Fort de Rocher

Fort de Rocher był fortecą na Wyspie Tortuga, zbudowaną w Erze Bukanierów.

W XVII wieku był używany przez Bukanierów do obrony swojej pirackiej przystani przed Hiszpanami, a jego historia jest bardzo spleciona z historią Tortugi i Bukanierów.
Kiedy po raz pierwszy został zbudowany, terytorium Tortugi i Saint-Domingue było przedmiotem sporu między Hiszpanami i Francuzami, przy czym ci pierwsi zajęli cały Nowy Świat i postrzegali każdą osadę inną niż ich jako ingerencję.

Francuzi i Hiszpanie nieustannie odwiedzali wyspę, a ze względu na brak rentowności ekonomicznej Hiszpanie zawsze ją opuszczali.
Bukanierzy zawsze wracali i ostatecznie zbudowali fortecę, która uniemożliwiła Hiszpanom wypędzenie ich ze skalistej wyspy. Kiedy Hiszpanie po raz ostatni wyparli Francuzów, wrócili z siłą i podbili port i wyspę w 1640 r.

Bukanierom przewodził francuski inżynier i pierwszy gubernator Tortugi, Jean la Vasseur, który wraz ze stu pięćdziesięcioma ludźmi zbudował Fort de Rocher i wyposażył go w armaty i inne zabezpieczenia.
Mniej więcej w tym czasie La Vasseur został również wybrany na gubernatora Tortugi.

Wcześniej głównym problemem były statki hiszpańskie, które były w stanie ostrzelać Francuzów i wesprzeć wojska, które miały ich wyprzeć z wyspy.
Ta forteca sobie z tym poradziła, ponieważ działa były teraz w stanie chronić wodę wokół Tortugi.

Gdy Hiszpanie zdali sobie sprawę, że fort jest w budowie, podjęli próbę rozpoczęcia inwazji na wyspę ze swojego terytorium Santo Domingo na wyspie Hispaniola.
Gdy tylko hiszpańskie statki zbliżyły się do portu w Tortudze, zostały zatopione przez armaty w Fort de Rocher i szybko się wycofały.
Hiszpańscy żołnierze, którzy wylądowali na wyspie, wpadli w zasadzkę i wielu zginęło, zanim się wycofali.

Dzięki ochronie Tortugi raz na zawsze przed Hiszpanami i założeniu pierwszej prawdziwej francuskiej osady w Nowym Świecie, Bukanierzy i Vasseur stali się bardzo potężni i sławni.
Od samego początku Tortuga była prawnie usankcjonowaną bezprawną przystanią piratów.

Le Vasseur był wielkim zwolennikiem Bukanierów i otworzył swój port dla każdego marynarza i bandyty, który chciał pływać po wodach Indii Zachodnich. Zaoferował ochronę polityczną w zamian za procent zdobytego łupu.
Wkrótce piraci brytyjscy, francuscy i holenderscy zaczęli przybywać na Karaiby, aby zdobyć część ogromnego bogactwa Spanish Main

Fort de Rocher - Histoire General des Antilles vol. 1 (1667)

Opis fortu

Fort de Rocher został zbudowany na skalistym płaskowyżu, który miał około trzydziestu stóp wysokości w okolicy i około 1/3 mili, czyli 1,6 km od obszaru znanego jako Basse-Terra.
Na płaskowyżu położonym na nachyleniu 20°, -72,7° Vasseur zbudował fort gwiaździsty wraz z tarasami i przedpiersiem oraz włączył do projektu naturalną skałę. Fort był wystarczająco duży, aby pomieścić setki ludzi i stał się głównym ośrodkiem Tortugi. Fort nie był tradycyjnym fortem gwiaździstym, ponieważ po stronie wychodzącej na port nie było wystarczająco dużo miejsca. Vasseur zbudował dwa redany.
Punkty gwiazdowe lub redany pomagały strzelcom uzyskać lepszy kąt do ostrzału wrogich statków.

Następnie oczyszczono pobliski teren z drzew, aby armaty miały wyraźną linię ognia do portu i widok pod kątem 180 ^°
Vasseur wzmocnił swoją fortecę 24 armatami, a także wyposażył ją w naturalne źródło świeżej wody pitnej. Do twierdzy prowadziła tylko jedna ścieżka, więc Bukanierzy mogli ją łatwo obronić, gdyby wojska hiszpańskie zdecydowały się na inwazję. Pierwszą połowę ścieżki prowadzącej do twierdzy prowadziły kamienne schody wykute w skale.
Stamtąd z góry opuszczano drabinę, po której mogli wejść Bukanierzy..

Oprócz tego, że była budowlą obronną, twierdza była także magazynem, w którym przechowywano żywność, broń, amunicję, a także osobistym domem Vasseura i rezydencją gubernatora.
Na szczycie konstrukcji Vasseur zbudował reduit, który był ostatnim garnizonem używanym na wypadek upadku reszty fortu. Nazwał go Dovecote i Fort de Rocher kompletny. Według plotek Vasseur został pokręcony i zbudował żelazną klatkę więzienną, która nie była wystarczająco wysoka, aby ktoś mógł w niej stanąć, ani wystarczająco szeroka, aby ktoś mógł się położyć. Klatka była znana jako "Małe Piekło" i znajdowała się w Dovecote.
Twierdza była w stanie wytrzymać wiele hiszpańskich ataków i została pokonana jedynie w wyniku zdrady ludzi Vasseura.

Zniszczenie

Po zabójstwie Vasseura w 1653 roku Hiszpanie oblegli wyspę Tortuga i wykorzystali słabości twierdzy, aby wymusić kapitulację Bukanierów.
Hiszpanie przenieśli swoje armaty na wzgórza nad fortem, a po dziewięciodniowym oblężeniu Bukanierzy poddali się i zostali zmuszeni do ucieczki z wyspy.
Hiszpanie zniszczyli Fort de Rocher po odejściu Bukanierów i jedyne, co pozostało do dziś, to fundamenty budowli.

Zniszczenie Fort de Rocher oznaczało koniec pierwszej ery Bukanierów w Tortudze.
Jednakże wkrótce powrócili Anglicy, a później Francuzi, a w latach sześćdziesiątych XVII wieku port przeżył swoje odrodzenie.

Faza ta miała trwać zaledwie kilka dekad, zanim traktaty między władzami królewskimi dobiegły końca Ere Bukanierów.
Ogólnie rzecz biorąc, historia Fort de Rocher jest niezbędna do zrozumienia rozwoju Tortugi i Bukanierów jako całości.