Napad na miasto Brunszwik (1748)

Napad na miasto Brunszwik (1748)
(Część Wojny o ucho Jenkinsa 1739-1748)

Napad na Brunszwik był starciem wojskowym, które miało miejsce pod koniec wojny Wojny o ucho Jenkinsa 1739-1748) trwającej od 3 do 6 września 1748 r.

Miasto Brunszwik w prowincji Karolina Północna zostało zaatakowane przez Hiszpańskich Korsarzy.
Hiszpańscy najeźdźcy zostali ostatecznie odparci, co doprowadziło do zniszczenia jednego z ich statków.
Było to ostatnie starcie wojny między Wielką Brytanią a Hiszpanią, które zakończyło się brytyjskim zwycięstwem kolonialnym.

Tło

Dalsze informacje: Alarm hiszpański
Mozaika przedstawiająca atak hiszpański

Wojna o ucho Jenkinsa 1739-1748), która rozpoczęła się w 1739 r. i pierwotnie toczyła się w Indiach Zachodnich i obu Amerykach, do 1748 r. połączyła się w Wojnę o sukcesję austriacką 1740-1748) i rozprzestrzeniła się po obu stronach Atlantyku.

Rząd hiszpański nałożył sankcje na siły mające na celu najazdy i plądrowanie angielskich miast portowych w prowincjach Karoliny Północnej , Karoliny Południowej i Gruzji . Okres ten stał się znany jako " hiszpański alarm ". Bez odpowiedniego regularnego garnizonu wojskowego w tych prowincjach Królestwo Wielkiej Brytanii zachęcało te prowincje do powoływania lokalnych milicji do zwalczania ataków związanych z Hiszpanią.

Port w Brunszwiku stał się najbardziej ruchliwym portem w Karolinie Północnej i dostarczał towary do Europy i Brytyjskich Indii Zachodnich . Cape Fear był idealnym miejscem do ataku dla Hiszpanów. Pomimo trwającego traktatu w Aix-la-Chapelle , który został zawarty w kwietniu 1748 r., wieści nadal nie dotarły do ??niektórych części kolonii amerykańskich.

Napad

4 września 1748 roku dwa hiszpańskie statki, La Fortuna i La Loretta, zakotwiczyły u wybrzeży miasta.
Mieszkańcy uciekli do sąsiednich lasów, a Hiszpanie zaczęli napadać na miasto w poszukiwaniu niewolników i wszystkiego, co było cenne. Ponieważ mieszczanie zostawili wszystko, Hiszpanie mogli napaść na opuszczoną posiadłość.
Następnie wylądowali na lądzie i bez oporu splądrowali domy i inne budynki.

Następnego dnia kapitan William Dry III zebrał grupę około 67 ludzi uzbrojonych w muszkiety i pistolety, aby odzyskać miasto. Dry z pomocą Williama Moore'a, Schenka Moore'a, Edwarda Wingate'a, Corneliusa Harnetta Jr. i Williama Lorda rozpoczął kontratak 6 września. Wśród mężczyzn był także niewolnik, który zgłosił się na ochotnika przez George'a Ronaldsa. Hiszpanie byli zaskoczeni atakiem i w wyniku walki ogniowej zostali powoli wypędzeni i wkrótce uciekli z miasta. Dziesięciu korsarzy zginęło, a trzydziestu wzięto do niewoli.

Podczas odwrotu i wymiany ognia La Fortuna nagle eksplodowała, zabijając większość ludzi na pokładzie.
Drugi statek, La Loretta, zdezorientowany myśląc, że spotka ich ten sam los, poddał się pod warunkiem, że będą mogli opuścić statek.

Koloniści na pokładzie jednego ze zdobytych statków pokonali swoich hiszpańskich porywaczy i wepchnęli statek na mieliznę.
W nocy przybył major John Swan ze 130 posiłkami z Wilmington
Siły Swana utrzymywały się tuż za miastem aż do świtu, aby nie pomylić ich z siłami hiszpańskimi przez obleganych obrońców Brunszwiku.

W międzyczasie hiszpańscy korsarze skorzystali z ciemności, aby podnieść kotwicę i popłynąć do ujścia Przylądka Strach i zapewnić bezpieczeństwo otwartemu morzu.
bez dalszej wymiany więźniów Hiszpanie podnieśli kotwicę i opuścili ten obszar.

W czasie kontrataku kilku mieszkańców zostało rannych, a życie stracił tylko jeden broniący miasta.
Niewolnik, na który zgłosił się Ronalds, zginął w wyniku eksplozji małej armaty.

Następstwa

Pozostałości La Fortuny nadal znajdowały się w rzece, gdy pozostałych korsarzy wyrzucono z miasta.

Zatrudniono na sucho marynarzy, aby przeszukali La Fortuna w poszukiwaniu czegokolwiek cennego - udało im się sprowadzić na brzeg broń, kotwice i przedmioty skradzione z miasta.
Wielu Hiszpanów zostało zniewolonych na resztę życia po niepowodzeniu wymiany jeńców.
Akcja odwetowa mieszkańców Brunszwiku nie tylko uratowała ich miasto, ale także udaremniła wszelkie zamiary Hiszpanów, aby popłynąć w górę rzeki, aby zagrozić Wilmington.

Łupy od hiszpańskich korsarzy uczyniły Brunswick Town jednym z najbogatszych miast w brytyjskiej Ameryce Północnej.

Miastu udało się sprzedać hiszpańskich niewolników i towary z opuszczonego statku. ^[5] Fundusze uzyskane ze sprzedaży zostały przeznaczone na budowę kościoła św. Phillipsa w Brunswick Town i kościoła św. Jakuba w Wilmington. ^[9] Wśród przedmiotów skonfiskowanych ze statku był obraz zatytułowany Ecce Homo ocalony z kabiny hiszpańskiego kapitana Lopeza.
Obraz został podarowany kościołowi św. Jakuba w Wilmington po ukończeniu w 1751 r. przez Zgromadzenie Północnej Karoliny
Obraz można tam dziś znaleźć.