Imperium Hiszpańskie - Nuevo Cartago i Costa Rica

IMPERIA KOLONIALNE

Zobacz Imperia (pochyło, najważniejsze): | Brytyjskie w tym: posiadłości angielskie | Duńskie | Holenderskie | Francuskie | Włoskie | Japońskie | Omańskie | Kurońskie (lenno Rzeczypospolitej) | Portugalskie | Hiszpańskie | Szwedzkie | Rosyjskie | |

Imperium Hiszpańskie
Zobacz : Portal Imperium Hiszpańskiego (na Wikipedii)

Zobacz także : Najważniejsze wydarzenia i Hiszpańskie Podboje | Podziały administracyjne, w tym: Wicekrólestwa, Kapitanaty Generalne, Gubernatorstwa, Audiencje | Gospodarka, w tym: Pieniądze Ameryki Hiszpańskiej | Wojsko i Konkwistadorzy | Społeczeństwo i Instytucje Imperium, (w tym Ameryka Hiszpańska) |

Prowincja Nuevo Cartago i Kostaryka

(Zobacz też : Gubernatorstwo Veragua 1502-1537, po podziale: Księstwo Veragua 1537-1560, równolegle Królewska Veragua 1537-1540 ), Prowincja Veragua (1560-1821)

Nuevo Cartago y Costa Rica była prowincją Kapitanatu Generalnego Gwatemali (znanego także jako (Królestwo Gwatemali), utworzoną w 1540 roku za panowania Cesarza Karola V, Habsburga (jako króla Hiszpanii Karola I).

Powstała z dwóch wcześniejszych terytoriów hiszpańskich.
Pierwszym z nich była Królewskim terenem Veragua, terytoria na wybrzeżu Karaibów, które były częścią Kolumbijskiej Veragui (Gubernatorstwo Veragua 1502-1537) przed utworzeniem Księstwa Veragua w 1537 roku dla admirała Luisa Colóna y Toledo (wnuka Krzysztof Kolumba), a mianowicie dzisiejsza Nikaragua , Kostaryka i część Panamy

Drugim było wybrzeże Pacyfiku, które stanowiło Gubernatorstwo Castilla de Oro, położone od Zatoki Nicoya na zachodzie do granic Księstwa Veragua.

Gubernatorstwo Nueva Cartago i Kostaryki (1540-1565)

Pierwszym gubernatorem Nuevo Cartago y Costa Rica, nazwany w 1540 roku, był Diego Gutiérrez y Toledo
Przybył na terytorium w 1543 roku i założył miasto Santiago i miasto San Francisco.
Został zabity przez rdzennych mieszkańców w 1544 roku.

W 1549 roku Juan Pérez de Cabrera został następcą Gutiérreza y Toledo, ale Korona odwołała nominację.

W 1561 roku Juan de Cavallón y Arboleda i został mianowany Corregidorem (burmistrzem) prowincji Alcalde.
Jego asystent, Fray Juan de Estrade Rávago y Anez, zastąpił go w 1562 roku.
W tym samym roku nowym Corregidorem (burmistrzem) prowincji Alcalde został Juan Vázquez de Coronado

W 1565 terytorium stało się Prowincją Kostaryki

Zarys Tematyki (poszrzony z Wikipedii Hiszpańskiej)

Prowincja Nueva Cartago y Costa Rica lub urząd burmistrza Nueva Cartago y Costa Rica, , a od 1540 do 1544 i od 1561 do 1573 jako gubernatorstwo Nueva Cartago y Costa Rica była jednostką administracyjną i terytorialną Imperium Hiszpańskiego, utworzoną w 1540 r., położona między gubernatorstwem Hibueras gubernatorstwem Nikaragui i księstwem Veragua, i została założona przez Koronę Hiszpańską w okresie panowania amerykańskiego

Początkowo należała do Audiencia y Cancillería Real de Panamá w Tierra Firme, który został utworzony przez Koronę Hiszpańską dekretem królewskim z 26 lutego 1538 r. Przez cesarza Hiszpanii Karola I (Karol V Świętego Cesarstwa Rzymskiego). Była to trzecia Audiencia of America.

Jej pierwotne terytorium jurysdykcyjne obejmowało prowincje Tierra Firme (Castylia de Oro i Veraguas) oraz wszystkie terytoria rozciągające się od Zatoki Fonseca do Cieśniny Magellana (między prowincjami Nikaragui, Gubernatorstwem Kartageny, zwanym Królestwem Quito, Peru, Chile i Río de la Plata).

Pierwsza wzmianka o prowincji Kostaryka pojawia się w 1539 roku, kiedy została utworzona przez Królewską Audiencję Panamy, która mianowała Hernána Sáncheza de Badajoza gubernatorem i awansem Kostaryki

Prowincja i nominacje są odrzucane przez Koronę Hiszpańską, która pod koniec 1540 roku nominalnie utworzyła gubernatora Nueva Cartago i Kostaryki, mianując na to stanowisko Diego Gutiérrez y Toledo, chociaż kiedy objął to stanowisko pod koniec 1543 roku, czynił to jako burmistrz w tej prowincji, która istniała do 1573 r., ponieważ gubernatorstwa zostały zniesione od 20 listopada 1542 r., a prowincja ta stała się zależna od Audiencia w granicach Gwatemali i Nikaragui, w ramach tzw. Nowych Praw Korony Hiszpańskiej

Gubernatorstwo Veragua Real (na ŻÓŁTO) i wybrzeże Pacyfiku zachodniej Castilla de Oro (na ZIELONO) - połączyły się w 1540 roku, tworząc prowincję Nueva Cartago i Kostaryka - będąc terytorium, które od 1537 roku było Księstwo Veragua (w RED) z Castilla del Oro z Tierra Firme lub wschodnie (w LILAC).
Pokazuje również kadencję rządową Brukseli z półwyspem Nicoya (na POMARAŃCZOWO) od 1524 do 1542, który do 1529 należał do Kastylii del Oro, a następnie do Gubernatorstwa Nikaragui

Historia

Gubernatorstwo zostało nazwane 29 listopada 1540 roku za panowania Karola I, Króla Hiszpanii i V, jako Cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego
Początkowa nazwa brzmiała prowincja Cartago i została wskazana przez granice:

"Od niej do końca w Río Grande, w kierunku zachodnim, od drugiej części Cabo del Camarón, tak że wybrzeże wspomnianej rzeki w kierunku Hondurasu znajduje się pod rządem wspomnianej prowincji Honduras"

To znaczy z terytoriami Real Veragua - obszarami zbocza karaibskiego pozostałymi po dawnej gubernatorstwie Veragua (Księstwo Veragua po jego utworzeniu w 1537 r.) dotąd należące do zachodniej części Kastylii del Oro- obecnego wybrzeża Pacyfiku w Kostaryce - rozciągającej się między wybrzeżami Zatoki Nicoya a zachodnim krańcem tego samego księstwa.

Pierwszym gubernatorem Nueva Cartago i Kostaryki, mianowanym 29 listopada 1540 roku, był Diego Gutiérrez y Toledo z Madrytu, który przybył na te tereny w 1543 roku i założył miasto Santiago i miasto San Francisco
Jednak jego przedsięwzięcie nie powiodło się i zginął z rąk tubylców w 1544 r.

W 1549 roku Juan Pérez de Cabrera został wyznaczony na jego następcę, ale Korona odwołała jego nominację, aby wyznaczyć mu stanowisko gubernatora prowincji Comayagua lub Hondurasu
W 1561 r. burmistrzem prowincji został mianowany Juan de Cavallón y Arboleda, którego w 1562 r. tymczasowo zastąpił jego porucznik Juan de Estrada Rávago y Anez

W tym samym roku nowym burmistrzem został Juan Vázquez de Coronado

Nominał Nueva Cartago i Kostaryki utrzymywał się do roku 1573, kiedy to Król Hiszpanii Filip II dekretem królewskim z 1 grudnia tego roku zezwolił osadnikowi "odkryć i zaludnić prowincję, którą nazywają Kostaryką". Diego de Artieda Chirino y Uclés

Odtąd terytorium (które nie obejmowało już później zwanej prowincją Taguzgalpa, znanej później jako Costa Mosquito), nazywano prowincją Kostaryki i jej stolicą Cartago
Ponadto ten królewski dekret wskazywał granice, które miały obowiązywać w całym reżimie kolonialnym, które były podstawą obecnego rozgraniczenia politycznego i jurysdykcyjnego narodu.

Zobacz też

Hiszpańska Kolonialna Wenezuela