James Alday

James Alday (1516-1576?) był XVI-wiecznym angielskim nawigatorem, odkrywcą i korsarzem.

Brał udział w najazdach na Hiszpanów wraz z innymi korsarzami Jamesem Loganem i Williamem Cooke w latach czterdziestych XVI wieku i przypisuje się mu, wraz z Sebastianem Cabotem i Henrym Ostrichem, rozpoczęcie regularnego handlu między Anglią a Wybrzeżem Berberyjskim.

Sam twierdził, że zorganizował najwcześniejszą znaną wyprawę na Wybrzeże Berberyjskie,
"wymyślając handel berberyjski"
i chociaż Alday miał zamiar sam dowodzić wyprawą, był zmuszony z powodu choroby przekazać dowództwo innemu.
Podróż ta jednak nie zakończyła się sukcesem i w 1551 r. jako pierwsza dotarła tam konkurencyjna wyprawa dowodzona przez Thomasa Windhama.
Jego twierdzenie zostało generalnie odrzucone, częściowo ze względu na jego udział w piractwu, a także brak dowodów.

Biografia

Alday był kapitanem z Dartmouth (Devon), o którym mówiono, że :
"waha się między korsarstwem a piractwem"

Dowodząc Trinity Gilbert, dołączył do Jamesa Logana z Latającego Ducha (Flying Ghost) i innych podczas najazdów na wybrzeże Galicji (Hiszpania) w latach czterdziestych XVI wieku.
Uczeń i bliski przyjaciel Sebastiana Cabota, Alday był zaangażowany wraz z Cabotem i Henrym Ostrichem w plany nawiązania handlu z wybrzeżem Barbary. Zorganizował pierwszą wyprawę na wybrzeże Barbary, jednak ciężko zachorował z powodu "wielkiego potu" i zmuszony był przekazać dowództwo innemu kapitanowi. Ta podróż najwyraźniej zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ nie ma żadnych wzmianek o jej powrocie i być może nigdy nie opuścił portu. Thomas Windham miał dowodzić podróżą w tym samym roku, która z powodzeniem dotarła do wybrzeża Barbary w 1551 r.
W liście do swojego przyjaciela Michaela Loka Alday twierdził, że on i kilku członków zachorowało na
"chorobę potową".
oraz
"na którym zmarł wódz tych, z którymi cieszyłem się w tej podróży, to znaczy John Lutterel, John Fletcher, Henry Ostrich i inni"

Przeżył tylko Alday, jednak zanim wyzdrowiał, Windham wypłynął już do Maroka, zabierając ze sobą statki z Portsmouth komentując:
"Windham zabrał ją stamtąd, zanim byłem w stanie znieść na moich nogach, przez którą straciłem w tej chwili sześćdziesiąt funtów"

Zgłosił się na ochotnika, aby dołączyć do Martina Frobishera w jego podróży w 1576 r. w poszukiwaniu Przejścia Północno-Zachodniego, będąc gotowym zaryzykować życie
"aż do najwyższego punktu";
jego nazwisko nie figuruje na liście ocalałych marynarzy, którym wypłacono po powrocie i przypuszcza się, że zginął w wyprawie. Jednakże odnotowano, że dowodził nieudaną wyprawą na Grenlandię w imieniu Króla Fryderyka II w 1579 r.

Jego nominacja była prawdopodobnie spowodowana czasem spędzonym w Frobisher i na dwóch statkach popłynął do Grenlandii z rozkazem odzyskania zaginionych kolonię dla korony norweskiej i nawrócenia mieszkańców na luteranizm.
Wyprawę opóźniono z powodu konieczności wymiany jednego ze statków, a następnie ze względu na sztormową pogodę. Zanim dotarli do Grenlandii, nie byli w stanie wylądować ze względu na dużą ilość lodu w pobliżu brzegu i wrócili.
Najprawdopodobniej był autorem najstarszego niemieckiego podręcznika nawigacji, wydanego w Lubece w 1578 r