tym samym podział monetarny) były z grubsza równoważne do livre tournois i denier .

W latach 1360-1641 monety o wartości 1 ?. bito znane jako franki . Ta nazwa przetrwała w mowie potocznej przez 1 ?. ale nie był używany na monetach ani papierowych pieniądzach.

Oficjalne stosowanie jednostki rozliczeniowej livre tournois we wszystkich umowach we Francji zostało uchwalone w 1549 r. Jednak w 1577 r. jednostka rozliczeniowa livre tournois została oficjalnie zniesiona i zastąpiona przez écu , które było wówczas główną francuską złotą monetą w rzeczywistości krążenie. W 1602 r. przywrócono jednostkę rachunkową livre tournois.

XVII wiek

Ludwik XIII we Francji przestał bić franka w 1641 roku, zastępując go monetami opartymi na srebrnym ecu i złotym luidzie . Wartość écu i louis d'or wahała się, przy czym écu wahało się od trzech do sześciu liwrów tournois do 1726 r., Kiedy to ustalono na 6 ?. Ludwik był początkowo (1640) wart 10 ? i również ulegał wahaniom, aż jego wartość została ustalona na 24 ?. w 1726 r.

W 1667 r. oficjalnie zniesiono livre parisis. Jednak jedyny pozostały livre był nadal często nazywany livre tournois aż do jego upadku.

Pierwsze francuskie pieniądze papierowe zostały wyemitowane w 1701 roku i były denominowane w livres tournois. Jednak banknoty nie utrzymywały swojej wartości w stosunku do srebra z powodu ogromnej nadprodukcji. Banque Royale (ostatni emitent tych wczesnych banknotów) rozbił się w 1720 r., czyniąc banknoty bezwartościowymi ( więcej informacji na temat tego systemu można znaleźć w artykule John Law ).

W 1726 r. za ministra Ludwika XV , kardynała Fleury'ego , wprowadzono system stabilności monetarnej. Osiem uncji (marka) złota było warte 740 ?,9 szylingów. (tak więc jedna uncja złota była warta około 4 Louis lub 93 ?.); 8 uncji srebra było warte 51?.2s.3d. Doprowadziło to do ścisłego kursu wymiany między złotem a srebrem (14,4867 do 1) i ustaliło wartości monet będących w obiegu we Francji na:

• podwójny Louis d'or (złota moneta) 48?.
• Louis d'or (złota moneta) 24?.
• demi -Louis d'or lub half-Louis (złota moneta) 12 ?.
• écu (srebrna moneta) 6 ? . lub 120 sous wraz z nominałami 1 / 2 , 1 / 4 i 1 / 8 ecu o wartości 60, 30 i 15 sous
• sou (miedziana moneta) denominowana w jednostkach 1 i 2 sou o wartości 1 ? 20 ? . (lub 12 denarów) za sou
• denier (miedziana moneta) denominowany w jednostkach 3 i 6 denierów o wartości odpowiednio 1 ? 4 i 1 ? 2 sou (moneta 3 denier była również nazywana liardem ) .

Jednak moneta 1 ?. nie był bity. Jednak w 1720 roku wyprodukowano specjalną monetę z czystego srebra i oznaczono symboliczną wartość 1 ?. Dodatkowo Francja wzięła monety 20-sou Nawarry wybite w 1719 i 1720 r., Przebiła je na 1 ? 6 écu (między 1720 a 1723 r.), Tworząc zasadniczo monetę o wartości 1 liwra. Te przebite monety otrzymały jednak ostatecznie wartość 18 sous.