Rodzaje piratów
(zestawienie wszystkich rodzajów piratów na całym globie i we wszystkich epokach)

Zobacz także (wraz z załączonym krótkim opisem):
 | Listę wszystkich Piratów | Listę wszystkich Korsarzy |

Zobacz poszczególne rodzaje piractwa: | Piractwo albańskie | Piractwo anglo-tureckie | Słowiańscy Piraci Bałtycku (VIII-XIV w.) | Piraci Berberyjscy (zwani też korsarzami) | Bracia Wybrzeża (ang. Brethren_of_the_Coast) ( Ameryka Północna i Środkowa ) | Bukanierzy Amerykańscy | Piraci Cylicyjscy (w okresie Cesarstwa Rzymskiego) | Kozacy | Filibusterzy Amerykańscy | Korsarze Francuscy | Piraci żydowscy | Piraci Moro (z Filipin) | Narentynowie (z Adriatyku) | Korsarze (ang. Privateer) | Korsarze konfederatów (amerykańskich) | Piraci z Salé_(Salé_Rovers) | Piraci rzeczni | Morscy żebracy (holenderscy Gezi) | Morskie Psy (Angielscy korsarze Królowej Elżbiety) | Korsarze wybrzeża Sindhi (tzw. Bawarij) | Piraci Drzewni na rzekach USA w XIX w. | Uszkujnicy (średniowieczni piraci na Wołdze) | Uskocy (Piraci wybrzerza Chorwacji) | Wikingowie | Bracia Witallijscy (na średniowiecznym Bałtyku) | Wokou (Japońscy piracii (XIII-XVI w.) |

Bawarij
(Korsarze wybrzeża Sindhi)

Bawarij byli piratami Sindhi , których nazwa pochodzi od ich charakterystycznych okrętów wojennych barja (co po arabsku oznacza "duże statki wojenne", którzy byli aktywni w okresie od 251 do 865 rne.

Splądrowali arabską żeglugę płynącą na Subkontynent indyjski i do Chin ale całkowicie przeszli na islam za panowania Dynastii Samma (1335-1520). Ma'sudi wspomina o nich jako o bywaniu w jaskini piratów na Sokotrze, a inni uczeni opisują ich jako piratów i żeglarzy z Sindh.
Ich częste piractwo i incydent, w którym splądrowali dwa statki ze skarbami płynące z Cejlonu, stały się casus belli podboju Sindh przez Umajjadów

Ibn Batuta opisuje ich statki jako mające pięćdziesięciu wioślarzy i pięćdziesięciu zbrojnych oraz drewniane dachy chroniące przed strzałami i kamieniami.
Tabari opisuje ich w ataku na Basrę w 866 roku n.e. jako mających jednego pilota (istiyam), trzech miotaczy ognia (naffatun), piekarza, stolarza i trzydziestu dziewięciu wioślarzy i wojowników, co stanowi uzupełnienie czterdziestu pięciu.
Okręty te nie nadawały się do manewrów wojennych i nie miały eleganckich dziobów możliwości taranowania innych współczesnych jednostek morskich , ale miały zapewnić załodze walkę wręcz podczas wejścia na pokład