Calico Jack
(John Rackham)

John Rackham (26 grudnia 1682 - 18 listopada 1720), powszechnie znany jako Calico Jack , był angielskim kapitanem piratów działającym na Bahamach i na Kubie na początku XVIII wieku.

Jego przydomek pochodzi od perkalowego ubrania, które nosił, podczas gdy Jack to przezwisko "John".

Rackham był aktywny pod koniec (1718-1720) "Złotego wieku piractwa"
Najbardziej jest pamiętany z tego, że miał dwie członkinie załogi: Mary Read i jego kochankę, Anne Bonny

Rackham usunął Charlesa Vane'a ze stanowiska kapitana slupu Ranger po czym pływał po Wyspach Podwietrznych, Kanale Jamaica i Windward Passage
Przyjął Ułaskawienie króla w 1719 roku i przeniósł się do New Providence, gdzie poznał Anne Bonny, która była wówczas żoną Jamesa Bonny'ego.
Wrócił do piractwa w 1720 roku, kradnąc brytyjski slup i Anne dołączyła do niego.

W ich nowej załodze znalazła się Mary Read, która była wówczas przebrana za mężczyznę.
Po krótkim biegu Rackham został schwytany przez Jonathana Barneta, angielskiego korsarza, w 1720 roku, postawiony przed sądem przez Sir Nicholasa Lawesa, gubernatora Jamajki i powieszony w listopadzie tego roku w Port Royal na Jamajce

Drzeworyt przedstawiający Rackhama z wydania A General History of the Pyrates, Kapitana Charlesa Johnsona z 1725 roku

Wczesne życie i kariera

Niewiele wiadomo o wychowaniu i wczesnym życiu Rackhama, poza tym, że był Anglikiem i urodził się około 1682 roku .
Pierwsza wzmianka o nim jest jako kwatermistrz brygantyny Ranger Charlesa Vane'a w 1718 roku, operującej z wyspy New Providence na Bahamach, która była osławiona baza piratów znana jako "Republika Piratów".

Vane i jego załoga obrabowali kilka statków poza Nowym Jorkiem, a następnie napotkali duży francuski okręt wojenny
Statek był co najmniej dwa razy większy od brygantyny Vane'a i natychmiast ruszył za nimi w pogoń. Vane nakazał odwrót z bitwy, podając ostrożność jako powód. Jack Rackham szybko zabrał głos i zakwestionował tę decyzję, sugerując, aby walczyli z okrętem wojennym, ponieważ miałby on mnóstwo bogactw. Ponadto argumentował, że gdyby zdobyli statek, oddaliby do ich dyspozycji znacznie większy statek. Z około dziewięćdziesięciu jeden ludzi na statku tylko piętnastu poparło Vane'a w jego decyzji. Vane oświadczył, że decyzja kapitana jest uważana za ostateczną i pomimo przytłaczającego poparcia dla wezwania Rackhama do walki uciekli z okrętu wojennego.
W dniu 24 listopada 1718 r. Rackham zwołał głosowanie, w którym mężczyźni nazwali Vane'a tchórzem i usunęli go z kapitana, czyniąc Calico Jack kolejnym kapitanem.
Rackham dał Vane'owi i jego piętnastu zwolennikom drugi statek floty wraz z przyzwoitym zapasem amunicji i towarów.

Kapitan Rackham

Rackham zrobił karierę plądrując małe statki w pobliżu brzegu, gdy został kapitanem.
On i jego załoga schwytali Kingston, mały jamajski statek i uczynili go swoim okrętem flagowym.
Dokonali kilku podbojów w Indiach Zachodnich, zabierając kilka dużych statków z Bermudów

W 1719 roku Rackham popłynął do Nassau na Bahamach, korzystając z Ogólnej amnestii dla piratów (1717-1718_Acts_of_Grace), aby uzyskać królewskie ułaskawienie i zlecenie od gubernatora Woodesa Rogersa
Rogers został wysłany na Bahamy, aby zająć się problemem piratów na Karaibach, którzy zaczęli atakować i okradać brytyjskie statki.

W grudniu zdobył statek handlowy Kingston.
Kingston miał bogaty ładunek i zapowiadał się na duży zysk dla Rackhama i jego załogi.
Na nieszczęście dla niego, Kingston znalazł się w zasięgu wzroku od Port Royal, gdzie oburzeni kupcy wyposażyli łowców nagród, by wyruszyli za nim.
Dogonili go w lutym 1719 roku, kiedy jego statek i Kingston były zakotwiczone na Isla de los Pinos u wybrzeży Kuby.
Rackham i większość jego ludzi byli w tym czasie na lądzie, unikając schwytania, ukrywając się w lesie, ale ich statek i bogate trofeum zostały zabrane.

Kapitan Charles Johnson opisuje, jak Rackham ukradł slup w swojej przełomowej książce z 1724 r. Ogólna historia napadów i morderstw najsłynniejszych piratów
Rackham i jego ludzie byli w miasteczku na Kubie, przebudowując swój mały slup, kiedy do portu wpłynął hiszpański okręt wojenny, którego zadaniem było patrolowanie kubańskiego wybrzeża, wraz z małym angielskim slupem, który zdobyli. Hiszpański okręt wojenny zauważył piratów, ale nie mógł się do nich dostać podczas odpływu, więc zakotwiczył przy wejściu do portu, aby poczekać na poranek. Tej nocy Rackham i jego ludzie wiosłowali do przechwyconego angielskiego slupu i pokonali tam hiszpańskich strażników. Gdy nastał świt, okręt wojenny zaczął wysadzać w powietrze stary statek Rackhama, teraz pusty, gdy Rackham i jego ludzie cicho przepłynęli obok w swojej nowej nagrodzie.

Kapitan Jack Rackham, biorąc hiszpańską nagrodę, z głównej serii Piraci z hiszpańskiego (N19) za papierosy Allen & Ginter MET DP835040

Rackham i jego ludzie udali się z powrotem do Nassau, gdzie pojawili się przed gubernatorem Rogersem i poprosili o królewskie ułaskawienie, twierdząc, że Vane zmusił ich do zostania piratami.
Rogers nienawidził Vane'a i postanowił im uwierzyć, ułaskawiając ich i pozwalając im zostać.
Jednak ich czas jako uczciwych ludzi nie trwał długo.

Anna Bonny

W porcie Rackham rozpoczął romans z Anne Bonny, żoną marynarza Jamesa Bonny'ego, który był zatrudniony przez gubernatora Rogersa.
James Bonny dowiedział się o związku i przyprowadził Anne do gubernatora Rogersa, który nakazał ją wychłostać pod zarzutem cudzołóstwa.
Rackham zaproponował, że kupi Anne w ramach "rozwodu przez zakup", ponieważ ją lubił, ale jej mąż surowo odmówił.
To spowodowało, że Anne uciekła z Nassau i uciekła z Rackhamem.

Para (z nową załogą) uciekła razem na morze, unieważniając ułaskawienie Rackhama, kradnąc slup należący do Johna Hama.
Płynęli po Karaibach przez dwa miesiące, przejmując inne statki pirackie.
Rackham często zapraszał załogi statków, które atakował, aby dołączyły do swoich.
Anne zaszła w ciążę i pojechała do domu na Kubę, aby urodzić dziecko.

Schwytanie, proces i śmierć

Główny artykuł: Schwytanie Johna "Calico Jacka" Rackhama

Proklamacja Woodesa Rogersa z 1720 r., Nazywająca Jacka Rackhama i jego załogę piratami.

We wrześniu 1720 r. gubernator Bahamów Woodes Rogers wydał proklamację, w której uznał Rackhama i jego załogę za piratów - choć opublikowano ją dopiero w październiku 1720 r. Po opublikowaniu nakazu łowca piratów Jonathan Barnet i były pirat Jean Bonadvis rozpoczęli pościg za Rackhamem, który pływał w pobliżu Jamajki , chwytając liczne małe statki rybackie i terroryzując rybaków wzdłuż północnego wybrzeża Jamajki.