Piraci i Korsarze - Antypapież Jan XXIII

Antypapież Jan XXIII (Baldassarre Cossa)
(Pirat Średniowieczny)

Baldassarre Cossa (ok. 1370-22 grudnia 1419) był pizańskim Antypapieżem Janem XXIII (1410-1415) podczas schizmy zachodniej .

Kościół katolicki uważa go za antypapieża , gdyż sprzeciwiał się Papieżowi Grzegorzowi XII, którego Kościół katolicki uznaje za prawowitego następcę św. Piotra

Był także przeciwnikiem Antypapieża Benedykta XIII , który został uznany przez duchowieństwo i monarchię francuską za prawowitego papieża.

Cossa urodził się w Królestwie Neapolu . W 1403 pełnił funkcję legata papieskiego w Romanii . Brał udział w soborze w Pizie w 1408 r., który miał na celu zakończenie schizmy zachodniej poprzez wybór trzeciego alternatywnego papieża. W 1410 roku został następcą antypapieża Aleksandra V , przyjmując imię Jan XXIII. Za namową Zygmunta, króla Rzymian , papież Jan zwołał Sobór w Konstancji w 1413 r., który obalił Jana XXIII i Benedykta XIII, przyjął rezygnację Grzegorza XII i wybrał na ich miejsce papieża Marcina V , kończąc w ten sposób schizmę . Jan XXIII był sądzony za różne przestępstwa, choć późniejsze relacje kwestionują prawdziwość tych oskarżeń. Pod koniec życia Cossa przywrócił stosunki z Kościołem i został mianowany kardynałem biskupem Frascati przez papieża Marcina V.

Miniatura z Kroniki Soboru w Konstancji autorstwa Ulricha z Richenthal

Wczesne życie

Baldassarre Cossa urodził się na wyspie Procida w Królestwie Neapolu , jako syn Giovanniego Cossy, pana Procida. ^[1] Początkowo kontynuował karierę wojskową, biorąc udział w wojnie Angevin-neapolitańskiej.

Jego dwaj bracia zostali skazani na śmierć za Piractwo przez Władysława z Neapolu

Studiował prawo na Uniwersytecie w Bolonii i uzyskał doktoraty z zakresu prawa cywilnego i kanonicznego. ^[3] Prawdopodobnie za namową rodziny w 1392 roku wstąpił na służbę papieża Bonifacego IX , pracując najpierw w Bolonii, a następnie w Rzymie. ( Schizma zachodnia rozpoczęła się w 1378 r. i było wówczas dwóch konkurujących ze sobą papieży, jeden w Awinionie, popierany przez Francję i Hiszpanię, a drugi w Rzymie, popierany przez większość Włoch, Niemiec i Anglii). W 1386 r. jest wymieniony jako kanonik katedry bolońskiej. W 1396 został archidiakonem w Bolonii. Został kardynałem diakonem św. Eustachiusza w 1402 r. I legatem papieskim w Romagna w 1403 r. Johann Peter Kirsch opisuje Cossę jako "całkowicie światowego, ambitnego, przebiegłego, pozbawionego skrupułów i niemoralnego, dobrego żołnierza, ale nie duchownego". ^[4] W tym czasie Cossa miał także pewne powiązania z lokalnymi bandami rabusiów, które często wykorzystywano do zastraszania jego rywali i atakowania powozów. Połączenia te zwiększyły jego wpływy i władzę w regionie.

Rola w schizmie zachodniej

Sobór w Pizie

Kardynał Cossa był jednym z siedmiu kardynałów , którzy w maju 1408 roku wycofali się z wierności papieżowi Grzegorzowi XII , stwierdzając, że złamał on uroczystą przysięgę, że nie będzie mianował nowych kardynałów bez uprzedniej konsultacji z nimi. W towarzystwie tych kardynałów, którzy podążali za antypapieżem Benedyktem XIII z Awinionu, zwołali sobór w Pizie , którego Cossa stał się czołową postacią. Celem soboru było zakończenie schizmy; w tym celu zdetronizowali zarówno Grzegorza XII, jak i Benedykta XIII i wybrali nowego papieża Aleksandra V w 1409 r. ^[4] Grzegorz i Benedykt zignorowali jednak tę decyzję, tak że teraz było trzech równoczesnych pretendentów do papiestwa .

Wybór na papieża

Wkrótce potem zmarł Aleksander V, a 25 maja 1410 roku Cossa został konsekrowany na papieża, przyjmując imię Jan XXIII. Święcenia biskupie przyjął zaledwie dzień wcześniej. Jan XXIII został uznany za papieża przez Francję , Anglię , Czechy , Portugalię , części Świętego Cesarstwa Rzymskiego i liczne państwa-miasta północnych Włoch, w tym Florencję i Wenecję oraz Patriarchat Akwilei ; a na początku i w latach 1411-1413 przez Węgry i Polskę. Jednak papież Benedykt XIII z Awinionu był uważany za papieża przez królestwa Aragonii , Kastylii , Sycylii i Szkocji . Grzegorz XII był nadal faworyzowany przez Władysława z Neapolu , Karola I Malatestę , książąt Bawarii , Ludwika III , elektora Palatynatu oraz części Niemiec i Polski . ^[6] Jan XXIII uczynił Bank Medici bankiem papiestwa, znacząco przyczyniając się do bogactwa i prestiżu rodziny. ^[7]

Głównym wrogiem Jana był Władysław z Neapolu , który chronił Grzegorza XII w Rzymie. Po wyborze na papieża Jan spędził rok w Bolonii, a następnie połączył siły z Ludwikiem II Anjou, aby maszerować przeciwko Władysławowi. Początkowe zwycięstwo okazało się krótkotrwałe i Władysław odzyskał Rzym w maju 1413 roku, zmuszając Jana do ucieczki do Florencji. ^[4] We Florencji spotkał Zygmunta , króla Rzymian. Zygmunt chciał zakończyć schizmę i namawiał Jana do zwołania soboru generalnego. Jan uczynił to z wahaniem, początkowo starając się, aby sobór odbył się we Włoszech (a nie w niemieckim mieście cesarskim , jak chciał Zygmunt). Sobór w Konstancji zwołano 30 października 1414 r. Podczas trzeciej sesji upoważnił go także rywalizujący papież Grzegorz XII . Sobór podjął decyzję o abdykacji wszystkich trzech papieży i wybraniu nowego. ^[8]

Ucieczka z Soboru w Konstancji

W marcu John uciekł z Konstancji w przebraniu listonosza. ^[8] Według Kroniki Klingenbergera, napisanej przez szlachetnego klienta księcia austriackiego Fryderyka IV , Jan XXIII podróżował łodzią Renem do Schaffhausen, a Fryderyk towarzyszył mu na koniach z małą grupą ludzi. Kiedy odkryto, że Jan uciekł, w Konstancji rozległo się wielkie oburzenie, a Zygmunt był wściekły z powodu niepowodzenia w jego planach zakończenia schizmy. Król Rzymian wydał rozkazy wszystkim władzom nad Górnym Renem i Szwabią, stwierdzając, że ogłosił Fryderyka wyjętym spod prawa i że jego ziemie i posiadłości przepadły. Z biegiem czasu doprowadziło to do wielu wstrząsów politycznych i wielu strat austriackich w regionie, zwłaszcza w Aargau na rzecz Konfederacji Szwajcarskiej .

W międzyczasie antypapież Jan XXIII i Fryderyk uciekli dalej w dół rzeki Renu do miasta Fryburg Bryzgowijski , które uznało księcia austriackiego za swojego pana. Tam dogonił ich porucznik Zygmunta Ludwik III, elektor palatyn . Przekonał Fryderyka, że ??może zbyt wiele stracić, udzielając schronienia zbiegłemu papieżowi, a austriacki książę zgodził się oddać siebie i Jana i wrócić do Konstancji.

Zeznanie

Podczas jego nieobecności Jan został zdetronizowany przez sobór, a po powrocie był sądzony za herezję, symonię, schizmę i niemoralność i uznany za winnego wszystkich zarzutów. XVIII-wieczny historyk Edward Gibbon napisał:
"Co bardziej skandaliczne oskarżenia zostały stłumione; namiestnika Chrystusa oskarżano jedynie o Piractwo, gwałt , sodomię, morderstwo i kazirodztwo".

Jana przekazano Ludwikowi III, elektorowi palatynowi, który więził go na kilka miesięcy w Heidelbergu i Mannheim

Ostatni pozostały pretendent w Awinionie, Benedykt XIII, odmówił rezygnacji i został ekskomunikowany.
Marcin V został wybrany na nowego papieża w roku 1417.

Śmierć i pochówek

Cossa został uwolniony w 1418 roku po zapłaceniu przez Medyceuszy ciężkiego okupu.
Udał się do Florencji, gdzie poddał się Marcinowi V, który mianował go kardynałem biskupem Frascati. Cossa zmarł zaledwie kilka miesięcy później.

Medyceusze nadzorowali budowę jego wspaniałego grobowca autorstwa Donatello i Michelozza w Battistero di San Giovanni we Florencji. Papież Marcin V daremnie protestował przeciwko napisowi na sarkofagu: "Jan były papież".

JP Kirsch zauważa, że ??"Niezaprzeczalnie świecki i ambitny, jego życie moralne nie było bez zarzutu, a pozbawione skrupułów metody w żaden sposób nie odpowiadały wymaganiom jego wysokiego urzędu. ohydne zbrodnie, o które oskarżali go jego przeciwnicy w Radzie, z pewnością były mocno przesadzone." ^[4] Jeden z historyków doszedł do wniosku, że Jan był "człowiekiem wielkim w sprawach doczesnych, ale w sprawach duchowych był całkowitym niepowodzeniem i bezwartościowym". ^[2]

Fikcyjne przedstawienia

John jest grany przez Stevena Waddingtona w serialu telewizyjnym Medici: Masters of Florence z 2016 roku .

W thrillerze Safe Custody z 1932 roku Dornforda Yatesa nawiązuje do Johna. Wymieniając członków budzącej zastrzeżenia rodziny, bohater opowieści mówi: "Następnie przychodzimy do jego siostrzeńca - obiecującego piętnastoletniego chłopca. Kłamie, kradnie, wącha, atakuje służbę i znęca się nad każdym zwierzęciem, które uzna za niestosowne. Jeśli wierzyć Gibbonowi, papież Jan Dwudziesty Trzeci jako wyrostek musiał być do niego podobny".

W 1983 roku amerykański satyryk polityczny i powieściopisarz Richard Condon napisał A Trembling Upon Rome , powieść historyczną o życiu Baltazara Cossy.

Rosyjski pisarz Dmitrij Bałaszow napisał powieść Baltazar Kossa ( ????????? ????? ) o antypapieżu Janie XXIII.

Problemy z numeracją

Główny artykuł: papież Jan (numeracja)

Nie należy go mylić z papieżem Janem XXIII XX wieku. Kiedy Angelo Roncalli został wybrany na papieża w 1958 r., panowało pewne zamieszanie co do tego, czy będzie to Jan XXIII , czy Jan XXIV ; następnie oświadczył, że jest Janem XXIII, aby położyć kres tej kwestii. Nie było Jana XX , gdyż liczbę tę pominięto z powodu błędu średniowiecznego papieża Jana XXI ; dlatego Gibbon nazywa antypapieża Jana Janem XXII.

Sławni, znani i mniej znani piraci i korsarze Zobacz : | LISTA PIRATÓW | LISTA KORSARZY |