Piracka flaga Edwarda Englanda 4_pesos_de_oro_filipinas_1862 Nowe Przygody 1970 - lewo Christopher CondentChristopher Condent Flag Christopher Condent
 | wstęp | Piraci i Korsarze | Skarby i łupy | Tło historyczne | Bibliografia  | Piraci w popkulturze | Historia Piractwa | Piracki Almanach

Historia dawnych piratów
 | STAROŻYTNOŚĆ | ŚREDNIOWIECZE | ATLANTYK | MORZE ŚRÓDZIEMNE | ANTYLE | KARAIBY XVII w | "ZŁOTA ERA PIRACTWA" | PIRACI OCEANU INDYJSKIEGO | NOWOŻYTNI PIRACI BLISKIEGO I DALEKIEGO WSCHODU | PIRACI AMERYKI | ZMIERZCH PIRACTWA | PIRACI STAROŻYTNI
 | Piraci Starożytnego Egiptu  | "Ludy Morza"  | starożytni piraci Bliskiego Wschodu  | piraci Starożytnej Grecji  | piraci epoki Rzymskiej  | Żydowscy piraci starożytności  | piraci Starożytnych Indii  | piraci Starożytnych Chin  |

Starożytni Żydzi jako Piraci


Żydowscy piraci starożytności

(https://en.wikipedia.org/wiki/Jewish_pirates")

Piraci żydowscy byli po prosu żydowskimi marynarzami, którzy zajmowali się piractwem. Starożytne źródła wspominają o tym fakcie, szczególnie nasilonym w okresie Hasmonejskim.

Żydzi początkowo nie byli zbyt aktywni w żegludze lub nawigacji. Po 142 r.pne. żydowskie państwo Hasmoneuszy nabyło własne porty: Joppa (Jaffa), Ashod i Gaza, które włączyli do swojej domeny. Pojawiła się pewna ilość żydowskich żeglarzy i marynarzy.

Żydowscy piraci zostali po raz pierwszy wspomniani przez Józefa Flawiusza.W Jerozolimie w tzw. "grobowcu Jazona"znajduje się rysunek statku pirackiego podążającego za dwoma statkami kupieckimi. Rysunek przedstawia trzy statki, z których jeden to okręt wojenny z Jazonem trzymającym łuk i przygotowującym się do strzału. Obraz pochodzi z początku I wieku pne.
Jednym z powodów upadku imperium Seleucydów było powstanie Machabeuszy, po której nastąpił napływ żydowskich i pozostałych piratów obecnych krajów arabskich działających na obszarze Lewantu (patrz: Starożytni piraci Bliskiego Wschodu).
Opis podróż Pompejusza do Judei może wskazywać na związek między piratami żydowskimi i cylicyjskimi.

W owym okresie Żydzi byli tak bardzo liczni i aktywni na morzu, również jako piraci, że w okresie władztwa na tym terenie Pompejusza, żydowski król Antygon II Matatiasz (z dynasti Hasmonejskiej) oskarżony został nawet o celowe ich popieranie.

Pod koniec pierwszego powstania żydowskiego przeciw Rzymowi (66-73 r. ne), znanej jako "Wielka Rewolta", Żydzi zostali, którzy uciekli z Galilei odbudowali port w Joppie (Jaffie) uprzednio zniszczony przez Cestiusa Gallusa.
Odbudowali mury miejskie i użyli lekkiej flotylli, aby utrudnić rzymski handel, a zwłaszcza przerwać dostawy zboża do Rzymi z Aleksandrii.

W swojej księdze "Wojna Żydowska" Józef flawiusz zanotował:

"Zbudowali też wiele pirackich statków, a piraci stali się postrachem morza w pobliżu Syrii, Fenicji i Egiptu, i sprawili, że morza te nie były dostępne dla wszystkich ludzi".

W lipcu 67 r. ne. cesarz Wespazjan zaatakował Joppę. Mieszkańcy Joppy uciekli na morze, ale burza przed świtem zniszczyła statki. Wielu z nich utonęło. Ci, którzy przeżyli tę morską katastrofę, w liczbie podawanej na 4200 osób, zostali zabici przez Rzymian, a Joppa został ponownie zniszczona.
"Lecz niektórzy z nich sądzili, że śmierć zadana własnym mieczem będzie lżejsza niż śmierć w morzu, więc zabili się, zanim utonęli; choć większość z nich część niesiona przez fale została roztrzaskana na kawałki o ostre krawędzie skał, tak że morze było bardzo zakrwawione, a niekture morskie obszary były pełne trupów. Rzymianie, którzy natknęli się na tych, którzy żywi zostali wyrzuceni na brzeg, zmordowali ich; a liczba ciał, które w ten sposób zostały wyrzucone z morza, wynosiła cztery tysiące dwieście osób."

Po zniszczeniu Joppy po raz drugi Wespazjan zbudował tam cytadelę, aby uniemożliwić żydowskim piratom zawładnięcie miastem po raz trzeci. Rzymianie uznali swoje zwycięstwo nad piratami Joppy za bardzo ważne i upamiętnili je dużą liczbą monet z napisem "za morskie zwycięstwo".

Piraci Starożytności

(Angus Konstam- "Świat piratów", Wydawnictwo Bellona, Warszawa, 2019)

Ludy Morza (jedni z najstarszych łupieżców i piratów) to agresywni koczownicy, przemieszczający się po wodziez. Zajmowali się piractwem na dużą skalę i tak też postrzegali ich Egipcjanie. (...) Wydawali się niezwycięzeni, póki nie natrafili na Egipcjan.

Bitwa z flotą faraona stanowiła zapewne początek końca Ludów Morza.
Potem szybko ginie o nich sluch (...)

Zwycięstwo Egipcjan nie zlikwidowało jednak groźby morskiego rozboju.
Wprost przeciwnie, niedobitki ,,ludów morskich" rozniosły i rozpowszechniły ten proceder do najdalszych zakątków Śródziemnomorza.
Ocalale z pogromu resztki tych ludów zamieszkały w późniejszej Palestynie.
To tam należy szukać początków "Żydowskiej Epopei Piractwa"

Wiadomo, np. że żydowskie plemię Tjeker do IX wieku p.n.e. zajmowało się handlem regionalnym, a na boku rabunkami morskimi.

Osiedla zalozone przez to plemię, odkryte w pobliżu Dor w lzraelu, to pewnie najstarsze zachowane przystanie piratów !.
W końcu kupiectwo stalo sie glównym źródłem bogactwa tego ludu i w kolejnym stuleciu zasymilowal się on z Fenicjanami, narodem wiele znaczącym w dziejach żeglugi. (patrz: Starożytni piraci Bliskiego Wschodu)