Daniel Montbars

Montbar - Piraci z hiszpańskiego Main (1888)

Daniel Montbars (1645-1707), lepiej znany jako Montbars Eksterminator, był XVII-wiecznym Bukanierem Francuskim.

Przez kilka lat był znany jako jeden z najbardziej brutalnych Bukanierów działających przeciwko Hiszpanom w połowie XVII wieku.
Jego reputację zaciekłego wroga imperium hiszpańskiego dorównywali jedynie Francois L'Ollonais i Roc Brasiliano.

Montbars urodził się w zamożnej rodzinie w Langwedocji około 1645 roku.
Był dobrze wykształcony i wychowany na dżentelmena.
Według popularnej legendy legendarna nienawiść Montbarsa do Hiszpanów zrodziła się z lektury o okrucieństwach konkwistadorów w Nowym Świecie, w szczególności narracji opisującej okrucieństwa popełnione na Indianach, napisany przez Las Casas.

Opuszczając rodzinną Francję w 1667 r., wsiadł do Le Havre, aby służyć wraz ze swoim wujkiem w Królewskiej Marynarce Wojennej Francji podczas wojny z Hiszpanią.
Towarzyszył wujowi do Indii Zachodnich, gdzie ich statek został zatopiony, a wujek zginął w pobliżu Santo Domingo w bitwa z dwoma hiszpańskimi okrętami wojennymi.
Śmierć wuja pogłębiła jego nienawiść do Hiszpanów; udając się do Pirackiej przystani, na francuskiej Wyspie Tortuga, wkrótce potem został kapitanem korsarzy.

Montbars wyróżnił się podczas ataku na hiszpański galeon, co opisano w jednej relacji:
"Montbars poprowadził na pokłady wroga, gdzie niósł obrażenia i śmierć; a kiedy poddanie zakończyło walkę, zdawało się, że jego jedyną przyjemnością było kontemplowanie , nie skarby statku, ale liczba zmarłych i umierających Hiszpanów, przeciwko którym ślubował głęboką i wieczną nienawiść, którą żywił przez całe życie."

Zaatakował hiszpańskie osady na wybrzeżu Meksyk, Kuba i Portoryko.
Najechał także osady na Antylach i w Hondurasie, zajmując i grabiąc Vera Cruz i Kartagenę.

Broniąc swojego aktu zemsty na Hiszpanach, stał się znany w całej Hiszpanii jako "Montbars Exterminator" za egzekwowanie swoich okrucieństwa wobec Hiszpanów.

Splądrował i podpalił Porto Caballo, San Pedro, Gibraltar i Maricaibo oraz inne hiszpańskie twierdze, a także zdobył lub zniszczył wiele innych fortów i osad.
Chociaż nie mordował z zimną krwią, jak to zrobili niektórzy z jego współczesnych, nie ustępował swoim wrogom i był znany z torturowania ocalałych hiszpańskich żołnierzy.

Jedną z jego bardziej niechlubnych metod było rozcięcie brzucha jednego z więźniów, wyciągnięcie jednego końca jelita grubego i przybicie go do słupa, a następnie zmuszenie mężczyzny do
"tańczenia na śmierć poprzez bicie go w tyłek płonącą kłodą"

Okoliczności jego śmierci nie są odnotowane; mógł jednak zaginąć na morzu podczas jednej ze swoich podróży w 1707 r.

Chociaż bardziej skupiał się na wojnie z Hiszpanami, podobno zgromadził w swojej karierze znaczne bogactwo.
On i członkowie jego załogi podobno pochowali swoją fortunę w pobliżu Anse de Gouverneur lub Grand Saline, chociaż podobno Montbars zmarł, zanim zdążył wrócić po swój skarb.

Bukanierzy Francuscy

Francois L'Ollonais	Michiel de Grammont	Raveneau de Lussan	Pierre Francois
Pierre le Grand	Daniel Montbars	Michiel le Basque	Moise Vauquelin
Jean Bart	Marquis de Maintenon	Pierre le Picard