Dziedzictwo Tortugi

Zamknięcie Tortugi i zniszczenie Port Royal było tak naprawdę sygnałem końca Era Bukanierów w ogóle.

Piraci nie mogą istnieć bez swoich przystani i portów, a gdy jeden z nich odchodzi, wkrótce potem znikają.
Dziedzictwo, jakie pozostawił po sobie Tortuga, było jednak ogromne, a Bukanierzy nie zostali szybko zapomniani w regionie.

Tak naprawdę, gdyby nie wysiłki Bukanierów, Hiszpanie zachowaliby pełną kontrolę nad Indiami Zachodnimi i Spanish Main.
Bukanierzy byli czubkiem włóczni elity imperialnej, która zdecydowała się zająć terytoria, które widziały na mapach, a w rzeczywistości nigdy nie widziały osobiście.

Król Hiszpanii zajął wszystkie Indie Zachodnie, ale ani razu nie miał okazji zobaczyć ich tropikalnego piękna. Wszystkim potęgom kolonialnym w tamtym czasie chodziło tylko o jedno: wyzysk i zysk. Korsarze grali tylko dla siebie, byli ludźmi, którzy dorobili się siebie przez kilka dziesięcioleci i wyczerpująco walczyli z Hiszpanami o swoje miejsce na świecie.

Tortuga była ich domem, o który walczyli i ginęli wiele razy.
Większość z nich przybyła do Indii Zachodnich z niczym, jako pracownicy kontraktowi lub bez środków do życia uchodźcy religijni w nadziei na rozpoczęcie nowego życia i w końcu byli w stanie zadać cios najpotężniejszemu wówczas imperialnemu bytowi.

Pomimo swojej pozycji kulturowej i zgromadzonego bogactwa, piraci z Ery po Sukcesji Hiszpańskiej nigdy nie odnieśli takiego rodzaju zwycięstw, jakie osiągnęli Bukanierzy.
W rzeczywistości kolonialna armia i marynarka wojenna piraci często uciekali i nie gromadzili się razem, aby zachować swoją republikę.

Bracia Wybrzeża byli znacznie bardziej spójnym i silnym rządem społecznym i politycznym, który umożliwił Bukanierom zjednoczenie się w tysiące i oblężenie hiszpańskich osad.
Wyjęci spod prawa piraci z Latającego Gangu nigdy tego nie osiągnęli.