Pirackie powieści - Nowela Pirat

Powieści i nowele o piratach

Pirat
(nowela, autor: Sir Walter Scott)

Pirat (opublikowany pod koniec 1821 roku z datą 1822) to jedna z powieści Waverley autorstwa Sir Waltera Scotta , oparta z grubsza na życiu Johna Gow , który występuje jako kapitan Cleveland. ^[1] Miejscem akcji jest południowy kraniec głównej wyspy Szetlandy (którą Scott odwiedził w 1814 r.), pod koniec XVII wieku, z 1689 r. jako prawdopodobną datą głównych wydarzeń.

Strona tytułowa pierwszego wydania

Skład i źródła

21 sierpnia 1820 roku John Ballantyne zaproponował Archibaldowi Constable'owi nową powieść, która miała być kontynuacją Kenilwortha (która miała zostać opublikowana w styczniu następnego roku). Na tym etapie nie określono żadnego tytułu ani tematu i dopiero w kwietniu 1821 Ballantyne zauważył, że rozpoczęło się to, co nazywa "Buccaneer". Potrzeba badań na północnych wyspach i innych zawodach spowolniła Scotta, a pierwszy tom został ukończony dopiero na początku sierpnia, ale jego tempo przyspieszyło i praca została zakończona pod koniec października.

W 1814 roku Scott odbył sześciotygodniowy rejs z komisarzami Northern Lighthouse. Prowadził pamiętnik (ostatecznie opublikowany w jego biografii przez JG Lockharta), a kiedy zaczął pisać Pirata, mógł czerpać z niego wiele szczegółów na temat nieznanej części Szkocji. Zgromadził niewielki zbiór literatury pirackiej, z których najbardziej użyteczna to Historia życia i czynów najsłynniejszych rozbójników, morderców, rabusiów ulicznych itp. Do tego dodaje się Autentyczne sprawozdanie z podróży i grabieży najwybitniejszych piratów autorstwa kapitana Charlesa Johnsona (1742). Zostało to uzupełnione relacją pirata Johna Gowa , dostarczoną przez Alexandra Peterkina, Sheriff-Substitute of Orkney and Zetland, opublikowane w 1822, roku pojawienia się powieści, jako Notes on Orkney and Zetland
Scott był również zaznajomiony z kilkoma książkami na temat północnych wysp od XVII wieku do jego czasów, w których omawiano kwestie rolnicze, które zajmują uwagę Triptolemusa Yellowleya w powieści.

Wydania

Pirat został opublikowany w trzech tomach przez Constable i Ballantyne w Edynburgu 24 grudnia 1821 r. Oraz przez Hurst, Robinson and Co. w Londynie dwa dni później. ^[5] Podobnie jak w przypadku wszystkich powieści Waverleya przed 1827 rokiem publikacja była anonimowa. Nakład wyniósł 12 000, chociaż 2000 z nich było spóźnioną refleksją, co spowodowało komplikacje bibliograficzne. Cena wynosiła półtora gwinei (1 11 funtów 6 d lub 1,57 funta). Jest mało prawdopodobne, aby Scott był ponownie zaangażowany w powieść do marca, a następnie do sierpnia 1830 r., Kiedy to poprawił tekst i dostarczył wstęp i uwagi do wydania "Magnum", w którym ukazało się jako tomy 24 i 25 w maju i czerwcu 1831 r.

Standardowe współczesne wydanie, autorstwa Marka Weinsteina i Alison Lumsden, zostało opublikowane w 2001 roku jako tom 12 edynburskiego wydania Waverley Novels : jest oparte na pierwszym wydaniu z poprawkami, głównie z rękopisu Scotta i poprawkami dowodowymi; materiał Magnum jest zawarty w tomie 25b.

Wprowadzenie do fabuły

Przybycie kapitana rozbitka, Clevelanda, psuje relacje młodego Mordaunta z dziewczynami Troil, a wkrótce między dwoma mężczyznami narasta zaciekła rywalizacja. Minna zakochuje się w Cleveland, nie znając jego prawdziwego zawodu. Brenda jest jednak zakochana w Mordaunt. Piraci zdobywają Troils, ale po spotkaniu z fregatą HMS Halcyon zostają uwolnieni . Brenda i Mordaunt ponownie się spotykają, a Minna i Clement rozstają się.

Podsumowanie fabuły

Stary dom Sumburgh

Pan Mertoun i jego syn przybyli jako obcy i przez kilka lat mieszkali w pozostałych pokojach starej rezydencji hrabiów Orkney ojciec prowadził bardzo odosobnione życie, podczas gdy syn Mordaunt stał się powszechnym ulubieńcem mieszkańców i zwłaszcza z udallerem, Magnus Troil i jego córki, Brenda i Minna. W drodze do domu z wizyty u nich, on i domokrążca Snailsfoot szukali schronienia przed burzą na farmie w Hafrze, domu Triptolemusa Yellowleya, agenta szambelana Orkadów i Szetlandów oraz jego siostry Barbary. Goście byli rozbawieni skąpym zwyczajem Yellowleyów i napotkali Nornę, krewną Magnusa Troila, który miał być w zmowie z wróżkami i posiadać nadprzyrodzone moce. Następnego dnia statek rozbił się na skalistym wybrzeżu, a Mordaunt, ryzykując życiem, uratował kapitana Clevelanda, gdy został wyrzucony na plażę, przywiązany do deski, podczas gdy Norna zapobiegała splądrowaniu jego skrzyni morskiej . Cleveland był w rzeczywistości piratem, ale oni o tym nie wiedzieli. Kapitan obiecał swojemu opiekunowi podróż statkiem towarzyszącym, który, jak się spodziewał, wkrótce przybędzie, i udał się do udallera o pomoc w odzyskaniu części jego innej własności, która została wyrzucona na brzeg. Jednak po upływie kilku tygodni, podczas których Troilowie zerwali z nim przyjacielskie kontakty, Mordaunt dowiedział się, że nieznajomy jest nadal ich gościem i że urządzają zabawę dlawigilię św. Jana , na którą nie został zaproszony.

Minna Troil i Cleveland, ilustracja z wydania z 1879 roku

Gdy rozmyślał nad tą zniewagą, Norna dotknęła jego ramienia i zapewniając o swojej dobrej woli, poradziła mu, aby dołączył do przyjęcia bez zaproszenia. Ostrzeżony przez ojca przed zakochaniem się i mając pewne obawy co do jego przyjęcia, po drodze zawitał do Harfry i towarzyszył Yellowleyowi i jego siostrze na uczcie. Minna i Brenda Troil odpowiedziały na powitanie odrzuconego towarzysza z zimną uprzejmością, a on był przekonany, że kapitan Cleveland zastąpił go w ich szacunku. Bard, Claud Halcro, starał się dodać mu otuchy swoją poezją i wspomnieniami o "chwalebnym" Johnie Dryden; aw ciągu wieczoru Brenda, przebrana za maskara, powiedziała mu, że słyszeli, że mówił o nich nieuprzejmie, ale nie wierzy, że to zrobił. Wyraziła również swoją obawę, że nieznajomy zdobył miłość Minny i błagała Mordaunta, aby odkrył wszystko, co może go szanować. Podczas próby schwytania wieloryba następnego dnia, Cleveland uratował Mordaunta przed utonięciem i będąc w ten sposób zwolniony ze swoich zobowiązań wobec niego, dał do zrozumienia, że ????odtąd są rywalami. Tego samego wieczoru handlarz przyniósł wiadomość, że do Kirkwall przybył dziwny statek , a Cleveland wspomniał o wycieczce tam, aby upewnić się, czy jest to małżonka, której tak długo oczekiwał.

Po tym, jak siostry poszły spać, Norna pojawiła się w ich pokoju i opowiedziała zaskakującą historię ze swojego wczesnego życia, co skłoniło Minnę do wyznania swojego przywiązania do kapitana i wywołania u Brendy sympatii do Mordaunta. Podczas tajnego wywiadu następnego ranka Cleveland przyznał Minnie, że jest piratem, po czym oświadczyła, że ??może nadal kochać go tylko jako pokutnika, a nie jako bohatera, za jakiego go sobie wyobrażała. Ogłosił w obecności jej ojca i siostry zamiar natychmiastowego wyruszenia do Kirkwall; ale w nocy śpiewał jej serenadę, a potem, usłyszawszy walkę i jęk, zobaczyła cień postaci znikającej z inną na jego ramionach. Ogarnięta smutkiem i napięciem, ogarnęła ją napad melancholii, w sprawie której udaller poradził się Norny w jej odosobnionym mieszkaniu; a po mistycznej ceremonii przepowiedziała, że ????sprawa ustanie, gdy "szkarłatna stopa spotka się z karmazynową ręką" w Korytarzu Męczenników na Orkadach, dokąd nakazała swojemu krewnemu udać się z jego córkami. Mordaunt został pchnięty nożem przez pirata, ale został porwany przez NornęHoy , gdzie powiedziała mu, że jest jego matką, i po wyleczeniu jego rany przeniosła go do Kirkwall. Tutaj Cleveland dołączył do swoich towarzyszy, a wybrany kapitanem statku partnerskiego uzyskał pozwolenie od rektora na zabranie zapasów w Stromness i opuszczenie wysp, pod warunkiem, że pozostanie jako zakładnik za zachowanie załogi.

Kamienie Stennessa

Po drodze schwytali bryg zawierający Troils, ale Minna i Brenda zostały bezpiecznie wysłane na brzeg przez Johna Bunce'a, porucznika Clevelanda, i eskortowane przez starego Halcro, by odwiedzić krewnego. Kochankowie spotkali się w katedrze Świętego Magnusa, skąd z pomocą Norny Cleveland uciekł na swój statek, a siostry zostały przeniesione do rezydencji kuzyna barda, gdzie dołączył do nich ich ojciec i zastał Mordaunta na czele grupy zależnych dla ich ochrony. Kiedy wszystko było gotowe do wypłynięcia, kapitan postanowił jeszcze raz zobaczyć się z Minną i po wysłaniu listu z prośbą o spotkanie w Standing Stones of Stennesso świcie udał się tam. Brenda przekonała Mordaunta, aby pozwolił jej siostrze dotrzymać spotkania, a gdy kochankowie żegnali się po raz ostatni, Bunce i jego załoga zostali złapani z łodzi i zostaliby porwani, gdyby Mordaunt nie pospieszył na ratunek i uwięził pirata i jego porucznika. Norna ostrzegła Clevelanda przed opóźnianiem jego odlotu, a jego ostatnie nadzieje zostały zgaszone, gdy z okna pokoju, w którym on i Bunce byli zamknięci, byli świadkami przybycia Halcyona, z którego kapitanem się komunikowała, i schwytania , po desperackim oporze ich statku.

Starszy Mertoun zwrócił się teraz o pomoc do Norny, aby ocalić ich syna, który, jak oświadczył, nie był Mordauntem, jak sobie wyobrażała, ale Clevelandem, którego wyszkolił na pirata pod swoim prawdziwym imieniem Vaughan, jej były kochanek; i zgubiwszy go do tej pory, przybył do Jarlshofu z dzieckiem z hiszpańskiej żony, aby odpokutować za występki swojej młodości. Podczas dochodzenia okazało się, że Cleveland i Bunce zasłużyli na ułaskawienie aktami miłosierdzia w swojej pirackiej karierze i pozwolono im wejść na służbę królewską. Minna została dodatkowo pocieszona listem pokutnym od swojego kochanka; Brenda została żoną Mordaunta; a aberracja umysłu, spowodowana wyrzutami sumienia z powodu śmierci ojca, po śmierci Norna porzuciła swoje nadprzyrodzone pretensje i szczególne nawyki i powróciła do nazwiska rodowego.

Postacie

Główne postacie pogrubioną czcionką

Basil Mertoun , alias Vaughan, z Jarlshof

Mordaunt Mertoun , jego syn

Swertha, ich gospodyni

Sweyn Erickson, rybak

Magnus Troil , udaller

Minna i Brenda , jego córki

Euphane Fea, jego gospodyni

Eric Scambester, jego sługa

Ulla Troil , alias Norna z Niespokojnej Głowy, jego krewna

Nicholas Strumpfer, alias Pacolet, jej służący

Niel Ronaldson, konstabl parafii Jarlshof

Triptolemus Yellowley z Harfy, czynnik

Barbara (Baby) Yellowley , jego siostra

Tronda Dronscórka, ich służąca

Bryce Snailsfoot , domokrążca

Claud Halcro , bard

Kapitan Clement Cleveland , alias Vaughan, pirat

John Bunce , alias Frederick Altamont, jego porucznik

Dick Fletcher, współpracownik Bunce'a

Kapitan Goffe, pirat

Hawkins, jego bosman

George Torfe, proboszcz Kirkwall

Kapitan Weatherfort z HMS Halcyon

Podsumowanie rozdziału

Reklama: Autor Waverley przedstawia historię pirata Johna Gowa, na której opiera się jego narracja.

Tom pierwszy

Ch. 1: Kilka lat przed rozpoczęciem opowieści tajemniczy i melancholijny Basil Mertoun i jego młody syn Mordaunt przybywają do Zetland, gdzie Magnus Troil z Burgh Westra zgadza się wynająć mu opuszczony zamek Jarlshof.

Ch. 2: Basil zostaje oszukany przez miejscowych: zwalnia swoją gospodynię Swerthę, ale zgodnie z radą Mordaunta zostaje przywrócona do pracy. Podczas czarnych nastrojów ojca Mordaunt angażuje się w działalność społeczną w okolicy.

Ch. 3: Uczucia Mordaunta wydają się oscylować między kontrastującymi córkami Troila, Minną i Brendą.

Ch. 4: Wracając do Jarlshof z Burgh Westra podczas burzy, Mordaunt szuka schronienia w Harfra (lub Stourburgh) z Triptolemusem Yellowleyem, czynnikiem z Yorkshire zajmującym się ulepszaniem rolnictwa, i jego siostrą Barbarą (Baby).

Ch. 5: Yellowleyowie rozmawiają o swoim nieoczekiwanym gościu i dołączają do nich domokrążca [Bruce Snailsfoot] i Norna z kapryśnej głowy.

Ch. 6: Po najwyraźniej stłumieniu burzy Norna opuszcza Harfrę, a Mordaunt przygotowuje się do kontynuowania podróży.

Ch. 7: Po powrocie do Jarlshof Mordaunt ratuje marynarza z wraku statku. Bruce, Norna i niektórzy miejscowi przybywają na miejsce zdarzenia.

Ch. 8: W domu konstabla parafialnego Niela Ronaldsona marynarz przedstawia się Mordauntowi jako kapitan Clement Cleveland i wręcza mu hiszpańską strzelbę. Mordaunt dostarcza mu list polecający do Magnusa.

Ch. 9: Miesiąc później Bryce sprzedaje materiał Mordaunta na kamizelkę, którą zamierza założyć na bal w Burgh Westra, chociaż, co dziwne, nie został zaproszony.

Ch. 10: Na mrocznym spacerze Mordaunt spotyka Nornę, która ostrzega go, że Cleveland, obecnie mieszkający w Burgh Westra, jest wężem.

Ch. 11: W drodze do Burgh Westra Mordaunt dołącza do Yellowleys, Triptolemous, który zamierza przedstawić Magnusowi swoje plany ulepszeń.

Ch. 12: W Burgh Westra Mordaunt zostaje niezręcznie powitany przez Magnusa i jego córki. Claud Halcro, miejscowy poeta, bagatelizuje takie trudności.

Tom drugi

Ch. 1 (13): Podczas kolacji Mordaunt obserwuje Cleveland, zwracając uwagę na Minnę.

Ch. 2 (14): Mordaunt zostaje zaatakowany przez równoczesne dyskursy Halcro i Triptolemusa przed rozpoczęciem tańca.

Ch. 3 (15): Halcro zabawia część towarzystwa, a Mordaunt obserwuje taniec miecza.

Ch. 4 (16): Po występie maskar, Brenda, która jest jedną z nich, wyprowadza Mordaunta i prosi go, by obserwował Cleveland. Mordaunt czuje do niej pociąg.

Ch. 5 (17): Następnego dnia Cleveland ratuje Mordaunta podczas polowania na wieloryby, ale odrzuca jego próbę podziękowania mu.

Ch. 6 (18): Bryce pojawia się z towarami nabytymi z tego, co Cleveland uważa za swój statek towarzyszący; Mordaunt i Cleveland kłócą się o to, który z nich ma prawo kupić pudełko i koronkę.

Ch. 7 (19): Minnę i Brendę, które nieco się od siebie oddalają, nawiedzają kontrastujące ze sobą sny. Norna przerywa ich sen i opowiada im, jak przypadkowo spowodowała śmierć swojego ojca, który chciał, żeby poślubiła Magnusa, a nie kochanka, któremu się zobowiązała.

Ch. 8 (20): Minna i Brenda mają różnicę zdań co do zasług Mordaunta i Clevelanda, w których Minna jest zakochana.

Ch. 9 (21): Norna przepowiada losy zgromadzonej kompanii.

Ch. 10 (22): Gdy idą nad morzem, Cleveland mówi Minnie, że nie może być przyjacielem Mordaunta. Opowiada swoją historię, a ona jest zbulwersowana bezwzględnością, jaką przyjął, by wzbudzić szacunek.

Ch. 11 (23): W nocy Minna słyszy, jak Cleveland śpiewa przez okno pożegnalną piosenkę, po której rozlegają się odgłosy walki z Mordauntem.

Ch. 12 (24): Swertha ostrzega Bazylego o zniknięciu syna i rozpoczyna poszukiwania, sam udając się na konsultację z Norną.

Ch. 13 (25): W kościele św. Niniana (lub Ringana) Norna radzi Basilowi, aby odszukał jego syna na jarmarku w Kirkwall.

Ch. 14 (26): Zaniepokojony depresją Minny, Magnus zabiera swoje córki na konsultację z Norną. Po drodze potwierdza i uzupełnia jej historię, nazywając jej kochanka imieniem Vaughan i wskazując, że urodziła dziecko, które zaginęło i prawdopodobnie nie żyje.

Ch. 15 (27): Magnus i jego córka przybywają do miasta Norny i zostają przyjęci przez jej krasnoludzkiego sługę Pacoleta.

Tom trzeci

Ch. 1 (28): Norna przeprowadza magiczny rytuał i daje Minnie ołowiane serce do noszenia jako znak nadziei.

Ch. 2 (29): Norna i Pacolet wrzucają do morza zapasy przywiezione przez Magnusa. Wraz z córkami znajduje schronienie w opuszczonej chacie.

Ch. 3 (30): Magnus i jego córki znajdują w chacie Halcro i Triptolemusa. Czynnik opowiada o tym, jak szuka skrytki z monetami znalezionymi w Harfie, które zostały usunięte przez krasnoluda, najwyraźniej Pacoleta, który przybywa z listem od Norny, w którym radzi Magnusowi, aby udał się z córkami na jarmark w Kirkwall.

Ch. 4 (31): Cleveland spotyka swojego porucznika Johna Bunce'a w Kirkwall i mówi mu o swoim zamiarze porzucenia piractwa. Wskazuje również, że ranny Mordaunt jest pod opieką Norny.

Ch. 5 (32): Cleveland pokonuje Bryce'a, który kupił strój kapitana od Swertha. Zostaje aresztowany, ale uratowany przez innych piratów.

Ch. 6 (33): Na wyspie Hoy Norna objawia się Mordauntowi jako jego matka i życzy mu poślubienia Minny.

Ch. 7 (34): Na pokładzie statku piraci zgadzają się, że Cleveland powinien przejąć tymczasowe dowództwo. Proponuje proboszczowi Kirkwall załadowanie statku do Stromness, z dala od spodziewanej rządowej fregaty Hispaniola , i oferuje siebie jako zabezpieczenie dobrego postępowania piratów.

Ch. 8 (35): Rektor nominuje Triptolemusa do pilotowania statku piratów do Stromness, ale ucieka za zgodą Goffe.

Ch. 9 (36): Piraci chwytają statek przewożący Magnusa i jego córki do Kirkwall i wysyłają siostry na brzeg z wiadomością do rektora, grożąc represjami, jeśli Cleveland zostanie skrzywdzony.

Ch. 10 (37): Rektor mówi siostrom i Halcro, że nie ma uprawnień do uwolnienia Cleveland. Norna pojawia się na spotkaniu Minny i Cleveland w katedrze św. Magnusa i nalega, aby rozstali się na zawsze. Cleveland wymyka się strażnikom, a Minna i Halcro zgadzają się z proboszczem, że powinni spróbować zmusić go i innych piratów do opuszczenia kraju.

Ch. 11 (38): Po wyprowadzeniu Cleveland tajnym przejściem z katedry Norna mówi, że jeśli zostanie na Orkadach, umrze. Zostaje zabrany na pokład statku i uwalnia Magnusa.

Ch. 12 (39): Cleveland mówi Bunce'owi o swojej determinacji, by zejść na brzeg w Stennis, aby zobaczyć Minnę. Bunce i Dick Fletcher planują siłą sprowadzić Cleveland i Minnę na pokład. Bunce dostarcza list Clevelanda do Minny w Stennis. Magnus przyjmuje Mordaunta jako przywróconego do jego łaski.

Ch. 13 (40): Mordaunt pozwala siostrom spotkać Cleveland w Stones of Stennis. Ich scena rozstania zostaje przerwana przez przybycie piratów, którzy zostają pokonani przez uzbrojoną straż Mordaunta, a Cleveland i inni zostają wzięci do niewoli. Z okna więzienia obserwują zdobycie pirackiego statku przez Hispaniolę .

Ch. 14 (41): W katedrze Basil (Vaughan) mówi Nornie, że Cleveland (nie Mordaunt) jest ich synem, Clementem Vaughanem. Zabrał go na wyspę Hispaniola, gdzie Basil poślubił Hiszpankę, która urodziła Mordaunta, i ostatecznie uwierzył, że Klemens zginął po tym, jak został uwięziony przez zbuntowaną załogę na bezludnej wyspie. Wśród dowodów pochodzenia Clevelanda są pudełko i koronka Ch. 18.

Ch. 15 (42): Rektor uważa, że ??Cleveland uzyska bezpłatne ułaskawienie w Londynie ze względu na jego ochronę dwóch wysokiej jakości kobiet w hiszpańskim Main. Brenda poślubia Mordaunta, którego ojciec prawdopodobnie przeszedł na emeryturę do zagranicznego klasztoru.
Norna zostaje pobożną chrześcijanką, a Minna żyje z radosną rezygnacją po usłyszeniu o honorowej i walecznej śmierci Cleveland w służbie rządowej w hiszpańskim Main.

Recepcja

Krytyczne oceny Pirata były bardzo zróżnicowane.Była to jedna z najlepszych powieści Waverleya; to było najgorsze; zajmował średnią rangę. Fabuła była niezwykle słaba, jak zwykle po prostu luźna lub lepiej poprowadzona. Styl był jak zawsze beztroski lub czystszy i bardziej elegancki. Prezentacja północnych wysp była żywa lub nużąco drobna. Jedna trzecia recenzji była prawie całkowicie entuzjastyczna, mniejsza liczba była lekceważąca, a reszta zawierała werdykty "średniej rangi". Norna była powszechnie podziwiana jako bardziej wysublimowana Meg Merrilees, a jej poezja spotkała się z dużym uznaniem nawet ze strony recenzentów, którzy poza tym nie byli pod wrażeniem. Yellowleys uznano za nowatorskie i bardzo zabawne. Innymi ulubionymi postaciami byli Bunce, Halcro (choć przesadnie rozbudowany) i załoga piratów. Kontrastujące pary podziwiano w Brendzie i Minnie oraz w Cleveland i Mordaunt.