Chepo Expedition (1679)

Ekspedycja Chepo była słynną wyprawą korsarzy prowadzoną przez Bartolomé Charpesa (było to hiszpa\nskie określenie słynnego Bukaniera, Barholomew Sharpa), w której uczestniczyli także Juan Guartem i Eduardo Blomar, której celem był Spanish Main w 1679 r.

Wyprawę poprzedziła Pacific Adventure (1680) w tym samym roku i stała się inspiracją dla najazdu korsarzy.
Najpierw popłynęli w górę rzeki Mandingua, a następnie przekroczyli Przesmyk Darien i dotarli na wybrzeże Pacyfiku.
Tutaj przez kilka miesięcy napadali na szlaki żeglugowe, po czym spalili miasto Chepo w Panamie w Wicekrólestwie Nowej Hiszpanii.
Hiszpanie wyślą siły zbrojne, aby próbowały powstrzymać korsarzy, ale udało im się uciec w dżungli.

Chepo - William Dampier (1699)

Po ich ucieczce namiestnik sądził korsarzy zaocznie i skazał ich na śmierć.
Podobizny korsarzy powieszono w mieście Santa Fe de Bogotá w 1680 r. Jednak podczas ucieczki korsarze nadal lekceważą Hiszpanów i napadają na oba wybrzeża hiszpańskiej Menu i nigdy nie zostali złapani przez władze hiszpańskie.
Dziesiątki lat po incydencie w 1743 r. gubernator Panamy Don Dionicio w oficjalnym komunikacie skierowanym do władz hiszpańskich przypomniał wyprawę Chepo;

"Przejście to zostało dokonane w roku 1679 przez arcypiratów Juana Guartema, Eduardo Blomara i Bartolomé Charpesa.
Ci darmozjady byli sądzeni za swoje zbrodnie przez audiencję wicekrólestwa, a ponieważ nie mogli osobiście ponieść sprawiedliwej kary, zostały spalone podobizny w Santa Fé (de Bogota), gdy jeszcze pustoszyły osadę po obu stronach Przesmyku".

Ze strony:

https://www.marshallrarebooks.com/all-books/all-books/
a-new-map-of-ye-isthmus-of-darien-in-america-the-bay-of-panama-
the-gulph-of-vallona-or-st-michael-with-its-islands-and-countries-adjacent-
and-a-draft-of-the-golden-and-adjacent-islands-with-par/

Jedną ze stałych cech komercyjnych projektów kolonialnych była propaganda. To nie był wyjątek. Manuskrypt został przygotowany przez Williama Hacke (fl.1680-1710), twórcę wykresów szkoły Tamizy. Doskonale nadawał się do tego zadania, ponieważ dogłębnie przestudiował hiszpańskiego Derrotero (rutter) zdobytego przez kapitana Bartłomieja Sharpe'a w 1681 roku. Był to niezwykły zbiór hiszpańskich rękopisów pochodzących z wód hiszpańskiej Ameryki. Hacke stworzył kilka wspaniałych kopii rękopisów, które przetrwały do ??dziś. Sam był kiedyś piratem. Dedykowana Lordowi Sommersowi, który najprawdopodobniej był inwestorem, zawierała rękopisową mapę, według której narysowano górną wydrukowaną mapę. Został sprzedany w ramach wyprzedaży Arthura A. Houghtona w Christies 13 czerwca 1979 r., nr 244. Wyraźną częścią propagandy kolonii było zabranie tej mapy rękopisu i rozpowszechnienie wersji drukowanej. W tym celu skorzystano z usług odnoszącego sukcesy wydawcy Roberta Mordena. Do produkcji płyt zwrócił się do grawera Hermana Molla. Mapa oddaje sprawiedliwość geograficzną, ponieważ wydaje się, że jest to doskonale chroniony port przez fort i pierścień wysp. Zapewnienie naturalnego portu, w którym wiele statków mogłoby bezpiecznie zakotwiczyć. Pobliska legenda głosi: "Tutaj wylądowali angielscy korsarze, maszerując lądem na Pacyfik". Nawet tubylcy byli chwaleni: "Oto wy, Hindusi, przybyliście do nas i byli bardzo mili, pomagając nam w zaopatrzeniu".

Jak można było się spodziewać, kolonia nie trwała długo. Choroby i ataki hiszpańskich galeonów zebrały swoje żniwo. Konsekwencje były ogromne. W ciągu 9 miesięcy pozostali koloniści wrócili do domu. Miało to na celu ożywienie borykającej się z trudnościami gospodarki, a skończyło się na czymś zupełnie odwrotnym. Nie tylko doprowadziło to do bankructwa narodu, ale zmusiło Szkocję do podpisania Aktu Unii w 1707 r., tworząc Wielką Brytanię. To była gorzka pigułka do przełknięcia. Ustawa ta została wymyślona przez nie mniej niż Patersona, gubernatora Banku Anglii, który zgodził się, że Bank umorzy szkockie zobowiązania z programu.

Nowa mapa Przesmyku Darien w Ameryce, Zatoki Panamskiej, Zatoki Vallońskiej czy Św. Michała
wraz z przyległymi wyspami i krajami. [i] Szkic Złotych i sąsiednich Wysp z częścią Przesmyku Darien.
WILLIAM HACKE I ROBERT MORDEN
Londyn (1699). 1721 (605 x 490 mm.), dwa arkusze połączone, bardzo ładny współczesny kolor.
(Kliknij aby powiększyć)

Późniejsze wydanie Johna Senexa (1721) bardzo rzadkiej mapy rejestrującej krytyczny etap w historii Szkocji i Wielkiej Brytanii. Z dwóch map na arkuszu, górna przedstawia w dużej skali lokalizację nieszczęsnej szkockiej kolonii Nowy Edynburg, dolna przedstawia większy obszar regionu w odniesieniu do Przesmyku Darien lub Panamy. W 1698 roku ówczesny szkocki gubernator i założyciel Banku Anglii, William Paterson, zaproponował Szkotom plan kolonizacji strategicznego położenia Panamy. Liczono, że pomoże to w kłopotach gospodarczych Szkocji. Kompania Szkocji powstała na wzór angielskich odpowiedników na południe od granicy. Projekt wzbudził tak duże zainteresowanie, że zebrano w pełni jedną trzecią produktu narodowego brutto Szkocji. Strategiczne korzyści handlowe regionu były oczywiste dla wszystkich; niestety nie docenili niegościnności tego regionu. W listopadzie 1698 roku do Darien przybyły trzy statki z 1200 kolonistami i rozpoczęły budowę Nowego Edynburga, jak go nazwano. Region został przemianowany na Nową Kaledonię.

Powiększenie fragmentu, położeniem "Złotej Wyspy"
(Kliknij aby powiększyć)

Źródło:

"Los Britanicos estan Ilegando: Brytyjscy intruzi na "Morzu Hiszpańskim" i zapis kartograficzny", w "The Map Forum" nr. 11 s. 42-8; Kapp, The Early Maps of Panama, s. 27 ilustrujący na rycinie V drugi stan.