Rozejm w Ratyzbonie 1684 (i Wojna o sukcesję hiszpańską 1701-1715)
(powody bujnego rozwoju piractwa)

Rozejm w Ratyzbonie lub w Regensburgu zakończył tzw. wojnę Reunion (zjednoczeniową), toczoną przez Francję przeciwko Hiszpanii i Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu

Rozejm został podpisany 15 sierpnia 1684 r. w klasztorze dominikanów w Ratyzbonie (obecnie w Bawarii) między Ludwikiem XIV, Świętym Cesarzem Rzymskim Leopoldem I, a Królem Hiszpanii Karolem II. Hiszpanie byli zaangażowani jako właściciele Hiszpańskich Niderlandów, które były częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Ostateczne porozumienia pozwoliły Louisowi zachować Strasburg w Luksemburgu i większość zdobyczy Reunionu, ale musiał oddać Courtrai i Dixmude'a Luksemburg, Courtrai i Dixmude znajdowały się w Niderlandach Hiszpańskich, podczas gdy Strasburg był wolnym miastem cesarskim.

Rozejm miał trwać dwadzieścia lat, ale Ludwik zerwał go po czterech latach, wypowiadając wojnę Republice Holenderskiej 16 listopada oblegając Philippsburg 27 września 1688 r., Rozpoczynając w ten sposób Wojnę dziewięcioletnią (1688-1697)

Rozejm w Ratyzbonie, który zakończył konflikt, był szczytem francuskich zdobyczy terytorialnych pod rządami Ludwika XIV.
Później jego przeciwnicy uznali potrzebę jedności, aby oprzeć się dalszej ekspansji, co doprowadziło do powstania w 1688 r. Wielkiego Sojuszu, antyfrancuskiej koalicji, która walczyła w Wojnie dziewięcioletniej (1688-1697) i Wojnie o sukcesję hiszpańską (1701-1715).

Ta ostatnia zakończona Traktatami pokojowymi w Utrechcie z lat 1713-15.
Tymczasem bezrobocie na morzu spowodowane końcem wojny doprowadziło do trzeciego etapu tzw. Złotego Wieku Piractwa, ponieważ wielu marynarzy zatrudnionych wcześniej w marynarkach walczących mocarstw zwróciło się w stronę piractwa , aby przeżyć.