Richard Worley

Tło

Richard Worley (1686 - 17 lutego 1719) był słynnym piratem z Indii Zachodnich i Brytyjskiej Ameryki Północnej w Okresie po Sukcesji Hiszpańskiej

Niewiele wiadomo o Worleyu i jego statku, ani o statkach, które zdobył.
Jego kariera była stosunkowo krótka, trwała od września 1718 do 16 lutego 1719 i wiadomo, że zdobył w tym czasie cztery statki.

Pierwsza wzmianka o nim pojawia się w źródłach historycznych, gdy opuszczał Nowy Jork na małej łódce z załogą złożoną z ośmiu piratów.
We wrześniu 1718 r. zajęli statek pełen zwykłych towarów handlowych na rzece Delaware. Ponieważ piractwo miało miejsce na wodach terytorialnych, czyn ten uznano za rabunek, chociaż przypisywano go Edwardowi "Czarnobrodemu" Teachowi, który rok wcześniej splądrował ten region .

Następnie Worley zdobył drugi slup, który płynął w stronę Filadelfii, stolicy prowincji Pensylwania.
Po zdobyciu statku i splądrowaniu jego zawartości czterech członków załogi dołączyło do Worleya i udali się w stronę pirackiej przystani w Nassau na Bahamach.

Tam przybył zaraz po wydaniu Kings Pardon [Królewskie ułaskawienie] (1718 )przez króla Jerzego I.
Worley był częścią załogi dowodzonej przez Charlesa Vane, która zdecydowała się przełamać blokadę Nassau przez gubernatora Woodesa Rogersa

Decydując się nie przyjąć królewskiego ułaskawienia, Worley i jego towarzysze zdołali uciec na otwarte morze i byli ścigani przez HMS Phoenix, 24-działowy Brytyjski okręt wojenny

Worley i jego załoga pozostali na Bahamach przez kolejne sześć tygodni, gdzie zdobyli Brygantynę i Slup. Dzięki tym nagrodom Worley uratował armaty, zapasy i pozyskał dodatkową załogę.
Wiadomo było, że w tym czasie Worley zaczął latać na własnej wersji Jolly Rogera

W tym też czasie załoga przyjęła Piracki kodeks i zawarła pakt, że zamiast poddać się władzom cesarskim, będzie walczyć na śmierć i życie.

Kapitan Worley - Piraci z hiszpańskiego Main (1888)

Schwytanie i śmierć

W tym czasie piraci Edward "Czarnobrody" Teach i Stede Bonnet dokonywali piractwa u wybrzeży Karoliny oraz Kolonii i Dominium Wirginii i odnosili wielkie sukcesy, plądrując brytyjskie szlaki żeglugowe.

Worley i jego załoga postanowili spróbować swoich sił w regionie i zawinęli do portu w Charles Town w prowincji Karolina Południowa, aby przygotować statek do piractwa. Jednak gubernator został szybko poinformowany o jego obecności, ponieważ Worley był dobrze znany po incydencie z blokadą Nassau i wysłał na spotkanie z nim dwa okręty wojenne.

Gdy Worley miał już wpłynąć do ujścia portu w Jamestown, okręty wojenne w końcu dogoniły Worleya, a on założył, że są to statki handlowe, więc przygotował się do ich przejęcia. Próbując ich schwytać, zablokował swój statek w porcie i szybko został pokonany przez Ostrzał z pełnej burty

Dzień po schwytaniu Worley i załoga zostali osądzeni za piractwo i skazani na śmierć.
Ostatecznie powieszono ich 17 lutego 1719 r. Istnieją sprzeczne relacje z tego okresu, które również sugerują, że dziewiętnastu piratów było jedynymi postawionymi przed sądem, a Worley również zginął w walkach.

Niezależnie od tego Worley zginął z rąk Łowców piratów, podobnie jak wielu piratów z Okresu po Sukcesji Hiszpańskiej

Flying Gang

Edward "Czarnobrody" Teach	Stede Bonnet	Samuel Bellamy
"Calico" Jack Rackham	Edward England	Mary Read
Anne Bonny	Charles Vane	John Martel
William Lewis	Richard Worley	Howell Davis
Benjamin Hornigold	Czarny Cezar (ang. Black Caesar)	Christopher Winter
David Williams	Henry Jennings	Israel Hands
John Julian	Thomas Barrow	Thomas Cocklyn