Znani Piraci i Korsarze na przestrzeni dziejów

Nathaniel North

Nathaniel North (ok. 1671 - ok. 1716) miał być urodzonym na Bermudach piratem w okresie Złotego Wieku Piractwa, działającym na Oceanie Indyjskim pod dowództwem Johna Bowena, a następnie jako kapitan Defianta po przejściu Bowena na emeryturę w 1704 r. tracąc Defianta, przed powrotem na morze rządził piracką kolonią w Ambonaivo, złożoną z jego byłej załogi.

W 1689 North był członkiem załogi na pokładzie angielskiego korsarza atakującego francuską żeglugę podczas Wojny Wielkiego Sojuszu

Zrobił na nim wrażenie w Royal Navy , ale przedostał się na Jamajkę . Tam ponownie spotkał brytyjskie gangi prasowe, ale uciekł, wyskakując za burtę i płynąc do brzegu. W 1696 roku North był członkiem załogi grupy korsarzy (w skład której wchodził przyszły kapitan George Booth ), która zdobyła 18-działową brygantynę o nazwie Pelican u wybrzeży Nowej Funlandii . Podczas gdy korsarz pod dowództwem nowego kapitana Roberta Colleya otrzymał zlecenie ataku na francuskie gospodarstwa w Afryce Zachodniej , zamiast tego udał się na Madagaskar , gdzie szukał statków pływających na wybrzeżach arabskich i suahili, które mógłby zabrać. Kiedy nie udało im się znaleźć żadnego statku, Pelikan zamiast tego napadł na wioski na Wyspach Komorów

Po powrocie na Madagaskar North został wybrany przez załogę kwatermistrzem po tym, jak Colley i wielu innych osób zmarło z powodu chorób; Cooper statku Joseph Wheeler został kapitanem. Następnie Pelikan dołączył do Dirka Chiversa i Roberta Culliforda i wszystkie trzy statki razem zdobyły Wielkiego Mohammeda . Chivers i Culliford odmówili jednak podzielenia się łupami z Wielkiego Mahometa , twierdząc, że Pelikan nie brał udziału w bitwie. Po tym wydarzeniu Pelican opuścił trio, a później zdobył trzy małe statki, zatrzymując jeden i zmieniając nazwę swojego Dolphin . Uszkodzenia obu statków podczas huraganu zmusiły do ??powrotu na Madagaskar, gdzie łup został podzielony, a każdy z piratów otrzymał około 700 funtów.

Początki kariery

W 1699 ponownie pełnił funkcję kwatermistrza pod dowództwem kapitana Samuela Inlessa, któremu powierzono dowództwo nad "Dolphinem" . Po zabraniu dużego duńskiego statku popłynęli na Île Sainte-Marie i podzielili łup, a każdy człowiek otrzymał około 400 funtów. Jednak podczas pobytu na Île Sainte-Marie przybyły cztery brytyjskie okręty wojenne pod dowództwem komandora Thomasa Warrena , zmuszając Inlessa do spalenia Dolphina . Chociaż piratom zaproponowano ułaskawienie - kilku z nich je zaakceptowało - North zamiast tego uciekł na łodzi , uciekając na Madagaskar.

W 1701 roku North zaczął napadać na osady lądowe, prowadząc wyprawę łupieżczą na brzeg Komorów . Jego grupa najeźdźców splądrowała wioski na Ngazidji i przed powrotem do morza przetrzymywała sułtana Majotty dla okupu.

Dopiero w 1707 roku North dołączył do Johna Halseya jako kwatermistrz na brygantynie Charles . W tym okresie schwytano dwa brytyjskie statki, z których jeden Halsey wziął dla siebie i wrócił na Madagaskar, pozostawiając Northowi dowództwo nad Charlesem . Okazało się to krótkotrwałe, ponieważ wkrótce potem Charles osiadł na mieliźnie. Następnie North wrócił na Madagaskar i zamieszkał z królem Maratan. W 1709 roku North wrócił do Ambonavoula , gdzie handlował z Mauritiusem i od czasu do czasu nabywał niewolników od Johanny . Jakiś czas później, podczas konfliktu tubylczego, został schwytany, a później zamordowany przez przeciwstawnych tubylców. Istnieją jednak podstawy, by wierzyć, że North nigdy nie istniał, gdyż jego historia wydaje się opierać wyłącznie na "Historii ogólnej" piratów kapitana Charlesa Johnsona, opublikowanej w latach 1724-1726. Niektóre historie i osoby opisane w tej książce wydają się być czystym wynalazkiem, a North nie pojawia się w znanych źródłach historycznych.