Choroby i urazy

Choroby, obrażenia i śmierć to częste losy, jakie spotykały piratów w XVII i XVIII wieku. Życie na pokładzie pirackiego statku nie było tak wspaniałe i czyste, jak sugerują filmy i media.
W rzeczywistości choroby takie jak szkorbut i infekcje spustoszyły bliskie rejony statków, zmuszając piratów do podjęcia drastycznych kroków w celu uzyskania pomocy medycznej.

Chirurdzy byli wysoko cenieni wśród pirackich załóg i często byli zmuszani do służby u boku kowali i innych handlarzy po wejściu na pokład zdobytego statku.
Nie było to spowodowane okrucieństwem ze strony piratów, ale raczej desperacką potrzebą pomocy medycznej ze względu na niebezpieczny tryb życia, jaki prowadzili.

Obrażenia

Często, zgodnie z Kodeksem pirackim, pirat, któremu groziła utrata kończyny, otrzymywał sprawiedliwe wynagrodzenie za swoją służbę.

Procedura amputacji - ogólny system chirurgii (1743)

Medycyna

Medycyna była tak cenionym towarem w świecie piratów, że poszukiwano jej nawet przed złotem i bogactwami. Stało się tak, ponieważ w tym okresie nie nastąpił powszechny rozwój medycyny, jaki obserwujemy dzisiaj.

Apteczka - Domowa Cyklopedia (1902)

Słynna historia medycyny miała miejsce, gdy niesławny pirat Edward "Czarnobrody" Teach zdominował port w Charles Town podczas słynnej Blokady Charles Town, aby uzyskać dostęp do skrzyń z lekarstwami, aby pomóc swojej załodze.

Chirurg Piratów

Zobacz: Chirurg Piratów

Lekarze często byli obecni na imperialnych okrętach wojennych i statkach handlowych i często byli werbowani przez piracką załogę wraz ze stolarzami lub innymi kupcami do pomocy w naprawach, opatrywaniu rannych itp.

Słynnym tego przykładem było to, że Henry Morgan stworzył Aleksandra Exquemelina, holenderskiego lekarza być częścią jego załogi po zdobyciu jego statku.
Exquemelin napisał następnie jeden z niewielu pierwotnych dokumentów źródłowych dotyczących Ery Bukanierów tamtej epoki.

Choroby i choroby takie jak czerwonka, malaria, ospa i żółta febra powodowały problemy na statkach i "mogły być śmiertelne".
Piraci, podobnie jak korsarze, byli nieco lepsi niż ci, którzy pracowali na statki handlowe lub marynarki wojennej, ponieważ "żywność była lepsza", "płaca była wyższa", "zmiany były krótsze" i "zdolność podejmowania decyzji przez załogę była większa".

Epidemie i szkorbut skłoniły niektórych do opuszczenia "statków morskich dla piratów".
Na wypadek niepełnosprawności podczas służby na statku niektórzy piraci stworzyli plan "wspólnego majątku", który ma zostać wypłacony każdemu człowiekowi w przypadku odniesienia obrażeń.

Lekarze i chirurdzy

Na niektórych pirackich statkach byli lekarze i chirurdzy.
Według Redikera każdy chirurg lub lekarz, który pływał z piratami, był uważany przez swoich rówieśników za "szalonego". ", niż inni ludzie na statkach pirackich.
Jednak lekarzom i chirurgom nie zawsze ufano, ponieważ nie pozwolono im głosować wraz z załogą "ze względu na ich pochodzenie klasowe (lub wymuszony status)".