Bitwa o Zatokę Ocracoke (1718)

Bitwa o Zatokę Ocracoke (1718)

Tło

Bitwa o Zatokę Ocracoke była decydującą bitwą pomiędzy Edwardem "Czarnobrodym" Teachem, a Łowcą piratów imieniem Robert Maynard.

Maynard został wcześniej wysłany przez gubernatora Kolonii i Dominium Wirginii, Alexandra Spotswooda .

Po poszukiwaniach piratów poprzez zatrzymanie innych statków, Maynard w końcu odnalazł załogę Czarnobrodego odpoczywającą na Wyspie Ocracoke, jego popularnej kryjówce 21 listopada 1718 roku.
Starając się nie wpuścić swoich statków na mieliznę na nieznanych mieliznach i łachach, Maynard zdecydował się zaczekać z atakiem do rana. Maynard ostrożnie rozstawił i zatrzymał wszystkie statki, aby nie zaalarmować Czarnobrodego o jego obecności, jednak było to mało prawdopodobne.

Schwytanie pirata Czarnobrodego, 1718 - Jean Leon Gerome Ferris (1920)

Czarnobrody i jego załoga byli zajęci imprezą i nie zwracali na nią żadnej uwagi.
Również przy zmniejszonej załodze, ponieważ niektórzy przebywali na lądzie, Czarnobrody miał na pokładzie nie więcej niż dwudziestu pięciu ludzi. Według Anglików, którzy ich później schwytali, było trzynastu białych i sześciu czarnych mężczyzn. Gdy nastał poranek, Maynard i jego statki wpłynęli na kanał i rozpoczęli bitwę w zatoce Ocracoke. Zostali natychmiast zauważeni przez piratów i Czarnobrody otworzył ogień. Następnie, według Charlesa Johnsona, doszło do małej wymiany ognia z broni ręcznej, podczas której Adventure osiadł na mieliźnie na mierzei, a Maynard podszedł bliżej do ataku.

Następnie Czarnobrody otworzył ogień z Adventure i zdmuchnął prawie jedną trzecią sił Maynarda niszczycielskim atakiem burtowym.
Co najmniej 20 żołnierzy zginęło na Jane i 9 żołnierzy na Rangerze
Krążą pogłoski, że podczas tych zaręczyn Czarnobrody powiedział;

Do diabła z tobą, za złoczyńców, kim jesteś? A skąd przyszedłeś?

Porucznik kazał mu odpowiedzieć: Po naszych barwach widać, że nie jesteśmy Piratami.
Czarnobrody kazał mu wysłać swoją łódź na pokład, aby mógł zobaczyć, kim jest; lecz pan Maynard odpowiedział w ten sposób; Nie mogę oszczędzić mojej łodzi, ale przyjdę na wasz pokład tak szybko, jak to możliwe, moim slupem. Na to Czarnobrody wziął kieliszek alkoholu i wypił do niego tymi słowami: Potępienie, zabierz moją duszę, jeśli dam ci ćwiartki lub zabiorę coś od ciebie.
W odpowiedzi na to pan Maynard powiedział mu, że nie oczekuje od niego żadnych kwartałów i nie powinien mu ich dawać.

- Historia piratów (1724), s. 82

Ostateczna walka Czarnobrodego - książka własna piratów (1837)

W oczekiwaniu na długotrwałe starcie na pokład Robert Maynard trzymał większość swoich ludzi pod pokładem, aby ukryć przed Czarnobrodym swoje prawdziwe dane liczbowe.
Gdy Maynard zaczął zbliżać się do grupy Czarnobrodego, załogi piratów zaczęły przygotowywać się do ataku.
Kiedy oba statki nawiązały kontakt, załoga Czarnobrodego rzuciła haki i granaty, a gdy dym opadł, Czarnobrody poprowadził swoją załogę na pokład.

Czarnobrody był zaskoczony, że napotkał tylko Roberta Maynarda i kilku jego ludzi, był jednak bardziej niż zaskoczony, gdy wyskoczyli z ładowni, a piraci zostali odparci przez atak.
Czarnobrody zebrał swoich ludzi i walczył dalej, powodując zalanie pokładu krwią z burty i niszczycielskiej bitwy. Gdy Maynard i Czarnobrody stoczyli ostatni pojedynek, obaj strzelili z pistoletów skałkowych i rozpoczęli walkę na miecze.
Po złamaniu miecza Maynarda i zabiciu Czarnobrodego został poważnie ranny przez cięcie w kark.

Głowa Czarnobrodego - książka własna piratów (1837)

Po śmierci Czarnobrodego większość załogi poddała się, a Maynard pozostał w Ocracoke jeszcze przez kilka dni, po czym wrócił do Wirginii. Maynard i jego ludzie zaczęli naprawiać szkody wyrządzone przez statki i grzebać poległych w bitwie.
Po zbadaniu ciała martwego pirata Maynard zauważył, że Czarnobrody został postrzelony nie mniej niż pięć razy i zraniony nie mniej niż dwadzieścia. Przeszukano jego ciało i znaleziono kilka korespondencji, po czym odcięto mu głowę i wrzucono ciało do wody.
Jego głowa została wywieszona na łuku Maynarda, a później przewieziona do Karoliny Południowej, aby odebrać nagrodę.

Na pokładzie statku Czarnobrodego, Robert Maynard odkrył łup Czarnobrodego.
To nie były pirackie monety i złoty skarb, jakich można by się spodziewać. Zamiast tego było o wiele bardziej przyziemne. Były to towary handlowe, takie jak kakao, indygo i bawełna, które zdobyli ze statków wypływających z kolonii w brytyjskiej Ameryce Północnej.
Czarnobrody tak naprawdę nie napadł na zbyt wiele hiszpańskich galeonów, był bardziej zadowolony z napadu wyłącznie na Anglię, co najprawdopodobniej utwierdza jego historię z początku życia jako bezrobotnego lub niezadowolonego marynarza podczas wojny o sukcesję hiszpańską.