Złoty Wiek Piractwa
Era Bukanierów
Bukanierzy, Bracia Wybrzeża, Baymeni, Rajdy Bukanierów

Znani Bukanierzy: | Bukanierzy Francuscy | Bukanierzy Angielscy | Bukanierzy Holenderscy |

Bukanierzy Angielscy
( | Christopher Myngs | Henry Morgan | Bartholomew Sharp | Richard Sawkins | John Davis | Lewis Scot | Edward Mansvelt | William Dampier | Charles Swan | Edward Collier | Edward Davis | John Coxon | Lionel Wafer | Peter Harris | Peter Wallace | Thomas Paine | William Wright | )


Bukanierzy Angielscy byli słynnymi piratami z okresu Ery Bukanierów, przybyli do Indii Zachodnich po Bukanierach Francuskich.

Początkowo jednak korzystali z siedzib Francuscy Bukanierów Francuskich, którzy przed 1630 r. osiedlili się na Wyspie Tortuga u wybrzeży Hispanioli i założyli tam słynną Piracką przystań.

Anglikom jednak udało im się zapewnić znacznie większą obecność w Nowym Świecie dzięki zdobyciu Wyspy Jamajka na początku lat pięćdziesiątych XVII wieku (w 1655 roku) i założeniu swojej Pirackiej przystani w Port Royal.
Stamtąd byli w stanie przeprowadzić kolejne napady na Spanish Main, które zadały poważne ciosy już osłabionej Hiszpanii w Europie.


Port Royal - Dziennik Edwarda Barlowa (1659-1703)

Holenderscy koloniści w w krótce po Francuzach (w 1634 roku) zaczęli okupować wyspę Curacao, a Holenderska Kompania Wschodnioindyjska (WIC) zbudowała stolicę gubernatora wWillemstad nad zatoką Schottegat.
Curacao było pomijane przez Hiszpanów ze względu na brak złóż złota, ale było idealne do prowadzenia handlu zarówno legalnego, jak i nielegalnego za przyzwoleniem holenderskiego gubernatora, który czepał z tego niemałe zyski - często udzielał ułaskawień i nie robił zbyt nieprzyjaznych zachowań związanych z piractwem.
Działo się tak prawdopodobnie dlatego, że głównym motywem pobytu Holendrów w Nowym Świecie było zajęcie się handlem, więc nie zamierzali zadawać zbyt wielu pytań osobom sprzedającym bardzo potrzebne, założonej kolonii, towary.

Większość przedmiotów skradzionych w złotym wieku piractwa to towary handlowe, takie jak cukier, indygo, wino i inne, ponieważ nie wszystkie pirackie łupy obejmowały złoto i srebro.
Tak więc, podczas gdy Holenderscy Bukanierzy częściej gromadzili się na Tortudze lub Port Royal, Curacao oferowało najlepsze miejsce do wyładunku i sprzedaży łupów, bez zbytniego zainteresowania gubernatora kolonii, co do pochodzenia skradzionych towarów.

Ogólnie rzecz biorąc, Bukanierzy Angielscy byli tak samo sławni, jak ich odpowiednicy: Bukanierzy Francuscy czy Bukanierzy Holenderscy.

 

Bukanierzy Angielscy


z portalu: goldenageofpiracy.org (w polskim tłumaczeniu)