Królestwo Tierra Firme w XVIII wieku

Wspomniana zachodnia część Królestwa Tierra Firme, która rozciągała się od Przylądka Gracias a Cabo Gracias Dios w Ameryce Środkowej do Przylądka Vela w Ameryce Południowej, była od 1508 r druga ostatecznie podzielona w 1533 r. między Prowincje Cartagena i Prowincję Santa Marta, które były jednostkami politycznymi.

Od 1535 roku nazwa, która zawierała termin Tierra Firme lub Tierrafirme, została ograniczona i skrócona do Castilla del Oro de Tierra Firme, która obejmowała tylko wschodnią część ówczesnego Gubernatorstwa Castilla del Oro, z którą zwykle się myli, łącząc ponownie ich nazwy, pokrywając się z Królewską Audiencją Panamy, która z kolei obejmowała Przesmyk Panamski i część terytoriów Nowego Królestwa Granady (czyli Królewskiej Audiencji Bogoty) aż do rzeki Atrato i Zatoki Urabá na wschodzie oraz Zatoki Buenaventura - gdzie zostało założona w 1540 r o tej samej nazwie miasto Buenaventura nowego przejęcia (Provincia_del_Chocó) i gubernatorstwa rzeki San Juan kapitana Pascuala de Andagoya - na południu, którego stolicą było miasto stołeczne Królewskiej Audiencji Panama od 1520 r., a ostatecznie od 1539 r Królestwo Tierra Firme jako siedziba Prezydenta Guberni, kiedy jej poprzedniczka Castilla del Oro straciła swoją Kostarykańską lub zachodnią część (Provincia_de_Costa_Rica)

Znana była również jako Prowincja Tierra Firme od 1550 roku, kiedy to stała się bezpośrednią zależnością Wicekrólestwa Peru, ale w 1614 roku, kiedy przywrócono jej królewską audiencję, choć podporządkowaną Królewskiej Audiencji Limy, uzyskała większą autonomię, zachowując ją, gdy został przeniesiony do Wicekrólestwa Nowej Granady w 1739 r., ale potem został zdegradowany do dowództwa generalnego Tierra Firme w 1751 r.

Etymologia i jej zastosowanie w XV-XVII wieku

Mapa pierwotnego terytorium nominalnego Nowej Castilla de Oro Królestwa Tierra Firme lub Królestwa Tierra Firme w jego zachodnim regionie, od 1502 do 1514.
W centralnej części Królestwa Tierra Firme zostało zorganizowane efemerycznie w roku 1502 Gubernatorstwo Coquibacoa na terytorium, które zaczęto nazywać Małą Wenecją lub Wenezuelą, a następnie w regionach najbardziej wysuniętych na zachód w 1508 r., utworzono Gubernatorstwo Veragua - Castilla de Oro skolonizowane od 1510 r, z którego 1514 r. a on" Księstwo Veragua" w 1537, by stać się Veragua Real (Królewską Veragua) i Gubernatorstwo Nueva Andalucía, od Zatoki Urabá do Cabo de la Vela, które zostało bezskutecznie skolonizowane w 1510 i ostatecznie od 1525 (z kolei zostało podzielone na 1533 między Rządy (Prowincja) Cartageny i Prowincję Santa Marta).
W 1527 r. we wschodniej Tierra Firme erygowano nową "Prowincję Wenezueli " , przekształconą w 1529 r. w Niemieckie lenno Klein-Venedig - przestałby być panowaniem feudalnym w 1546 r. - a na dalekim wschodzie pierwotnej Tierra Firme w 1568 r Utworzono prowincję Nueva Andalucía y Paria (lub Prowincja Cumaná)

Ten przym. lokucyjny "Tierra Firme" była nazwą geograficzną, która przed i po tym czasie była powszechnie, naukowo i politycznie używana w Hiszpanii do nazywania kontynentów ich regionów "kontynentem", odróżniając je od wysp, wysepek  lub archipelagów

W języku łacińskim "terra firma", gdzie firma -przymiotnik- oznaczała stabilny, niezmienny, trwały i szeroki itd., była również używana jako słowo złożone <Tierrafirme>
Wywodzi się z koncepcji "ciągłej ziemi" w przeciwieństwie do wysp i archipelagów.

W Traktacie z Alcáçovas użyto "islas e tierras", w Kapitulacjach z Santa Fe "yslas e tierras firme", a w Traktacie z Tordesillas "asy islas como tierra firme" w znaczeniu wyłącznie kontynentalnym
Ogólny termin "ziemia" został użyty do wskazania "naturalnego"
Słowo kontynent było częścią słownictwa leksykograficznego, chociaż nie było używane specjalnie jako deskryptor geograficzny, ale w przypadkach, które konceptualnie "zawierają rzeczy", "obejmują coś innego"

(...) w którym mianowałem Juana de Grijalva, mieszkańca miasta Trinidad na tej wyspie, jego kapitanem (...) i z powodu wszystkiego, co mu się przydarzyło, aż do innych wysp i lądów Odkrył ponownie, że jedna to wyspa zwana Cozumel i nazwał ją Santa Cruz, a druga to duży ląd zwany Ulúa, który nazwał Santa María de las Nieves, skąd mnie wysłał. Wspomniana karawela to ludzie i napisał do mnie, jak spełnia jego prośbę, głównie po to, by wiedzieć, czy ta kraina jest wyspą, czy stałym lądem; (...)
Instrukcja wydana przez Diego Velázqueza w 1518 r

(...) a obok niego Ybiça, gdzie nigdy nie znaleziono węży ani węży, które są rzeczami godnymi podziwu i ku chwale Boga: a naprzeciwko, na wybrzeżu i kontynencie Katalonii, znajduje się wybitne miasto Tarragona, cabeça z prowincji Tarragonesa i Celtiberia, która była bardzo znanym jarmarkiem w Chaldeos (...)
Historia gockich królów, którzy przybyli ze Scytii Europy... - Julián del Castillo, 1582

(...) ten przerażający przylądek starożytnych, który teraz nazywają Buena Esperanza, który jest punktem wychodzącym z kontynentu afrykańskiego na pięćset mil do Morza Oceanicznego; (...)
Wiadomości historyczne o podbojach kontynentalnych w Indiach... - Pedro Simón, Petrus Simonis 1626

Krótka historia

Królestwo Tierra Firme, którego nazwa jest zasadniczo literacka, ponieważ nigdy nie miało "króla" i odnosi się do jednostki terytorialnej lub nominalnej granicy administracyjnej, początkowo stanowiło teoretyczne terytorium Wicekrólestwa Kolumbijskiego, które powstało w 1492 r. (i trwało do 1524 r.) .

Wschodni region Królestwa Tierra Firme, który dotarł do Gujany, zaczął być kolonizowany od południowoamerykańskiej wyspy Cubagua w roku 1500, co dało początek w tym samym roku kontynentalnej wiosce Puerto de las Perlas, u ujścia ówczesnej rzeki Cumaná, która dała początek miastu San Francisco de Cumaná w 1515 r . - i jego późniejszemu burmistrzowi, a później jako Prowincja Nueva Andalucía y Paria w 1568 r., zależna od Kapitanatu generalnego Santo Domingo 1739 r. - Oprócz nieudanego i efemerycznego Gubernatorstwa Coquibacoa w 1502 r., Prowincji Trynidad w latach 1525-1535 awansu i rządów Prowincji Margarita w latach 1526-1593, w którym to roku stał się zależny od Santo Domingo (do 1739 r.), oraz Prowincji Wenezueli w 1527 r., przekształcona w 1529 r. w nowe niemieckie lenno Klein-Venedig rodu Welserów (do 1546 r., roku restauracji prowincji).

W zachodnim regionie, który nazywał się Nueva Castilla del Oro Królestwa Tierra Firme , który w 1508 roku został nominalnie podzielony między Diego de Nicuesa , który uzyskał Gubernatorstwo Veragua , i Alonso de Ojeda, ten z Provincia_de_Nueva_Andalucía_y_Urabá, w pierwszym, w 1512 r.zarząd regionu, a póżniej Prowincji Darién , który w 1514 r. został zlikwidowany i rozszerzony jako nowy rząd o nazwie Castilla de Oro , a kiedy został podzielony na trzy części w 1539 r. , jego zachodnia część utworzyła początkowy rząd (Gubernatorstwo) Nueva Cartago i Kostaryki oraz część południowa Ameryki Południowej zapoczątkował Gubernatorstwo San Juan (Provincia_del_Chocó) z tego powodu pozostała część została nazwana Prezydencją-gubernacją Tierra Firme, która po raz pierwszy stanowiła podmiot polityczny i sądowniczy o tej nazwie, od czasu inauguracji Królewskiej Audiencji Panamy w tym samym roku .

Utraciła niezależność administracyjną w roku 1543, kiedy wygasła jego audiencja i został zdegradowany jako burmistrz (Alcaldía_mayor) Prowincji Panamy i Nombre de Dios (Prowincji Colón) - który obejmował także region a póżniej Prowincję Darién - pod jurysdykcją Kapitanatu Generalnego Gwatemali, który z kolei stanowiła część autonomicznej jednostki Wicekrólestwa Nowej Hiszpanii

Następnie, jako Prowincja Tierra Firme, stała się bezpośrednią zależnością Wicekrólestwa Peru, od 1550 do 1565 roku, w którym przywrócono Królewską Audiencję Panamy , a sąsiadujący z nią Kapitanat Generalny Gwatemali uległ dezintegracji, z tego powodu nabył jurysdykcję nad terytoriami Prowincji Nueva Cartago i Kostaryka, Prowincja Nikaragui i Prowincja Comayagua (lub Hondurasu), aż do rzeki Ulúa i Zatoki Fonseca , uzyskując w ten sposób ponownie autonomię jako prezydencja-gubernatorstwo Tierra Firme, ale utracił te tereny w roku 1570

Jego autonomia wicekróla została zachowana, ale w 1614 r. jego królewska audiencja pretoriańska została podporządkowana Królewskiej Audiencji w Limie, a od 1739 r., Gdy prowincja została włączona do przywróconego Wicekrólestwa Nueva Granada, audiencja królewska została podporządkowana Królewskiej Audiencji z Bogoty

Ostatecznie jednostka administracyjna zostałaby wygaszona wraz z Real Audiencja Panamą, tracąc w ten sposób swoją kategorię prowincji, aby stać się "dowództwem generalnym Tierra Firme" w 1751 r. , Aż do uzyskania niepodległości od Hiszpanii w 1821 r

Nominalne Królestwo Tierra Firme i jego jednostki polityczne

Mapa pierwszych podziałów kolonialnych Królestwa Tierra Firme, Nowego Królestwa Granady i Popayan na początku XVI wieku .
(Kliknij aby powiększyć)

Księstwo Veragui

Wschodni region Wenezueli był pierwszym punktem na kontynencie w Ameryce, do którego dotarli Hiszpanie.
Od 4 do 12 sierpnia 1498 roku Krzysztof Kolumb badał Zatokę Paria w obecnym stanie Sucre i nazwał ten region "Krainą Łaski" ze względu na spokój zamieszkujących ją Indian i piękno krajobrazu.

W swoich eksploracjach nawigator zwiedził ujście rzeki Orinoko i był pod wrażeniem ilości świeżej wody, co uświadomiło mu, że dotarł do kontynentu, a nie do grupy wysp. na Twoim blogu Kolumb opisał te ziemie jako część nowego kontynentu nieznanego Europejczykom, ale później wycofał się i wyjaśnił, że są one częścią Azji

W okresie mniejszych wypraw Alonso de Ojeda oraz w początkowej fazie podboju i kolonizacji Ameryki tereny te nazywano "Tierra Firme".

W nich Hiszpanie założyli osady, takie jak Puerto de las Perlas (Pierwsze miasto europejskie w Ameryce Południowej, które w 1515 r. zostało przemianowane na Cumaná), gdzie zajmowali się wydobyciem Pereł .

Nominalna Nowa Castilla de Oro Królestwa Tierra Firme

Gdy Ojeda odkrył w 1499 r. Zatokę Wenezuelską i otaczające ją terytorium, które można by nazwać Małą Wenecją lub Wenezuelą, której nazwa zostałaby rozszerzona na Tierra de Gracia odkrytą przez Krzysztofa Kolumba w poprzednim roku, i że efemeryczne i krótkotrwałe Gubernatorstwo Coquibacoa, które miało zostać utworzone w 1502 r. , nieskolonizowany zachodni region Królestwa Tierra Firme został przemianowany na Nueva Castilla de Oro

W 1508 roku została nominalnie podzielona między Diego de Nicuesa, który uzyskał Gubernatorstwo Veragua , rozciągające się od rzeki Atrato w zatoce Urabá do Cape Gracias a Dios, oraz Alonso de Ojeda , który objął Provincia_de_Nueva_Andalucía_y_Urabá, od wspomnianej rzeki Atrato w Cabo de la Vela (gdzie później w 1525 r. powstały miasta Santa Marta i Cartagena de Indias w 1533 r.).

Nicuesa założył miasto Nombre de Dios, a Vasco Núnez de Balboa nielegalnie założył miasto Santa María la Antigua del Darién, oba w 1510 roku

Następnie, z dniem 1 marca 1511, Balboa przejął faktyczne rządy (Gubenatorstwo Veragua) czyli Nombre de Dios w związku ze śmiercią Nicuesy, a wkrótce potem król mianował go 23 grudnia 1511 gubernatorem i kapitanem generalnym regionu Prowincji Darién. pozycję na początku 1512 r. (do lipca 1514 r.).

Gubernatorstwo Castilla del Oro

Główny artykuł: Kastylia de Oro

W maju 1513 roku Pedrarias Dávila został mianowany gubernatorem i kapitanem Generalnym Kastylia de Oro, która obejmowała całe terytorium wzdłuż wybrzeża od Zatoki Urabá w Ameryce Południowej - na północny zachód od dzisiejszej Kolumbii - po okolice rzeki Belén w środkowej Amerykę na zachodzie - obecnie służącą jako granica między obecnymi panamskimi prowincjami Veraguas i Colón - i gdzie zaczynało się pozostałości terytorium rządu (Gubernatorstwa)Veragua

25 września 1513 roku Balboa przejął w posiadanie odkryte przez siebie "Morze Południowe" .
Pedrarias niedawno przybył do miasta Darién w lipcu 1514 roku i założył nowe miasto Nuestra Senora de la Asunción de Panamá 15 sierpnia 1519 roku

Właściwa Tierra Firme we wschodniej Castilla de Oro

Pierwsze podziały kolonialne Tierra Firme, 1538.
(Kliknij aby powiększyć)

Rząd Castilla de Oro, który obejmował wschodnią część pierwotnego rządu (Gubernatorstwa) Veragua, którego wschodnie i południowo-wschodnie granice sięgały odpowiednio rzeki Atrato i przylądka Corrientes , zaczął rozszerzać się na zachód wraz z Pedro Ariasem Dávilą, zdobywając terytoria w 1524 r. nowej Villa de Bruselas oraz miast Granada i León, które zostały rozdzielone w 1527 r., tworząc Prowincję Nikaragua, która miała być zależna od Królewskiej Audiencji Santo Domingo (do1539 r.).

Kilka dekretów królewskich cesarza Karola I skonfigurowało terytorium:

• Od 16 lutego 1533 .: " Ponieważ granice Prowincji Cartagena zaczynają się od Rio Grande del Magdalena, które kończy się na Santa Marta, do innego Rio, del Darien, które biegnie przez Zatokę Vrabá, z siedemdziesięcioma ligami u wybrzeży. Oświadczamy, że tył tej zatoki, w której znajdował się Cacique Cemaco, dotyka rządu Tierrafirme

• Od 26 lutego 1538 : Stworzenie Królewskiej Audiencji Panamy , wskazujące granice kontynentu:

W mieście Panama, w Królestwie Tierra Firme, rezyduje inny członek naszej audiencji i Kancelarii Królewskiej, z prezydentem, gubernatorem i kapitanem generalnym [...], którego dystryktem jest prowincja Castilla del Oro, aż do Portobelo i jego ziemia: Miasto Nata i jego ziemia: Gubernatorstwo Veragua: i przez Morze Południowe, od Peru do portu Buenaventura, wyłącznie; oraz od Portobelo, od Cartageny, do rzeki Darien, wyłącznie, z Zatoką Vrabá i Tierra Firme, dzieląc terminy przez Lewant i Południe z Audiencias Nowego Królestwa Granady i San Francisco del Quito: przez Zachód z tym z Santiago de Guatemala; i przez Północ i Południe z dwoma morzami od Północ i południe. I rozkazujemy, "aby Gubernator i Kapitan Generalny wspomnianych Prowincji oraz Przewodniczący ich Królewskiej Audiencji mieli,

Ostatecznie toponimię Tierra Firme zaczęto ograniczać do wschodniej części Złotego Wybrzeża w roku 1535 i kiedy jego centralne terytorium stało się Księstwem Veragua 19 stycznia 1537 r. - które zostało nadane Luisowi Colónowi, wnukowi wielkiego admirała , w wyniku orzeczenia arbitrażowego wydanego w lipcu 1536 r., kończącego kolumbijskie procesy sądowe- została podzielona na dwie części, a dekretem królewskim z 3 marca tego samego roku nakazano, że "cała Prowincja Veragua należy do Gubernatorstwa kontynentu".

Prezydencja-gubernatorstwo Tierra Firme

Główny artykuł: Królewska Audiencja Panamy

Na początku 1539 roku zainstalowano Królewską Audiencję Panamy, utworzoną dekretem królewskim z 1538 roku, ale Castilla de Oro straciła zachodnią część na rzecz powstających Gubernatorstwa Nueva Cartago i Kostaryki
W ten sposób tytuły gubernatora, kapitana generalnego i przewodniczącego królewskiej audiencji zostały ujednolicone w kwaterze głównej Panamy, tworząc prezydencję -gubernację Tierra Firme

Podczas rządów Francisco Péreza de Roblesa, w latach 1539-1543, administracja była zgubna i niemoralna, co doprowadziło do procesu o rezydencjęi usunięcia z urzędu.

Gwatemalski burmistrz Panamy i Nombre de Dios

Gdy Real Audiencia de los Confines (Guatemala) została ostatecznie zainstalowana w 1543 r., Utworzona dekretem królewskim z 1542 r., Nakazano jej wygasić Królewską Audiencję Panamy, przekazując właściwą Tierrafirme do zdegradowania do burmistrza (Alcaldía_mayor), z nazwą Panama y Nombre de Dios, i włączenie go do nowego Kapitanatu Generalnego Gwatemali , który z kolei stał się autonomiczną jednostką w ramach Wicekrólestwa Nowej Hiszpanii

Peruwiańska prowincja Tierra Firme

W dekrecie królewskim z 2 maja 1550 r król ustalił: "Rozkazujemy, aby prowincja Tierra Firme, zwana Castilla del Oro, była jedną z prowincji Peru, a nie Nowej Hiszpanii".

W 1556 roku gubernator Tierra Firme, Juan Ruiz de Monjaraz, przeniósł się w głąb kraju, aby nakłonić tubylców do wspólnego życia w miastach, w czym pomagał mu dominikanin Pedro de Santa María
W tym celu założono miasto Santiago de Olá, dwie mile od Natá

Mieszkańcy tej ostatniej populacji zaproponowali wówczas admirałowi Luisowi Colónowi podbój i zaludnienie Księstwa Veragua, ofertę, którą książę przyjął z zadowoleniem, ale w związku z umową arbitrażową, którą zawarł z Koroną Hiszpańską w 1556 roku, zgodził się na zrzec się praw, które posiadał do terytorium w zamian za rentę wieczystą.
W ten sposób księstwo zostało włączone jako Prowincja Veragua do Prowincji Tierra Firme w 1560 roku

W 1563 roku Juan Bustos de Villegas został mianowany namiestnikiem Tierra Firme, ale nie objął władzy, gdyż zmarł w mieście Nombre de Dios w wyniku upadku z muła, na którym miał odbyć podróż do Panama City. , okoliczność, która doprowadziła do dowodzenia terytorium przez prawnika Pinedę, z którego krótkim rządem okres polityczny Tierra Firme zakończyłby się jako podmiot drugorzędny podlegający Królewskie Audiencji w Limie

Prezydencja-autonomiczny rząd Tierra Firme

15 maja 1565 r. Królewska audiencja Panamy została przywrócona na mocy królewskiego przepisu z 1563 r. i została jej przydzielona jurysdykcja na wybrzeżu Pacyfiku rozciągającym się od Zatoki Buenaventura w Ameryce Południowej do Zatoki Fonseca w Prowincji Nikaragua i wzdłuż wybrzeża Karaibów od rzeki Ulúa Prowincji Comayagua (lub Honduras) do rzeki Atrato na wschodzie.

Na prośbę dominikanina Bartolomé de las Casas, król Felipe II wydał 28 czerwca 1568 królewskie rozporządzenie nakazujące ponowne ustanowienie Królewskiej Audiencji Gwatemali i przyznanie nowej jurysdykcji Kapitanatu Generalnego Gwatemali nad terytoriami położonymi między obecnym Chiapas i Kostaryki 5 stycznia 1570 r, kiedy wkroczył do Gwatemali ze swoimi oidores i oficjalnie objął funkcję przewodniczącego audiencji 3 marca ego samego roku.

Jurysdykcja rządu Tierra Firme i jego Królewskiej pretorskiej audiencji była ograniczona do Przesmyku Panamskiego i jego okolic, takich jak Prowincja Veragua na zachodzie i region Darién na wschodzie.

Prowincja Tierra Firme i jej audiencja królewska podporządkowana audiencji w Limie

Dekretem królewskim z 19 lipca 1614 roku Król III Hiszpański nakazał "Prezydent Panamy był posłuszny wicekrólowi Peru, utrzymywał z nim zwykłą komunikację i był mu podporządkowany w rządzie, wojnie i finansach"

W Zbiorze praw Indii z 1680 r., w ustawie IV (Audiencja i kancelaria królewska Panamy w Tierrafirme) tytułu XV (O audiencjach i kancelarii królewskiej Indii) księgi II, przydziały w sprawach rządowych przez część gubernatora, kapitana i przewodniczącego Królewskiej Audiencji Królestwa Tierra Firme stwierdza, że:

... I rozkazujemy, aby gubernator i kapitan generalny wspomnianych prowincji oraz przewodniczący ich Królewskiej Audiencji mieli, widzieli i sprawowali samodzielnie rząd wspomnianej prowincji Tierra Firme i całego dystryktu La Real Audience , jak również wicekrólów prowincji Peru i Nowej Hiszpanii , i dostarczają i wysyłają tylko wszystkie rzeczy i interesy, które są oferowane, związane z rządem, a Oidores nie ingerują w to, co dotyczy tego, ani wspomnianego Prezydent w tych, które są sprawiedliwe, i podpisz z Oidores, co oni przewidują, wyrok i wysyłkę. nni, jeśli wyślemy, że kiedy nasi wicekrólowie Peru dostarczają jako tacy pewne rzeczy w sprawach rządowych, wojennych i administracyjnych naszego Skarbu Królewskiego i przekazują w tej sprawie pewne depesze do Prezydenta i Oidoresa naszej Królewskiej Audiencji w Panamie, zatrzymują je i mają ich zachowywać i przestrzegać we wszystkim i we wszystkim, zgodnie z ich nakazami, bez żadnego odpuszczenia.

We wspomnianej ustawie ustanowiono zwierzchnictwo namiestnika i kapitana generalnego Królestwa Tierra Firme, dodatkowo przyznano im szerokie uprawnienia rządzenia porównywalne z uprawnieniami namiestników. Jednak jako wyjątek odnotowywano stosowanie się do zarządzeń wydanych przez wicekróla Peru, tak że chociaż namiestnik Tierra Firme miał dużą autonomię, w XVII wieku wicekról Peru korzystał z uprawnień mediatora w konfliktach  powstałych w rząd terytorium.

Król Hiszpanii wraz z uprzednim wicehrabią Karol II , utworzony La Vega,wydanym 3 stycznia 1694 r., Markiza Nevares na rzecz Jerónimo José de dekretem królewskim z dnia 18 kwietnia 1690 r. i dekretem królewskim la Vega Valdés y Caviedes Popayán (Kolumbia), gubernatora wyspy Tierra Firme i Kapitan Generalny

Efemeryczna utrata autonomii i przywrócenie

W 1718 r. Trybunał otrzymał raporty, w których wyrażono wielką niestabilność rządów Tierra Firme i ogólny niepokój wynikający z zachowania oidores audiencji panamskiej, z tego powodu w tym samym roku gubernator Hurtado i nakazał wygaśnięcie sądu panamskiego, dodanie terytorium jego jurysdykcji pod władzę wicekróla Peru i Królewskiej Audiencji w Limie, z których miarą wierzono, że w królestwie będzie lepiej.

Dekretem z 21 lipca 1722 r. Korona nakazała ponowne ustanowienie Królewskiej Audiencji Panamy , biorąc pod uwagę trudności, jakie odległość między kolonią a władzami Peru, od których była zależna, powodowała dobre rządy.

Audiencia została przywrócona w takiej postaci, w jakiej istniała w momencie jej pierwszego wzniesienia, z przewodniczącym, czterema oidores i prokuratorem.
Wraz z inwestyturą przewodniczącego audiencii i stanowiskiem oraz dowódcą generalnym Tierra Firme, Jerónimo Badillo sprawował dowództwo do końca 1723 roku, kiedy zmarł.

Nowa prowincja Tierra Firme w Granadzie i jej królewska audiencja podporządkowana Bogocie

(Zobacz: Prowincja Tierra Firme)

20 sierpnia 1739 roku wydano dekret królewski, na mocy którego przywrócono wicekrólestwo Santafé, włączając w to terytoria Nowego Królestwa Granady, Wenezueli i Quito, prowincje Panama i Prowincji Veragua , "ze wszystkimi miasta, miasteczka i miejsca; oraz porty, zatoki, źródła, zatoczki i inne należące na obu morzach do kontynentu

Jurysdykcja odpowiadająca sędziom sekcyjnym pozostała na tym samym poziomie, zachowując zwierzchnictwo gubernatora Panamy nad władzami Portobelo, Veraguas i Darién.
Ludność podporządkowana wicekrólestwu zachowała swoje przywileje na szczeblu lokalnym i ten sam skład personalny, którego przewodniczącym był gubernator i kapitan generalny całego terytorium.

Generalne Gubernatorstwo Tierra Firme w Wicekrólestwie Nowej Granady

Konieczność wprowadzenia oszczędności w wydatkach rządu Tierra Firme i położenia kresu agitacji, w jakiej kraj utrzymywała nieumiarkowana oidores, zadecydowała o ostatecznym wygaśnięciu Sądu Audiencyjnego Panamy dekretem z 20 czerwca 1751 r., a więc prowincji Tierra Firme.

Terytoria te były rządzone przez czysto wojskowy rząd pod przewodnictwem Manuela Montiano, zależny od władzy wicekróla Nowej Granady oraz, w sprawach spornych, od Królewskiej Audiencji w Santafé de Bogota Kwatera główna Panamy nadal była sufraganem arcybiskupstwa Limy, a następnie utworzono Dowództwo Generalne Tierra Firme, którego granice zostały zachowane od Atrato do granic Kapitanatu Generalnego Gwatemali, który obejmował prowincje Panama, Darién , Veraguas i Portobello.

Ruch na rzecz niepodległości Panamy od Hiszpanii rozpoczął się 10 listopada 1821 roku w mieście Los Santos, dokonany przez Segundo de Villarreal
Ostatecznie 28 listopada tego roku oficjalnie proklamowano emancypację Imperium Hiszpańskiego i podjęto decyzję o utrzymaniu unii z Nową Granadą, przekształconą obecnie w Gran Kolumbię z nową nazwą Departament Przesmyku

Samorząd prowincji

W prowincji Tierra Firme najwyższą władzą był rezydujący w mieście Panama gubernator i kapitan generalny , który jednak czasami nazywał siebie gubernatorem Tierra Firme.
Przywódcami znajdującymi się w niższym stopniu niż wódz Panamy byli wicegubernatorzy Veraguas, Portobelo i Darién.