Pierre Francois

Pewien pirat, imieniem Pierre Francois, czyli Peter Francis, który długo czekał na morzu ze swoją łodzią i dwudziestoma sześcioma ludźmi na statki, które miały powrócić z Maracaibo do Campeche, i nie mogąc znaleźć żadnej zdobyczy, w końcu postanowił skierować swój kurs do Rancheiras, w pobliżu rzeki de la Plata, na szerokości 12 stopni. i pół szerokości geograficznej północnej.

Tutaj leży bogaty brzeg pereł, na łowisko, na które co roku wysyłano z Kartageny dwanaście statków z okrętem wojennym dla ich obrony.

Pierre Francois - Piraci ze Spanish Main (1888)

Na każdym statku jest co najmniej dwóch Murzynów, którzy bardzo zręcznie nurkują na głębokość sześciu sążni, gdzie znajdują porządny zapas pereł.
Na tej flocie, zwanej flotą perłową, Pierre Francois postanowił odważyć się wyruszyć na wyprawę, zamiast wracać do domu pusty; następnie wypłynęli z kotwicy u ujścia rzeki Rio de la Hacha, okręt wojenny znajdował się zaledwie pół mili od małych statków, a wiatr był bardzo spokojny.
Wyśledziwszy ich w tej pozycji, natychmiast pociągnął zrzucił żagle i wiosłował wzdłuż wybrzeża udając hiszpański statek płynący z Maracaibo; ale ledwie dotarł do brzegu pereł, nagle zaatakował wiceadmirała ośmiu dział i sześćdziesięciu ludzi, nakazując im poddanie się.
Hiszpanie przez jakiś czas dobrze się bronili, ale w końcu zostali zmuszeni do poddania się.

Wziąwszy w ten sposób wiceadmirała, postanowił podjąć próbę okrętu wojennego, przy pomocy którego miał nadzieję zapanować nad resztą floty: w tym celu wkrótce zatopił własną łódź, wysuwając hiszpańskie barwy i zważył zakotwiczyć przy słabym wietrze, który potem zaczął się wzmagać, groźbami i obietnicami zmusił większość Hiszpanów do pomocy; lecz gdy tylko okręt wojenny zauważył, że jedna z jego floty odpływa, uczynił to również w obawie, że marynarze zaprojektowali ucieczkę z bogactwami, które mieli na pokładzie.

Pirat natychmiast zaprzestał tego przedsięwzięcia, sądząc, że nie jest w stanie stawić czoła sile: w związku z tym próbowali wydostać się z rzeki i przedostać się na otwarte morze, żeglując tyle, ile mogli; co zauważył okręt wojenny, natychmiast ruszył za nimi w pościg, lecz piraci postawili za duże żagle i nagle zerwał się podmuch wiatru, a ich główny maszt został uniesiony przez deskę, co uniemożliwiło im ucieczkę.

To nieszczęśliwe wydarzenie bardzo dodało otuchy marynarzom, którzy w każdej chwili nacierali na piratów i w końcu ich dogonili; ale stwierdziwszy, że było dwudziestu dwóch zdrowych ludzi, a reszta została zabita lub ranna, postanowili bronić się tak długo, jak to możliwe; czynili to bardzo odważnie przez pewien czas, aż został zmuszony przez okręt wojenny pod warunkiem, że nie będą wykorzystywani jako niewolnicy do dźwigania kamieni ani do innych prac przez trzy lub cztery lata, w czasie służby swoich Murzynów, lecz aby bezpiecznie wylądowali na wolnym lądzie.
Za te przedmioty oddali wszystko, co zabrali, co było warte w samych perłach ponad 100 000 sztuk ośmiu, oprócz naczynia, prowiantu, towarów i tak dalej.
Wszystko to uczyniłoby tę nagrodę większą, niż mógłby pragnąć, a którą z pewnością zabrał, gdyby jego główny maszt nie został utracony, jak powiedzieliśmy wcześniej.

Bukanierzy Francuscy

Francois L'Ollonais	Michiel de Grammont	Raveneau de Lussan	Pierre Francois
Pierre le Grand	Daniel Montbars	Michiel le Basque	Moise Vauquelin
Jean Bart	Marquis de Maintenon	Pierre le Picard