Piracka utopia
(Utopijne marzenia piratów o doskonałym miejscu na ziemi)

(Zobacz również: Libertatia, Piracka Utopia, Wyspa Kokosowa, Isla Mujeres, Roatan, Isla de Sacrificios, Petit-Goâve, La Blanquila Island, Fort de Rocher (na Tortudze), Socotra, Półwysep arabski, Wyspa Prowidencia (Kolumbia), Wyspy Providencia i Santa Catalina, San_Andrés_(wyspa), Wyspy San Andrés, Providencia i Santa Catalina, Wyspa Santa Catalina (Kolumbia), Wyspa Curaçao,

Pirackie utopie zostały zdefiniowane przez anarchistycznego pisarza Petera Lamborna Wilsona,
który ukuł ten termin w swojej książce Pirate Utopias: Moorish Corsairs & European Renegadoes z 1995 roku jako tajne wyspy używane niegdyś przez piratów do celów zaopatrzeniowych .

Koncepcja Wilsona opiera się w dużej mierze na spekulacjach, choć przyznaje, że dodał do pomysłu odrobinę fantazji.
W opinii Wilsona te pirackie enklawy były wczesnymi formami autonomicznych społeczeństw protoanarchistycznych, ponieważ działały poza zasięgiem rządów i obejmowały nieograniczoną wolność

Strona tytułowa Wilson's Pirate Utopias z autografem

Na Wybrzeżu Berberyjskim

Położone na Wybrzeżu Berberyjskim (Salé, Algier i Tunis), bazy te były rajami dla zbuntowanych muzułmańskich piratów od XVI do XVIII wieku.

Piraci, znani jako"Korsarze Berberyjscy", pustoszyli europejskie operacje żeglugowe i zniewolili wiele tysięcy jeńców.
Wilson koncentruje się na Pirackiej Republice Salé w XVII-wiecznym Maroku, która mogła mieć własną lingua franca. Podobnie jak niektóre inne państwa pirackie (zobacz np. Republika Piratów z Nassau na Bahamach), od czasu do czasu zawierał traktaty z niektórymi krajami europejskimi, zgadzając się nie atakować ich flot.

Koncepcja Tymczasowych Stref Autonomicznych Wilsona/Beya rozwinął się z jego historycznego przeglądu pirackich utopii.

Opisując je, Wilson powiedział:

Z pewnością musieliśmy użyć naszej wyobraźni bardziej, niż pozwoliłby na to "prawdziwy" historyk, wznosząc wiele przypuszczeń na chwiejnych ramach uogólnień i dodając odrobinę fantazji (a który piratolog był kiedykolwiek w stanie oprzeć się fantazji) . Mogę tylko powiedzieć, że przynajmniej do tego stopnia zaspokoiłem własną ciekawość: że mogło istnieć coś takiego jak kultura Renegado; że wszystkie składniki tego były obecne, ciągłe i synchroniczne.

Połączenie z islamem

Wilson pisze o dużym napływie Europejczyków przechodzących na islam, tworzących "Renegados" i przyłączających się do Świętej wojny piratów .

Następnie przyjmuje interesujące podejście dotyczące XVII-wiecznych Europejczyków i ich sprzeciwu wobec islamu.
Pyta, czy Europejczycy byli przeciwni islamowi lub czy islam miał "pozytywny cień", który czynił go tak atrakcyjnym dla piratów? Czy było coś intrygującego pirata w islamie, czy też nastąpiła zmiana w wierzeniach, której doświadczyło wielu Europejczyków? Wilson pisze dalej, że ci mężczyźni i kobiety byli nie tylko Odstępcami od wiary i Zdrajcami, jak uważano ich w swoich ojczyznach, ale ich dobrowolną zdradę chrześcijaństwa można również uważać za praktykę społecznego oporu.

Libertatia

Główny artykuł: Libertatia

Libertatia (znana również jako Libertalia) była prawdopodobnie fikcyjną kolonią anarchistyczną założoną pod koniec XVII wieku na Madagaskarze przez Piratów pod przywództwem kapitana Jamesa Missona.
To, czy Libertatia faktycznie istniała, jest kwestionowane.

Kapitan Charles Johnson opisuje Libertatię w swojej książce A General History of the Pyrates
Znaczna część książki to mieszanka faktów i fikcji i możliwe, że relacja o Libertatii jest całkowicie sfabrykowana. Według opisu Johnsona Libertatia trwała około 25 lat. Dokładna lokalizacja nie jest znana; jednak większość źródeł podaje, że rozciągał się od Zatoki Antongil do Mananjary, w tym Île Sainte Marie i Foulpointe.
Thomas Tew, Misson i włoski ksiądz dominikanin o imieniu Caraccioli byli zaangażowani w jej założenie.

W literaturze i kulturze popularnej

Cities of the Red Night, powieść amerykańskiego pisarza Williama S. Burroughsa, obraca się wokół grupy radykalnych piratów, którzy szukają wolności, by żyć zgodnie z artykułami przedstawionymi przez Kapitana Jamesa Missona

Próba ustanowienia utopii Republiki Piratów (wolnej od panowania brytyjskiego lub hiszpańskiego) jest znaczącym elementem fabuły gry wideo Ubisoft, Assassin's Creed IV: Black Flag

W filmie Piraci z Karaibów 3: Na krańcu świata główni bohaterowie zbierają się w "Shipwreck Cove", mieście zbudowanym z wraków statków i zbudowanych platform.

Serial Black Sails jest w dużej mierze oparty na historii i słynnych pirackich mieszkańcach Nassau, a także na postaciach opartych na powieści Roberta Louisa Stevensona, Treasure Island
Motywacje kilku postaci są zakorzenione w idei ustanowienia w Nassau republiki pirackiej opartej na egalitarnych i demokratycznych zasadach.

Libertalia jest także centralnym elementem fabuły i miejscem akcji gry wideo Uncharted 4: Kres Złodzieja
Jednak w tej interpretacji Libertalia została założona przez pirata Henry'ego Avery i innych, w tym Tew, Anne Bonny i Edwarda Englanda

Gra wideo Fallout 4 z 2015 roku zawiera obszar gry o nazwie "Libertalia".
Obszar ten to seria przybrzeżnych platform (wykonanych z różnych szczątków), które stały się domem dla dużego gangu najeźdźców.

Brytyjski autor Warren Ellis pisze w książce Bruce'a Sterlinga Pirate Utopia o Libertalii i sprzeciwach wobec jej istnienia.