Złoty Wiek Piractwa
Era Bukanierów
Bukanierzy, Bracia Wybrzeża, Baymeni, Rajdy Bukanierów

Znani Bukanierzy: | Bukanierzy Francuscy | Bukanierzy Angielscy | Bukanierzy Holenderscy |

Bukanierzy Holenderscy
( | Roc Brasiliano | Laurens de Graaf | Nikolaas van Hoorn | Bartholomeus de Jager | Bernard Claesen Speirdyke | Cornelis Janszoon van de Velde | Cornelius Andreson | David Marteen | Jacob Janssen van den Bergh | Lawrence Prince | Michiel Andrieszoon | Philip Ras | Yankey Willems | )


Holendrzy byli trzecią dużą grupą, obok Bukanierów Angielskich i Bukanierów Francuskich, którzy zostali Bukanierami i najechali Spanish Main ze względu na ich niestabilne stosunki z Hiszpanami i Portugalczykami.

Holendrzy nigdy nie mieli formalnej pirackiej przystani, takiej jak angielski Port Royal na Wyspie Jamajka zdobytej od Hiszpanów w 1655 roku, lub Wyspa Tortuga w przypadku Francuzów, którzy osiedlili się na niej jeszcze wcześniej bo już przed 1630 rokiem, ale za to holenderscy administratorzy kolonialni często udzielali ułaskawień i nie robili zbyt nieprzyjaznych zachowań związanych z piractwem.
Działo się tak prawdopodobnie dlatego, że głównym motywem pobytu Holendrów w Nowym Świecie było zajęcie się handlem, więc nie zamierzali zadawać zbyt wielu pytań osobom sprzedającym bardzo potrzebne towary.

Holenderskie Bukanierstwo tak naprawdę zaczęło się po uniezależnieniu się Republiki Holenderskiej od Hiszpanii po wojnie osiemdziesięcioletniej.
W 1634 roku pierwsi holenderscy koloniści zaczęli okupować wyspę Curacao, a Holenderska Kompania Wschodnioindyjska (WIC) zbudowała stolicę Willemstad nad zatoką Schottegat.


Wyspa Curacao - Atlas van der Hagen (koniec XVII wieku)

Wyspa była pomijana przez Hiszpanów ze względu na brak złóż złota, ale była idealna do prowadzenia handlu zarówno legalnego, jak i nielegalnego.
Tak więc, podczas gdy holenderscy Bukanierzy częściej gromadzili się na Tortudze lub Port Royal, Curacao oferowało miejsce do wyładunku skradzionych towarów, ponieważ nie wszystkie pirackie łupy obejmowały złoto i srebro.
Większość przedmiotów skradzionych w złotym wieku piractwa to towary handlowe, takie jak cukier, indygo, wino i inne.

* * *

Bukanierzy Holenderscy


z portalu: goldenageofpiracy.org (w polskim tłumaczeniu)