IMPERIA  KOLONIALNE
Zobacz Imperia (pochyło, najważniejsze): | Brytyjskie w tym: posiadłości angielskie | Duńskie | Holenderskie, w tym: holenderskie imperium kolonialne | Francuskie | Włoskie | Japońskie | Omańskie | Kurońskie (lenno Rzeczypospolitej) | Portugalskie | Hiszpańskie | Szwedzkie | Rosyjskie |  |

Francuskie Imprium Kolonialne
Zobacz również: Francuska kolonizacja obu Ameryk i Francuska Kompania Zachodnioindyjska
Zobacz też: Francuskie konflikty kolonialne, Francuska kolonia Darién (1670-1760)
Oraz: Santo Domingo (kolonia francuska) i Francuska kolonia na Wyspie Tortue (Tortudze, Wyspie Żółwi)

Francuskia kolonia Santo Domingo (1626-1809)
Zobacz także: Piraci z Panamy (około 1670-1690) i Francuskie Karaiby

Gubernatorzy Santo Domingo:

Bertrand d'Ogeron de La Bouëre
Zobacz pozostałych gubernatorów okresu piratów i korsarzy na Santo Domingo (Haiti): Bertrand d'Ogeron de La Bouëre, Jacques Neveu de Pouancey, Pierre-Paul Tarin de Cussy, Jean-Baptiste du Casse

--------------------------------------------------------------
Z wikipedii francuskiej

Bertrand d'Ogeron de La Bouëre, urodzony w Rochefort-sur-Loire dnia 19 marca 1613 i zmarł w Paryżu dnia 31 stycznia 1676r.

Był francuskim oficerem kolonialnym i administratorem XVII wieku.

Jest gubernatorem Francuskiej kolonii na Wyspie Tortue (Tortudze, Wyspie Żółwi), Czerwiec 1665 pod koniec 1668 r., następnie, po krótkim okresie przejściowym, od 1669 do 1673 r. i Kwiecień 1673 na początku 1675 r., łącznie dziesięć lat na czele kolonii Filibustierów

Jego czas w Tortue mniej więcej odpowiada długości życia Francuskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej

Biografia

Syn Bertranda Ogerona, kupca posiadającego duże majątki ziemskie, i Jeanne Blouin, w 1641 roku uzyskał stopień kapitana pułku piechoty morskiej i wyróżnił się w wojnie katalońskiej (1646-1649).

Jego zasługi zapewniły jego rodzinie nobilitację

Kiedy zmarł jego ojciec (29 czerwca 1653), zastąpił go jako pan La Bouëre, mieszkając w Anjou do 1655 roku i stając się właścicielem cmentarza Noyes w Angers . W 1656 roku dołączył do kompanii założonej w celu kolonizacji rzeki Onantinigo. Przybył na Martynikę wWrzesień 1657porzucił swój projekt po niekorzystnych doniesieniach.

D'Ogeron wiódł życie Bukaniera północno-zachodnim wybrzeżu Francuskiej Kolonii Santo Domingo w Petit-Goâve oraz jako plantator tytoniu w Léogâne i Port-Margot

Przyczynił się do powiększenia populacji Francuskiej Kolonii Santo Domingo, które wówczas nie miało jeszcze gubernatora, zapewniając transport setek pracowników kontraktowych (zwanych 36-miesięcznymi, na czas trwania ich umowy), z Nantes i La Rochelle, najpierw do Port Margot a następnie do Francuskiej kolonia na Wyspie Tortue (Tortudze, Wyspie Żółwi), a także organizuje aukcję białych kobiet z Europy.

Zajmuje się organizacją kolonii, zleca pirackie zadania Korsarzom, aby zaatakowali Hiszpanów.

Kiedy jednak rozpoczął kolonizację Cap-Français (obecne Cap-Haitien), wywołał bunt Filibustierów przeciwko niemu.

Zastąpił go jego bratanek Jacques Neveu de Pouancey na początku 1675 roku, wkrótce po utworzeniu farmy tytoniowej, która ustaliła dla plantatorów bardzo niską cenę skupu tytoniu i spowodowała ruinę Bukanierów.

Nowy gubernator wzmocnił Cap-Français, aby przyspieszyć ucieczkę Filibustierów i spróbować, początkowo bez powodzenia, zachęcić ich do uprawy cukru.

Zmarł w Paryżu, Rue des Maçons-Sorbonne, dnia 31 stycznia 1676

Marmurowa tablica, umieszczona na filarze kościoła Saint-Séverin, w którym spoczywa, wspomina jego śmierć:
"W latach 1664-1675 położył podwaliny pod społeczeństwo obywatelskie i religijne wśród Filibustierów i Bukanierów z wysp Tortue i Saint-Dominique i w ten sposób przygotowali tajemniczymi drogami Opatrzności los Republiki Haiti".

Uwagi i odniesienia

1. Jacques Ducoin: Bertrand d'Ogeron. Założyciel kolonii Saint-Domingue i gubernator korsarzy , Editions Le Télégramme, 2013 ISBN 9782848332949
2. Napis amerykanistyczny w Paryżu  [archiwum] W: Journal of Society of Americanists. Nowa seria. Tom 3 nr 1, 1906. s. 144-145.

Linki zewnętrzne

• Bertrand Ogeron, sieur de La Bouëre [archiwum] na oricom.ca