| Piractwo-wstęp | Rodzaje Piratów, w tym: Sławni Piraci i Korsarze | Okresy piractwa | Obszary Piractwa | Bazy piratów | Skarby i pieniądze piratów  | Piraci w popkulturze | Pirackie różności | Piracki portal | Statki piratów i korsarzy | Tło piractwa - Imperia  | Walki i bitwy piratów | Łowcy piratów i prawa antypirackie |

Skarby, floty i okręty skarbów oraz pieniądze piratów
 | Skarby ogólnie | Depozyty skarbów | Poszukiwanie skarbów | Skarby (odkryte i wciąż odkrywane) | Skarby zatopione | Ukryte skarby piratów | Mapy skarbów |

FLOTY I OKRĘTY SKARBÓW
Zobacz także szlaki handlowe na których grasowali piraci: Trójstronny szlak handlowy i jego Środkowe przejście | Szlak przylądkowy | Handel przyprawami | Szlak Brouwer | Handel na Oceanie Indyjskim | Morski Szlak Jedwabny |

Zobacz również: | FLOTY SKARBÓW | PIENIĄDZE PIRATÓW | WRAKI STATKÓW |

Zobacz także:  | Imperia i kolonie | Handel Niewolnikami | Atlantycki handel niewolnikami | Wybrzeże niewolnicze w Afryce Zachodniej | Imperium Ottomańskie |  |

Szlak Handlowy Kadzidła

Szlak Handlowy Kadzidła był starożytną siecią głównych lądowych i morskich szlaków handlowych łączących świat Świat Śródziemnomorski ze wschodnimi i południowymi źródłami Kadzidła, Przypraw i innych Dóbr luksusowych, rozciągającą się od portów śródziemnomorskich przez Lewant i Egipt, przez Północno-wschodnią Afrykę i Arabię do Indii i poza.

Szlaki te łącznie służyły jako kanały handlu towarami, takimi jak Kadzidło arabskie i Mirra


Pustynne miasta na Negewie , takie jak Shivta , były połączone ze śródziemnomorskim końcem starożytnych szlaków handlowych kadzidła i przypraw .

Przyprawy indyjskie , kamienie szlachetne , perły , heban , jedwab i delikatne tkaniny ; [2] oraz z Rogu Afryki rzadkie drewno, pióra , skóry zwierzęce, somalijskie kadzidło , złoto i niewolnicy . [2] [3] Handel kadzidłem z Arabii Południowej do Morza Śródziemnego rozkwitł mniej więcej od III wieku p.n.e. do II wieku naszej ery.

Wczesna historia _ _


Handel kadzidłem, łączący Egipt z krajami produkującymi kadzidło, był w dużym stopniu uzależniony od żeglugi wzdłuż Morza Czerwonego.

Egipcjanie handlowali na Morzu Czerwonym , importując przyprawy, złoto i egzotyczne drewno z " Krainy Punt " i z Arabii. [4] Towary indyjskie przywożono do Adenu statkami arabskimi i indyjskimi . [4] Rawlinson identyfikuje długo dyskutowane "statki z Tarszisz " jako flotę tyryjską wyposażoną w Ezion-Geber , która odbyła kilka rejsów handlowych na wschód, przywożąc złoto , srebro , kość słoniową i drogie kamienie. [4] Towary te przeładowywano w porcie Ofir . [4]

Zdaniem jednego z historyków: [5]

Wydaje się, że w starożytności głównymi dostawcami kadzideł były Arabia Południowa i Róg Afryki , podczas gdy w czasach nowożytnych centrami handlowymi handlu gumami były Aden i Oman . Wczesne teksty rytualne z Egiptu wskazują, że kadzidło do górnego Nilu sprowadzali handlarze lądowi, ale być może najbardziej spektakularnego dowodu tego handlu dostarczają freski datowane na około 1500 r. p.n.e. na ścianach świątyni w Tebach , upamiętniające podróż flota, którą królowa Egiptu wysłała do krainy Punt . [6]Płaskorzeźby przedstawiają pięć statków wypełnionych skarbami, a jeden z nich przedstawia trzydzieści jeden małych kadzidełek w wannach przewożonych na pokładzie.

Periplus Maris Erythraei i inne teksty greckie odnoszą się do kilku przybrzeżnych miejsc w Somalii , południowej Arabii i Indiach zajmujących się handlem kadzidłem , mirrą , kasją , bdellium oraz szeregiem gumożyw zwanych duaka , kankamon i mok rotu.

Trasy lądowe [ edytować ]

Do najważniejszych punktów handlowych na szlaku handlu kadzidłem wiodącym z Zatoki Perskiej do Morza Śródziemnego znajdowała się Gerrah w Zatoce Perskiej, według historyka Strabona założonej przez wygnańców babilońskich jako kolonia chaldejska . [7] Gerrah wywierał wpływ na szlaki handlowe kadzidła przez Arabię ??do Morza Śródziemnego i kontrolował handel aromatami do Babilonu w I wieku p.n.e. [7] Gerrha była jednym z ważnych portów wejściowych dla towarów wysyłanych z Indii. [7]

Ze względu na swoją znaczącą pozycję w handlu kadzidłem Jemen przyciągał osadników z Żyznego Półksiężyca . [8] Kadzidło i mirra miały kluczowe znaczenie dla gospodarki Jemenu i zostały uznane przez jego władców za źródło bogactwa . [8] Niedawne badania odkryły starożytny szlak handlowy przez wschodni Jemen, w regionie Mahra. [9]

Dokumenty asyryjskie wskazują, że Tiglat-Pileser III przedostał się przez Fenicję do Gazy . [10] Gaza została ostatecznie splądrowana, a władca Gazy uciekł do Egiptu, ale później nadal pełnił funkcję administratora wasala . [10] Motywem ataku było przejęcie kontroli nad południowoarabskim handlem kadzidłem, który prosperował w całym regionie. [10]

IES Edwards łączy wojnę syro-efraimską z pragnieniem Izraelitów i Aramejczyków przejęcia kontroli nad północnym krańcem Szlaku Kadzidłowego, który biegł z południowej Arabii i mógł zostać przejęty przez dowodzenie Transjordanią . [11] Inskrypcje archeologiczne mówią także o łupach wydobytych z krainy mu -u-na-aa , prawdopodobnie Meunitów wspomnianych w Starym Testamencie . [10] Niektórzy uczeni identyfikują tę grupę jako Minajczyków z Arabii Południowej, którzy zajmowali się handlem kadzidłem i okupowali północne placówki handlowe na Szlaku Kadzidła. [10]

Aromaty z Zufaru i towary luksusowe z Indii przyniosły bogactwo królestwom Arabii. [12] Aromaty Zufaru zostały wysłane z naturalnego portu Khor Rori w kierunku zachodniego, niegościnnego wybrzeża południowej Arabii. [13] Karawany przewoziły te produkty na północ do Shabwa , a stamtąd do królestw Qataban , Saba , Ma'in i Palestyny ??aż do Gazy. [14] Istnieją również dowody potwierdzające, że produkty z regionu Dhofar były przedmiotem handlu z ludem sumeryjsko-magańskim z Dilmun i Kataru [15] , ponieważ lud sumeryjski wykorzystywał niektóre z tych żywic do celów leczniczych.[16] Opłaty pobierane przez właścicieli studni i innych obiektów doliczane są do całkowitego kosztu tych dóbr luksusowych. [14]

Grecko-rzymskie omijanie szlaków lądowych [ edytować ]


Rzymskie morskie szlaki handlowe z Indiami według Periplus Maris Erythraei, I wiek n.e. Rzymianie ominęli drogę lądową na rzecz szybszej i bezpieczniejszej trasy morskiej.
(Kliknij aby powiększyć)

Nabatejczycy zbudowali Petrę , która stała w połowie drogi między wejściem do Zatoki Akaba a Morzem Martwym, w miejscu, gdzie szlak kadzidłowy z Arabii do Damaszku przecinał się z drogą lądową z Petry do Gazy . [18] To stanowisko dało Nabatejczykom kontrolę nad handlem na Szlaku Kadzidłowym. [18] Aby przejąć kontrolę nad Szlakiem Kadzidłowym od Nabatejczyków, antygon Cyklop , jeden z generałów Aleksandra Macedońskiego , podjął bez powodzenia grecką wyprawę wojskową. [18]Kontrola Nabatejczyków nad handlem wzrosła i rozprzestrzeniła się na Zachód i Północ. [18] Zastąpienie Grecji przez Cesarstwo Rzymskie w roli administratora basenu Morza Śródziemnego doprowadziło do wznowienia bezpośredniego handlu ze wschodem. [19] Według historyka "Arabowie z południa w ramach protestu przypuścili pirackie ataki na rzymskie statki w Zatoce Adeńskiej . W odpowiedzi Rzymianie zniszczyli Aden i faworyzowali zachodnie wybrzeże Morza Czerwonego, abisyńskie". [20] Monopol pośredników indyjskich i arabskich osłabł wraz z rozwojem handlu monsunowego przez Greków poprzez odkrycie bezpośredniej drogi do Indii ( Hipalus ), zmuszającPartów i Arabów do dostosowania cen, aby móc konkurować na rynku rzymskim z towarami kupowanymi obecnie bezpośrednią drogą morską do Indii. [19] Indyjskie statki pływały do ??Egiptu, gdyż szlaki morskie Azji Południowej nie znajdowały się pod kontrolą żadnego mocarstwa. [19]


Obszary wokół Półwyspu Arabskiego według Periplus Maris Erythraei

Zdaniem jednego z historyków: [21]

Handel kadzidłami i przyprawami z Arabią i Indiami zyskiwał na znaczeniu, a Grecy po raz pierwszy zaczęli handlować bezpośrednio z Indiami. Odkrycie lub ponowne odkrycie szlaku morskiego do Indii przypisuje się niejakiemu Eudoksosowi , wysłanemu w tym celu pod koniec panowania Ptolemeusza Euergetesa II (zm. 116 p.n.e.). Eudoksos odbył dwie podróże do Indii, a następnie po kłótni ze swoimi ptolemejskimi pracodawcami zginął w nieudanej próbie otwarcia alternatywnej drogi morskiej do Indii, wolnej od kontroli Ptolemeuszy, żeglując po Afryce. Nawiązanie bezpośrednich kontaktów między Egiptem a Indiami było prawdopodobnie możliwe dzięki osłabieniu potęgi arabskiej w tym okresie, gdyż Sabajczycykrólestwo Arabii Południowo-Zachodniej upadło i zostało zastąpione przez Królestwo Himjarytów około 115 roku p.n.e. Import do Egiptu cynamonu i innych wschodnich przypraw, takich jak pieprz, znacznie wzrósł, chociaż handel na Oceanie Indyjskim pozostawał na razie na dość małą skalę, nie więcej niż dwadzieścia egipskich statków wypływało co roku poza Morze Czerwone.

Wcześniejszym komentatorem znaczenia handlu dla powiązań cywilizacji po obu stronach Morza Czerwonego od czasów królowej Saby był brytyjski odkrywca Theodore Bent ; to Bent zidentyfikował miejsce handlu Moscha Limen w lutym 1895 r. [22] W Moscha Limen zebrano kadzidło z Zufaru . Został wysłany do Qany i przetransportowany drogą lądową do Shabwa i dalej na północ do Najranu , Mekki , Medyny , Petry i do Gazy nad Morzem Śródziemnym . Został również wysłany doBabilon i Palmyra przez Zatokę Perską . [23]

Handel rzymski z Indiami stale wzrastał i według Strabona (II.5.12.): [24]

W każdym razie, gdy Gallus był prefektem Egiptu, towarzyszyłem mu i wspiąłem się po Nilu aż do Syene i granic Etiopii i dowiedziałem się, że aż sto dwadzieścia statków pływało z Myos Hormos do Indii, podczas gdy dawniej za Ptolemeuszy tylko nieliczni odważyli się wyruszyć w podróż i kontynuować handel indyjskimi towarami.

Upadek [ edytuj ]

Według historyka: [25]

Wydaje się zatem, że trzeci wiek jest znaczącym okresem w historii handlu kadzidłem w Arabii. Podczas kryzysu politycznego i gospodarczego tego stulecia charakter handlu zmienił się dramatycznie; wydaje się, że do tego czasu szlak kadzidła z Arabii Południowej nadal funkcjonował. Wydaje się, że znaczna część tego handlu została zatrzymana z powodu złych warunków ekonomicznych w III wieku, jednak gdy sytuacja gospodarcza ponownie się poprawiła pod rządami tetrarchii, wiele rzeczy się zmieniło. Wydaje się, że do tego czasu dwoma głównymi szlakami używanymi były Wadi Sirhan , obecnie obsługujący handel, który dawniej przebiegał przez Palmyrę , oraz Aila, przyjmując towary z Indii i Arabii, które wcześniej trafiały do ??egipskich portów Morza Czerwonego.


Imperium Sassanidów w latach 602-629

Pod koniec VI wieku Izydor z Sewilli wyliczył aromaty wciąż importowane do wizygockiej Hiszpanii . [26] Z drzew aromatycznych ( de arboris aromaticis ) Izydor wymienił w swojej encyklopedii mirrę , pieprz , cynamon , amomum ( kardamon ?) i kasję ; aromatycznych ziół ( de herbis aromaticis ), nardu , szafranu , kardamonu, przybędą szlakami handlowymi, w Hiszpanii dostępne były inne: tymianek, aloes, róża, fiołek, lilia, goryczka , piołun ,koper włoski i inne. [27]


Egipt pod panowaniem Rashiduna .  Mahomet, 622-632  Kalifat patriarchalny, 632-661  Kalifat Umajjadów, 661-750

Po wojnach rzymsko-perskich tereny należące do Cesarstwa Rzymsko-Bizantyjskiego zostały zajęte przez Khosrowa I z perskiej dynastii Sassanian. [28] Arabowie pod wodzą Amra ibn al-Asa wkroczyli do Egiptu pod koniec 639 lub na początku 640. [29]

Postęp ten zapoczątkował islamski podbój Egiptu i upadek portów takich jak Aleksandria używanych do zabezpieczania handlu z Indiami przez świat grecko-rzymski od czasów dynastii Ptolemeuszy

Kilka wieków po upadku handlu kadzidłami kawa przyczyniła się do przywrócenia Jemenu do handlu międzynarodowego przez port al-Mocha nad Morzem Czerwonym .

Wreszcie Turcy osmańscy podbili Konstantynopol w XV wieku, wyznaczając początek tureckiej kontroli nad najbardziej bezpośrednimi szlakami handlowymi między Europą a Azją.

Zobacz również

Zobacz także

ZOBACZ TEŻ:

Szlaki handlowe