Starożytny Egipt

(Zdzisław Skrok - "Świat dawnych piratów", Oficyna Wydawnicza "RYTM", wyd. I, Warszawa, 1998)

Rozbój morski to zjawisko tak dawne jak żegluga.
Kolebką żeglugi Starego Świata było Morze Śródziemne, a pierwszymi, którzy pływali po tym morzu i to nie tylko na statkach handlowych, ale i na okrętach wojennych, byli starożytni Egipcjanie.
Tak przynajmniej świadczą najstarsze zachowane źródła. Dowiadujemy się z nich, że już w okresie Starego Państwa faraon Sahure, panujący około połowy XVI wieku przed Chrystusem, posiadał flotę wojenną złożoną ze smukłych jednostek poruszanych wiosłami i prostokątnym zaglem. Przedstawiono je na płaskorzeźbie, na której faraon Sahure wita osobiście swą flotyllę powracającą z wyprawy wojennej, przywożącą zdobyte łupy i jeńców.

Są to najstarsze wizerunki egipskich okrętów, ale jak przypuszczają uczeni, Egipcjanie pływali po morzu już w epoce predynastycznej (przed 2850 rokiem przed Chr.), prowadząc ożywiony handel z Syrią i Libanem. Podobnie też, jak to było w czasach późniejszych, łączyli handel z rozbojem morskim, wykorzystując każdą okazję do wzbogacenia.
Tak samo postępowali w trakciewypraw wojennych, kiedy to równocześnie ze zwalczaniem floty przeciwnika zagarniali statki i pustoszyli osiedla ludów nie zaangażowanych w konflikt.

Starożytnych Egipcj an uznać należy więc za pierwszych, którzy uprawiali na Morzu Śródziemnym piracki proceder, a zarazem za tych, którzy nadali temu zajęciu najbardziej charakterystyczną i trwałą właściwość: nierozerwalny związek morskiego łupiestwa z handlem i działaniami wojennymi.

Egipcjanom zawdzięczamy też najstarsze świadectwo mówiące bezpośrednio o piratach. Jest nim list króla miasta Alaszija na Cyprze pisany do faraona Echnatona, panującego W XIV wieku przed Chr.
Cypryjski Władca uskarza się w tym piśmie, iż każdego roku piraci z Azji Mniejszej napadają na jego kraj, palą, rabują i porywają w niewolę jego poddanych.