Edward England

Edward England (1685 - 1721) był znanym piratem, ponieważ pierwotnie należał do grupy piratów, która zaatakowała zatopioną Hiszpańską Flotę Skarbów w 1715 r., a później założył Republikę Piratów z siedzibą w Nassau na wyspie New Providence na Bahamach wraz z jego partner Benjamin Hornigold

Do tej grupy należeli Samuel Bellamy, Henry Jennings i Charles Vane.

Wiadomo również, że rozpoczął karierę Howella Davisa, który kontynuował karierę legendarnego Bartholomew Robertsa

Urodzony jako Edward Seegar w Irlandii około 1685 roku, podobno był bardzo wykształcony.
Pierwotnie służył jako korsarz podczas wojny o sukcesję hiszpańską na Jamajce Brytyjskiej, a został piratem po tym, jak został schwytany przez pirata, Christophera Wintera i zmuszony do dołączenia do załogi.

Gdy został piratem, zmienił nazwisko na Edward England.
Po powołaniu do wojska Edward England najprawdopodobniej zapuścił się do popularnej pirackiej przystani Nassau na kontrolowanych przez Brytyjczyków Bahamach.

Edward England - Ogólna historia piratów (1725)

Latający gang

Zobacz: Latający gang

Stąd England wzięła udział w ataku na hiszpańską flotę skarbów w Palma de Ayz na wschodnim wybrzeżu V w 1716 r. England zarobił w ten sposób około 87 000 funtów w złocie i srebrze.
Potem England po pewnym czasie znika z zapisów historycznych, prawdopodobnie po to, by wydać swoją nowo zdobytą fortunę w całym Nassau.

Pojawia się ponownie jako kwatermistrz Charlesa Vane w marcu 1718 roku.
England znajdował się na pokładzie slupa Vane Lark, kiedy został on schwytany przez łowców piratów Królewskiej Marynarki Wojennej.

Vane przekonał kapitana statku, że są w drodze, aby otrzymać Królewskie Ułaskawienie z 1718 r., po czym załoga została wypuszczona w geście dobrej woli, aby skłonić resztę piratów w Nassau do poddania się.

Englandowi przyznano kapitana własnego statku w połowie 1718 roku.

 England wraz z Vane'em i kilkoma innymi osobami zdecydowała się nie przyjąć ułaskawienia i po przybyciu Woodesa Rogersa, apóźniej wypłynęli do wybrzeża Afryki

Edward England - Piraci ze Spanish Main (1888)

Afryka

Po drodze on i załoga wzięli kilka statków.
Jeden ze statków nosił nazwę Cadogan, a jego kapitanem był niejaki Skinner.
Część angielskiej załogi znała Skinnera i rozpoznała go od razu, ponieważ nigdy wcześniej nie płacił im za ich pracę.

Według Charlesa Johnsona członek załogi powiedział:
?Ach! Kapitanie Skinner, czy to ty, jestem twoim dłużnikiem i teraz zapłacę ci twoją własną monetą"

Następnie grupa piratów chwyciła kapitana, przywiązała go do dziobu i rzuciła w niego pustymi butelkami po rumie.
Następnie po prostu rozstrzelali kapitana, strzelając mu w głowę z pistoletu skałkowego.
Biorąc pod uwagę, że załoga Cadogana nie miała kapitana, England zaoferowała im możliwość dołączenia do jego załogi.

Piraci obrzucający kapitana Skinnera butelkami - Książka własna piratów (1837)

Na pokładzie załogi znajdował się Howell Davis, który odmówił podpisania Artykułów Pirackiego Kodeksu.

Howell powiedział, że wolałby umrzeć, niż zostać piratem, jednak England odmówił zabicia go i zamiast tego przekazał Davisowi dowództwo nad zdobytym statkiem.
To zapoczątkowało karierę piracką Davisa.
Davis dał początek karierze Bartholomew Robertsowi, a także karierom wielu innych piratów.

Howell Davis wpadł na pomysł, aby popłynąć do portugalskiej Brazylii i tam sprzedać statek.
Jednak w połowie rejsu załoga zbuntowała się i zdecydowała się zatrzymać statek i wysadziła Davisa na Barbadosie.
Tam był więziony przez trzy miesiące.

Po wyjściu na wolność postanowił zostać pełnoprawnym piratem.

Po pewnym czasie England i jego załoga zdobyli większy Bryg lub Fregatę o nazwie Pearl.
Biorąc statek na własność, przemianowali go na Royal James i wiosną 1719 roku wyruszyli na poszukiwania piratów w Afryce.

Pomiędzy rzeką Gambią a wybrzeżem Przylądka piraci przejęli i splądrowali dziesięć statków.
Po splądrowaniu dziesięciu statków England mianował Johna Taylora kapitanem swojego kolejnego pryzu, Zwycięstwa

Po splądrowaniu 12 statków England wraz z załogą postanowił zacumować w afrykańskim miasteczku.

Jednak piraci zaczęli stawać się agresywni i doszło do konfliktów z miejscowymi w sprawie traktowania kobiet.
Wkrótce wybuchła walka, w wyniku której piraci spalili całe miasto i odeszli.

Ocean Indyjski

Po ucieczce z Afryki England i Davis postanowili spróbować szczęścia na Oceanie Indyjskim, inicjując Drugą Rundę Piracką.
To właśnie tam poznali innego pirata Oliviera Levasseura, znanego jako ("La Buse") i postanowili nawiązać współpracę.

Być może spotkał się także ponownie z Howellem Davisem, który teraz był samodzielnym kapitanem.
Być może w tym czasie cała trójka zdecydowała się na współpracę partnerską.

Na Oceanie Indyjskim England zdobył holenderską fregatę z trzydziestoma czterema armatami, którą nazwał Fancy.

England nazwał tak statek na cześć wielkiego korsarza, Henry Every.

Mapa Azji - Herman Moll (1720)
(Kliknij aby powiększyć)

Następnie England i jego załoga postanowili zaatakować statek Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej o nazwie Cassandra, którego kapitanem był James Macrae w pobliżu Wysp Komorów
Jednak nie miała to być łatwa nagroda i statek handlowy walczył zaciekle, zadając druzgocące straty po obu stronach.
England stracił na pokładzie "Fancy" dziewięćdziesięciu swoich ludzi

Ostatecznie oba statki osiadły na mieliźnie, a ocalała brytyjska załoga uciekła na pobliską wyspę, aby ukryć się na 10 dni.
Po wyczerpaniu się żywności i wody oraz konieczności opieki medycznej Brytyjczycy poddali się piratom i udali się na pokład swojego statku flagowego Victory, aby błagać o ćwierćfinał.

England natychmiast przejął łup ze statku, który wyceniono na 75 000 funtów.
Jednak z powodu całkowitej kapitulacji Wielkiej Brytanii England zdecydowała się ich oszczędzić.
Nakazał wymianę Cassandry jako okrętu flagowego i przekazanie uszkodzonego Victory Brytyjczykom.

To polecenie nie podobało się jednak niektórym innym piratom.
Kwatermistrz Anglii, niejaki John Taylor, głośno wyraził swoje niezadowolenie z decyzji o oszczędzeniu Macrae i Brytyjczyków.

Stało się to więcej niż jedną osobą, gdy załoga Anglii zdobyła mały statek w pobliżu Cochin, a kapitan przekazał fałszywą plotkę, że Macrae gromadzi flotę, aby znaleźć i zabić piratów.
Obwiniając Edwarda za ich oczywiste okoliczności, załoga odebrała Englandowi kapitana.

Marooning i śmierć

Marooning - Howard Pyle (1921)

England został uwięziony na wyspie Ile de France lub Mauritius na Oceanie Indyjskim wraz z trzema innymi lojalnymi członkami załogi.

Dostali niewielkie zapasy i zmuszeni do żerowania.
W ciągu czterech miesięcy zbudowali małą łódkę i zdołali przepłynąć Ocean Indyjski na afrykańską wyspę i piracką przystań na Madagaskarze.
Ostatecznie zmarł w 1721 roku z powodu możliwej śmiertelnej choroby tropikalnej..

* * *

Piraci "Rundy Pirackiej"

William Kidd	Henry Every	Thomas Tew	Christopher Condent
Edward England	John Halsey	Nathaniel North	Thomas Howard
John Bowen	James Misson	George Booth	Abraham Samuel
Adam Baldridge	Dirk Chivers	Frederick Philipse	James Plantain
John Cornelius	John Taylor	Joseph Bradish	Olivier Levasseur ("La Buse")
Robert Culliford	Samuel Burgess	Thomas White

* * *

Latający Gang

Edward "Czarnobrody" Teach	Stede Bonnet	Samuel Bellamy
"Calico" Jack Rackham	Edward England	Mary Read
Anne Bonny	Charles Vane	John Martel
William Lewis	Richard Worley	Howell Davis
Benjamin Hornigold	Czarny Cezar (ang. Black Caesar)	Christopher Winter
David Williams	Henry Jennings	Israel Hands
John Julian	Thomas Barrow	Thomas Cocklyn