W 1624 r. pierwsi koloniści, głównie Walonowie i ich słudzy związani z niewolnikami, przybyli statkiem do Nowej Holandii, lądując na wyspie Governors Island i początkowo dystrybuowani do Fort Orange, Fort Wilhelmus i Kievets Hoek . W 1626 roku dyrektor WIC Peter Minuit kupił wyspę Manhattan od tubylców Lenape i rozpoczął budowę Fortu Amsterdam , który wyrósł na główny port i stolicę, Nowy Amsterdam . Kolonia rozszerzyła się na odległe obszary Pavonia , Brooklyn , Bronx i Long Island

Na rzece Connecticut , Fort Huys de Goede Hoop został ukończony w 1633 roku w obecnym Hartford . W 1636 roku Anglicy z Newtown (obecnie Cambridge, Massachusetts) osiedlili się po północnej stronie Little River . W traktacie z Hartford granica Nowej Holandii została cofnięta do zachodniego Connecticut, a do 1653 roku Anglicy przejęli holenderską placówkę handlową.

Ekspansja wzdłuż rzeki Delaware poza Fort Nassau rozpoczęła się dopiero w latach pięćdziesiątych XVII wieku, po przejęciu szwedzkiej kolonii , która została założona w Fort Christina w 1638 r. Osady w Fort Nassau i krótkotrwały Fort Beversreede zostały opuszczone i skonsolidowane w Fort Casimir . W 1655 roku Fort Christina, znajdujący się na terenie dzisiejszego Wilmington, został już przemianowany na Fort Altena

W 1664 roku angielska ekspedycja morska wpłynęła do portu w Nowym Amsterdamie , grożąc atakiem. Mając znaczną przewagę liczebną, dyrektor generalny Peter Stuyvesant poddał się po wynegocjowaniu korzystnych artykułów kapitulacyjnych. Następnie prowincja przyjęła nową nazwę, Nowy Jork (od angielskiego tytułu księcia Jakuba ). ^[2] Fort Orange został przemianowany na Fort Albany (od szkockiego tytułu Jamesa). Region między dolnym Hudson a Delaware został przekazany właścicielom i nazwany New Jersey

Utrata Nowych Niderlandów doprowadziła do drugiej wojny angielsko-holenderskiej w latach 1665-1667. Konflikt ten zakończył się traktatem w Bredzie , który przewidywał, że Holendrzy zrzekną się roszczeń do Nowej Niderlandów w zamian za Surinam

Od 1673 do 1674 terytoria zostały ponownie na krótko zajęte przez Holendrów w trzeciej wojnie angielsko-holenderskiej , by powrócić do Anglii na mocy traktatu westminsterskiego . W 1674 r. holenderski kapitan marynarki wojennej Jurriaen Aernoutsz zdobył również na krótko dwa forty we francuskiej kolonii Acadia, którą uznał za terytorium holenderskie, nową kolonię Nowej Holandii. Jednak mianowany administrator Aernoutsz, John Rhoades , szybko stracił kontrolę nad terytorium po tym, jak sam Aernoutsz wyjechał na Curaçao w poszukiwaniu nowych osadników, a przy skutecznej kontroli nad Acadią pozostającą w rękach Francji, suwerenność Holandii istniała tylko na papierze do czasu kapitulacji Holandii ich roszczenie w Traktaty z Nijmegen

• Sint Maarten w 1618 roku
• Bonaire w 1634 roku
• Curaçao w 1634 r
• Sint Eustatius w 1636 roku
• Arubę w 1637 r
• Saby w 1640 r
• Tortola, Virgin Gorda, Jost van Dyke przed 1640 rokiem

Aż do XIX wieku, obecnie wenezuelskie wyspy Aves , archipelag Aves , Los Roques i La Orchila były również uważane przez rząd holenderski za część Holenderskich Indii Zachodnich.