Znani Piraci i Korsarze na przestrzeni dziejów

Francis Spriggs

Francis Spriggs (zm. 1725) Był brytyjskim piratem, który związany z George'em Lowtherem i Edwardem Lowem, działał na Karaibach w Zatoce Honduraskiej we wczesnych latach dwudziestych XVIII wieku.

Wczesna kariera

Chociaż większość jego wczesnego życia jest nieznana, Francis Spriggs został po raz pierwszy zarejestrowany jako kwatermistrz kapitana Edwarda Low (prawdopodobnie jako część oryginalnych członków załogi, którzy opuścili służbę kapitana George'a Lowthera).
Jednak po objęciu dowództwa nad niedawno schwytanym 12-działowym brytyjskim okrętem wojennym Squirel (przemianowanym wkrótce potem na Delight), on i Low najwyraźniej pokłócili się o zdyscyplinowanie jednego z członków załogi w okolicach Bożego Narodzenia 1724 r., W wyniku czego Spriggs i Lowther dezerteruje Low w nocy.

Rybak Philip Ashton został zmuszony do służby przez Lowa i jego nowego kwatermistrza Johna Russella w czerwcu 1723 roku, ale uciekł w następnym roku, kiedy flotylla Lowa zatrzymała się w pobliżu Roatan. W 1724 roku wraz z kilkoma innymi rozbitkami zauważył zbliżający się statek i miał nadzieję na ratunek.
Kiedy zdali sobie sprawę, że marynarze byli piratami Spriggsa (i bali się, że Spriggs może go rozpoznać), Ashton ukrył się, woląc zaryzykować na Roatan niż wrócić do piractwa.

Późniejsza XIX-wieczna ilustracja uwięzionego portugalskiego marynarza zmuszonego do biegania przez "poty" przez Spriggsa i jego załogę

Spriggs & Delight

Po opuszczeniu Low, Spriggs i załoga zaczęli wywieszać czarną flagę podobną do flagi kapitana Lowa i wyruszyli w rejs do Indii Zachodnich.
Do 28 stycznia 1725 roku splądrował handlarza niewolników z Rhode Island, którego kapitanem był Richard Duffie. Po drodze schwytawszy portugalski bark, splądrowali zapasy statku, podczas gdy załogę poddawano "potowi" lub "potowi", formie tortur, podczas której zapalono pierścień świec w kręgu wokół głównego masztu i każdy członek załogi został zmuszony do wejścia do kręgu i biegania wokół masztu, podczas gdy piraci szturchali i dźgali ich nożami, widelcami i inną bronią w rodzaju rękawicy Po zakończeniu załoga została umieszczona z powrotem na swoim statku, a piraci go podpalili.

Flaga Francisa Spriggsa, Charlesa Harrisa, Edwarda Lowa i innych.

Po przybyciu do Indii Zachodnich Spriggs i jego załoga schwytali slup w pobliżu St. Lucia, kupca z Martynikii, statek z ładunkiem kłód (drzewo kampeszowe), które wrzucili do morza po zabraniu tyle, ile mogli.

Na początku 1724 roku, będąc na wodach Nowej Anglii, Spriggs i Delight otrzymali wiadomość o śmierci króla Jerzego I i dyskutowali o możliwości uzyskania królewskiego ułaskawienia w ciągu roku po wypłynięciu z Rhode Island 27 marca 1724 roku.

W Zatoce Hondurasu

Na początku kwietnia Spriggs zakotwiczył w pobliżu Roatan w pobliżu Zatoki Honduraskiej, gdzie rozkazał wysadzić na brzeg wielu więźniów schwytanych podczas rejsów.
Wielu z tych więźniów miało rany zadane przez piratów podczas ich niewoli i było poddawanych torturom, takim jak zmuszanie do jedzenia talerzy z wosku ze świec.

Montując swój statek na pobliskiej wyspie na zachód od Roatan, Spriggs i Delight popłynęli do Saint Kitts z zamiarem spotkania się z Kapitanem Moorem z Eagle, slupem, który wcześniej zaatakował George'a Lowthera w pobliżu Blanco.

Jednak wkrótce napotkali francuski okręt wojenny i zostali zmuszeni do ucieczki.
Po ucieczce zdobyli szkuner w pobliżu Bermudów, a następnie, gdy zbliżali się do Saint Kitts, zdobyli slup 4 lipca 1724 r. Podczas tego ostatniego schwytania załoga była torturowana przez Spriggsa i jego załogę, podnosząc więźniów na wysokość żagle główne lub górne i rzucić je na pokład.

Wkrótce potem schwytano statek wypływający z Rhode Island; piraci jechali na kilku koniach, które przewoził na pokładzie (jednak po kilku wypadkach obwiniano jeńców za to, że nie zabrali ze sobą butów i ostrog).

Powrót do Zatoki Hondurasu

Tutaj Spriggs ponownie połączył siły z Kapitanem Shiptonem, któremu powierzono dowództwo nad statkiem Lowa, Merry Christmas po buncie załogi Lowa.
Po zdobyciu slupu u wybrzeży Port Royal, Spriggs został zmuszony do odwrotu przed dwoma brytyjskimi okrętami wojennymi, HMS Diamond i HMS Spence
Po ich ostatniej ucieczce Spriggs zdobył kolejny slup, a po powrocie do Zatoki Hondurasu wziął jeszcze dziesięć lub dwanaście angielskich statków, zanim został przegoniony przez brytyjski okręt wojenny.

Krótko przebywając w Karolinie Południowej, Spriggs ponownie popłynął do Zatoki Honduraskiej, gdzie zdobył szesnaście kolejnych statków przed ucieczką z tego samego brytyjskiego okrętu wojennego, z którym spotkał się wcześniej.
Znów udało mu się uniknąć schwytania, chociaż jego flota rozpadła się, gdy został oddzielony od Shipton. Być może mniej więcej w tym czasie kwatermistrz Spriggsa, Philip Lyne, zabrał statek pryzu Sea Nymph i opuścił Spriggsa, aby popłynął do Nowej Fundlandii
Niewiele wiadomo o jego późniejszej karierze; według relacji prasowych nadal był aktywny w regionie i od kwietnia 1725 r. zdobył jeszcze kilka statków.

Jedna z relacji prasowych sugeruje, że Spriggs był nadal aktywny aż do 1726 roku, kiedy został uwięziony na wyspie z Shiptonem i innym słynnym piratem, Edwardem Lowem. Raport pochodzi z Post-Boy z 25 czerwca 1726 r.
Jedyny znany oryginał gazety Post-Boy, który nadal istnieje, jest własnością Erica Bjotvedta i stwierdza w raporcie na pierwszej stronie, że slup z Zatoki Hondurasu został zabrany przez hiszpański statek, ale później Hiszpanie zostali schwytani i ". umieszczeni na pokładzie" Diamentowego Man of War, który wziął Pirata dowodzonego przez jednego Josepha Coopera i miał na pokładzie bardzo wielu jeńców, i był z nimi związany z Jamajką . [i] że Lowe i Spriggs byli obaj uwięzieni i trafili między Indian Miskito
Według innego źródła, Spriggs i Shipton byli nadal ścigani przez HMS Diamond i Spence; ludzie Spriggsa zostali schwytani obok śpiącego Shiptona, podczas gdy zarówno Spriggs, jak i sam Low ponownie uciekli, a Cooper wysadził swój statek prochem strzelniczym niż dać się schwytać.