Benjamin Hornigold

Benjamin Hornigold (ok. 1680 - 1719) był słynnym piratem prawdopodobnie pochodzącym z angielskiego hrabstwa Norfolk.

 Jego kariera piracka trwała trzy lata, po czym po przyjęciu Ułaskawienia królewskiego (1718) został łowcą piratów pod dowództwem Woodesa Rogersa
Benjamin Hornigold zasłynął z założenia Republiki Piratów w Nassau na wyspie New Providence na Bahamach, wraz z karierą niesławnego Edwarda "Czarnobrodego" Teacha
Zaczynając jako pierwszy oficer, Czarnobrody znacznie przewyższył swojego nauczyciela zarówno pod względem skali, jak i niesławy.

Zasłynął także z tego, że zwrócił się przeciwko wszystkim swoim byłym przyjaciołom i współpracował z rządem brytyjskim przy próbach wykorzenienia piractwa na Karaibach i poza nimi.
Choć niegdyś był przywódcą braci i jednym z ojców założycieli pirackiej przystani w Nassau, jego zdrada oznaczała początek końca Złotego wieku piractwa

Wczesne lata

Jednak jego pierwszy odnotowany akt piractwa miał miejsce zimą 1713-1714, kiedy użył periagua [Piroga, rodzaj dużego indiańskiego Canoe] czyli (canoe żaglowych) i małego slupa do plądrowania statków handlowych u wybrzeży Nassau na wyspie New Providence.
W 1717 roku Hornigold dowodził trzydziestodziałowym slupem o nazwie Ranger, który był wówczas najprawdopodobniej najpotężniejszym statkiem pirackim w regionie.

Pierwszym oficerem Hornigolda był Edward Teach, który później stał się znany jako Czarnobrody.
Wczesną wiosną 1717 roku Teach dowodził Rangerem, Stede Bonneta wraz ze zdobytym Slupem i obaj przejęli trzy statki handlowe, uciekając ze 120 beczkami mąki kierowanej do Hawany, rumem z bermudzkiego slupu i skrzynką białego wina od Portugalczyka. statek.

Republika Piratów

Zobacz: Republika Piratów

W tym czasie Hornigold był znany raczej z tego, że był przywódcą piratów i wraz z innymi piratami Henrym Jenningsem i Thomasem Barrowem pracował nad budową i ustanowieniem Republiki Piratów w raczkującej osadzie Nassaui przeksztarepublikę.łceniu jej w prawdziwą

Pełnił także rolę mentora dla wielu byłych prywatnych właścicieli, którzy chcieli zostać piratami.
Choć łatwo go przeoczyć jako pirata, który nie osiągnął zbyt wiele w zakresie łupów, postępy, jakie poczynił dla piratów, należały do najbardziej demokratycznych w tamtych czasach.

W marcu 1717 roku Hornigold i jego załoga atakują uzbrojony statek handlowy wysłany przez gubernatora prowincji Karolina Południowa w celu polowania na piratów.
Po starciu kupcy osiadły na mieliźnie na Cat Cay, a załoga uciekła. Kapitan statku poinformował później, że flota Hornigolda powiększyła się do pięciu statków i około 350 członków załogi.
Następnie Hornigold zaatakował slup u wybrzeży Hondurasu, jednak jedyne, co zrobili, to jak wyjaśnił później jeden z członków załogi:

"Nie wyrządzili nam większej szkody niż zabranie nam większości czapek, po tym jak poprzedniego wieczoru, jak nam powiedzieli, upiliśmy się i wyrzuciliśmy swoje za burtę"

Dokładny szkic wyspy New Providence (ok. 1700 r.)

Bunt

Hornigold był prawdziwym patriotą w swoim piractwu.
Nigdy nie atakował angielskich statków, aby najwyraźniej zachować pozory korsarza przeciwko Hiszpanom i Francuzom. Jednak takie podejście nie spodobało się jego załodze, która latem 1716 roku wykluczyła go ze stanowiska kapitana, po tym jak zdecydowała się zaatakować dowolny statek.
Załogą Hornigolda dowodził teraz Samuel Bellamy

W tym czasie Edward Teach dowodził drugim statkiem Hornigolda i dowiedział się o rozwoju wydarzeń dopiero później, w 1717 roku.
W tym momencie drogi Hornigolda i Czarnobrodego rozeszły się, ponieważ Hornigold dowodził jedynie małą załogą i pojedynczy slup. Kontynuował piractwo z Nassau do grudnia 1717, kiedy usłyszał o Ułaskawieniu królewskim (1718)
Hornigold popłynął na Jamajkę Brytyjską w styczniu 1718 roku, aby przyjąć ułaskawienie od gubernatora regionalnego.

Łowca Piratów

Zobacz: Łowca piratów

Po przyjęciu Ułaskawienia Króla Hornigold został Łowcą piratów, aby polować na swoich dawnych sojuszników, w tym Edwarda Teacha, przez gubernatora Woodesa Rogersa
Hornigold spędził następne półtora roku żeglując po Bahamach, próbując schwytać Stede Bonneta i "Calico" Jacka Rackhama

Śmierć

Pod koniec 1719 roku, gdy Hornigold ścigał piratów przez Indie Zachodnie, statek Hornigolda wpadł w huragan i rozbił się na rafie pomiędzy Bahamami a Meksykiem.
Hornigold zginął podczas tego wraku i przeżyło tylko kilku jego ludzi, którym udało się uciec kajakiem.
Do dziś nikt nie odnalazł wraku statku Hornigolda.

W ten sposób zakończyła się historia człowieka, który zarówno zbudował, jak i zniszczył piracką republikę Nassau, a także dał początek karierom wielu innych znanych legendarnych piratów, w tym Edwarda "Czarnobrodego" Teacha
Choć niektórzy uważają Hornigolda za złego człowieka, zdrajcę w tradycji pirackiej, był on po prostu patriotą i nie chciał piracić swoich własnych brytyjskich statków. Jednak wszyscy inni piraci nie zgodzili się z nim, ponieważ był to wiek wyjętego spod prawa piractwa.
Zbuntował się i z łatwością przyjął królewskie ułaskawienie od Woodesa Rogersa, kiedy przybył do Nassau

Flying Gang

Edward "Czarnobrody" Teach	Stede Bonnet	Samuel Bellamy
"Calico" Jack Rackham	Edward England	Mary Read
Anne Bonny	Charles Vane	John Martel
William Lewis	Richard Worley	Howell Davis
Benjamin Hornigold	Czarny Cezar (ang. Black Caesar)	Christopher Winter
David Williams	Henry Jennings	Israel Hands
John Julian	Thomas Barrow	Thomas Cocklyn