Audiencje Imperium Hiszpanii
Zobacz również:  | Wicekrólestwa | Kapitanaty generalne | Gubernatorstwa |

Zobacz także pozostałe Audiencje:  | Bogota | Buenos Aires | Caracas | Charcas |Concepción | Cuzco | Guadalajara | Gwatemala | Lima | Manila | Meksyk | Panama | Quito | Santiago | Santo Domingo |

Królewska Audiencja w Bogocie
(zwana też Nowym Królestwem Granady) - nie mylić z późniejszym Wicekrólestwem Nowej Grenady

Audiencia y Cancillería Real de Santafé była najwyższym sądem (Real audiencia) Korony Hiszpańskiej nad terytorium Nowego Królestwa Granady 

Zaczęło się w Santafé de Bogota
Aż do ostatecznego ustanowienia Wicekrólestwa Nowej Granady (1739), jego terytorium jurysdykcyjne należało administracyjnie do Wicekrólestwa Peru, ale w praktyce miało bezpośredni kontakt z Radą Indii i z Hiszpanią.

Powstała w 1549 roku
Pierwotnie tej Królewskiej Audiencji powierzono administrację i pacyfikację terytorium jednak w latach 1564-1717 miał prezydenta, któremu powierzono funkcje rządowe

Historia

W odpowiedzi na roszczenia Gonzalo Jiméneza de Quesada, Cesarz Karol V nadał Santafé (Bogota) tytuł miasta 27 lipca 1540 roku
Wicekrólestwo Nowej Granady zostało zorganizowana pod zwierzchnictwem Królewskiej Audiencji w Santafé.

Królewska Audiencja została utworzona dekretem królewskim z 17 lipcaq 1549 roku, jego władza obejmowała terytoria składające się na prowincje: Santa Marta, San Juan, Popayán, Guayana i Cartagena de Indias

Mapa kapitana generalnego Wenezueli w 1777 roku.
(Kliknij aby powikszyć)

Chociaż prowincje Caracas, Cumaná i Maracaibo zależały od Królewskiej Audiencji, przy różnych okazjach, na przemian w tej roli, zwłaszcza w dziedzinie sądownictwa, z Real Audiencia Santo Domingo, zależnym od Wicekrólestwa Nowej Hiszpanii

Królewskie Audiencje Wicekrólestwa Peru, około 1650: 1) Królewska Audiencja Panamy 2) Królewska Audiencja Santa Fe de Bogotá 3) Królewska Audiencja Quito 4) Królewska Audiencja Limy 5) Królewska Audiencja Charcas 6) Królewska Audiencja Chile .

(pocz artykułu jest z Wikipedii Hiszpańskiej, bo:)
(w Angielskiej Wikipedii Audiencja w Bogocie była przekierowana przekierowane na:)

Nowe Królestwo Granady (hiszp. Nuevo Reino de Granada) lub Królestwo Nowej Granady, to nazwa nadana grupie XVI-wiecznych hiszpańskich prowincji kolonialnych w północnej Ameryce Południowej, rządzonych przez przewodniczącego Królewskiej Audiencji w Santa Fé , obszar odpowiadający głównie dzisiejszej Kolumbii.

Herb Bogoty z epoki kolonialnej

Konkwistadorzy pierwotnie zorganizowali ją jako prowincję z Audiencją Królewską w ramach Wicekrólestwa Peru pomimo pewnej niezależności od niej.

Audiencia została ustanowiona przez koronę w 1549 roku
Ostatecznie królestwo stało się tzw Wicekrólestwo Nowej Granady najpierw w 1717 r., a na stałe w 1739 r. Po kilku próbach utworzenia niepodległych państw w latach 1810s.
Królestwo i wicekrólestwo całkowicie przestały istnieć w 1819 r. wraz z utworzeniem Zjednoczonych Prowincji Nowej Granady

Nowe Królestwo Granady
(Kliknij na mapce aby powiększyć)

Historia

Stara mapa Tierra Firme, przedstawiająca początkowe podziały regionu

Odkrycie i osadnictwo

Główny artykuł: Hiszpański podbój Muisca

W 1514 roku Hiszpanie jako pierwsi osiedlili się na tych terenach na stałe.
Wraz z Santa Martą (założoną 29 lipca 1525 r. przez hiszpańskiego Konkwistadora Rodrigo de Bastidas) i Cartageną (1533 r.) ustanowiono hiszpańską kontrolę nad wybrzeżem i można było rozpocząć rozszerzenie kontroli kolonialnej na wnętrze.

Począwszy od 1536 roku Konkwistador Gonzalo Jiménez de Quesada badał rozległe wyżyny w głębi regionu, podążając wzdłuż Rzeki Magdaleny do Andyjskiej Kordyliery
Tam jego siły pokonały potężney Lud Muisca i założyły miasto Santa Fé de Bogotá (Bogota) i nazwały region El nuevo reino de Granada , "Nowe królestwo Granady", na cześć ostatniej części Hiszpanii, która została Odbita z rąk Maurów, domu braci De Quesada.
Po wyjeździe Gonzalo Jiméneza de Quesada do Hiszpanii w maju 1539 r., panowanie nad kolonią przeszło na jego brata Hernána_Péreza_de_Quesada.

De Quesada stracił jednak kontrolę nad prowincją, gdy Cesarz Karol V nadał prawo do rządzenia tym obszarem rywalowi KonkwistadorowiSebastiánowi de Belalcázar w 1540 r., który wkroczył do regionu z dzisiejszego Ekwadoru i mianował się gubernatorem Popayan

Regularyzacja rządu

W 1549 roku Cesarz Karol V nakazał ustanowienie zarządu w Santafé de Bogotá w Santafé de Bogotá w 1549

Lista gubernatorów

Królewska Audiencja

Królewska Audiencia została utworzona dekretem królewskim z 17 lipca 1549 r. Otrzymała władzę nad prowincjami Santa Marta, Río de San Juan, Popayán, Guayana i Cartagena de Indias.
Audiencia była odpowiedzialna przede wszystkim za wymierzanie sprawiedliwości, ale miała także nadzorować funkcjonowanie rządu i osiedlanie się na terytorium. Pierwsze posiedzenie odbyło się 7 kwietnia 1550 r.
W rezydencji na Plaza Mayor (dziś Plaza de Bolívar) w miejscu, w którym dziś mieści się kolumbijski Pałac Sprawiedliwości.

Prawo VIII ("Royal Audiencia and Chancery of Santa Fe in the New Kingdom of Grenada") tytułu XV ("O Royal Audiencias and Chanceries of the Indies") księgi II Recopilación de Leyes de las Indias z 1680 r. - które zestawia dekrety z 17 lipca 1549 r.; 10 maja 1554; i 1 sierpnia 1572 - opisuje ostateczne granice i funkcje Królewskiej Audiencia

W Santa Fé de Bogotá w Nowym Królestwie Granady będzie rezydować kolejna nasza Królewska Audiencja i Kancelaria, z prezydentem, gubernatorem i kapitanem generalnym; pięciu sędziów w sprawach cywilnych [Oidores], którzy będą także sędziami w sprawach karnych [alcaldes del crimen]; pełnomocnik koronny [skarbowy]; komornik [Burmistrz Alguacil]; porucznik Wielkiego Kanclerza; oraz innych niezbędnych ministrów i urzędników, i który będzie miał za dystrykt prowincje Nowego Królestwa oraz Prowincje Santa Martam Río de San Juan i Popayán, z wyjątkiem tych miejsc tych ostatnich, które są wyznaczone dla Królewskiej Audiencji w Quito i Guayana, czyli El Dorado, będzie miała to, co nie należy do Audienicia Hispaniola i całej Prowincji Cartagena; dzieląc granice: na południu ze wspomnianą Audiencią Quito i nieodkrytymi ziemiami, na zachodzie i północy z Morzem Północnym (Karaiby) i prowincjami należącymi do Królewskiej Audiencji Hispanioli, na zachodzie z jedną z Tierra Firme I rozkazujemy, aby Gubernator i Kapitan Generalny wspomnianych prowincji oraz przewodniczący ich Królewskiej Audiencii mieli, używali i sprawowali samodzielnie rządy nad całym dystryktem tej Audiencia, w taki sam sposób, jak nasi wicekrólowie Nowej Hiszpanii mianowali repartimiento Indian i innych urzędów, które należy mianować, i zajmować się wszystkimi sprawami i interesami, które należą do rządu, i aby oidores wspomnianej Audiencii nie ingerowali w to, i aby wszyscy podpisali to, co w sprawach sprawiedliwości jest przewidziane , skazany i wykonany.

Dzielnica była wielokrotnie najeżdżana przez Korsarzy, Bukanieów i Piratów.

[W 1658 r., Christopher Myngs, po odparciu ataku hiszpańskiej marynarki wojennej na Jamajkę, dowodząc całymi flotami Bukanierów, napadł na Hiszpańskie kolonie wokół wybrzeży Ameryki Południowej; nie udało mu się zdobyć Hiszpańskiej floty skarbów, zamiast tego zniszczył kolonialne osady w Tolú i Santa Marta w Nowym Królestwie Grenady (Dzisiejsza Kolumbia), w 1659 splądrował Cumaná, Puerto Cabello i Coro gdzie skonfiskowano duży ładunek srebra w dwudziestu skrzyniach.]

Kolejna zmiana nastąpiła w ramach Reform Burbonów w XVIII wieku.
Ze względu na powolność w komunikacji między Limą a Bogotą Burbonowie postanowili w 1717 r. ustanowić niezależne Wicekrólestwo Nowej Granady(które zostało przywrócone w 1739 r. Po krótkiej przerwie).
Gubernator-prezydent Bogoty został wicekrólem nowej jednostki, sprawując nadzór wojskowy i wykonawczy nad sąsiednią prezydencją Quito i prowincjami Wenezueli.

Podział administracyjny

Zobacz też: Corregidor (stanowisko)

Nowe Królestwo było podzielone na kilka rządów i prowincji: