(Flying Gang) Lotna Banda
(najsławniejsi piraci wywodzący się z Republiki Piratów, z New Providence)

Najbardziej znani Piraci na przestrzeni dziejów

Flying Gang (Lotana Banda) była XVIII-wieczną grupą piratów , którzy osiedlili się w Nassau New Providence na Bahamach po zniszczeniu Port Royal na jamajce.

Flaga Death's Head (JollyRoger) w rodzaju używanej przez Flying Gang

Gang składał się z najbardziej znanych i przebiegłych piratów tamtych czasów i terroryzował i plądrował Karaiby, dopóki Królewska Marynarka Wojenna i walki wewnętrzne nie postawiły ich przed wymiarem sprawiedliwości.
Osiągnęli wielką sławę i bogactwo, napadając na ratowników próbujących odzyskać złoto z zatopionej w 1715 r. hiszpańskiej floty skarbów.
Ustanowili własne kodeksy i rządzili się niezależnie od ówczesnych mocarstw kolonialnych.
Nassau zostało uznane za Republikę Piratów, ponieważ przyciągała do swoich brzegów wielu byłych korsarzy szukających pracy.
Gubernator Bermudów stwierdził, że w tym czasie w Nassau było ponad 1000 piratów i że przewyższali oni liczebnie zaledwie setkę mieszkańców miasta.

Benjamin Hornigold

Główny artykuł: Benjamin Hornigold

Benjamin Hornigold zwrócił się w stronę piractwa w następstwie wojny o sukcesję hiszpańską , widząc na Bahamach wielką okazję do przechwycenia hiszpańskiej i francuskiej żeglugi; atrakcyjny pomysł na zarobienie pieniędzy po tym, jak Królewska Marynarka Wojenna została wyczerpana finansowo, a Admiralicja zawiesiła flotę, zwalniając ponad połowę siły roboczej.
Piracka kariera Hornigolda rozpoczęła się od podzielenia jego ludzi na trzy różne grupy w celu napadu na hiszpańskie plantacje wzdłuż wybrzeża Karaibów, aby dalej zapoczątkować roczne panowanie terroru na Karaibach zdobywając szacunkowo 60 000 funtów.
W listopadzie 1715 r. Hornigold zajął angielski statek Mary, slup mogący pomieścić 140 ludzi i sześć dział, wpłynął do portu w Nassau wraz ze zdobytym hiszpańskim statkiem. Następnie ogłosił, że każdy pirat w okolicy znajdzie się pod jego ochroną.
Hornigold nazwał tę grupę bandytów Latającą Bandą i przejął Nassau, czyniąc z niego raj dla piratów. Hornigold nadal niechętnie atakował angielskie statki, chociaż zachęcał do tego swoich sojuszników, takich jak Samuel Bellamy .
Patriotyzm Hornigolda irytował członków jego załogi, którzy zbuntowali się i odrzucili Hornigolda jako kapitana. Gdy we wrześniu 1717 r. król Jerzy I wydał proklamację o ułaskawieniu królewskim za wszystkie popełnione piractwa Hornigold, który regularnie uważał się za bardziej korsarza niż pirata, dostrzegł okazję do zainwestowania swojego łupu w legalny handel.
W 1719 roku Hornigold wznowił pełnoetatową pracę jako korsarz w ramach działalności Woodesa Rogersa , gubernatora Bahamów.
Hornigold spędził resztę życia na polowaniu na swoje dawne cuda.

Henry Jennings

Główny artykuł: Henry Jennings

Współzałożyciel Latającej Bandy, Henry Jennings, rozpoczął swoją niesławną karierę piracką po wojnie o sukcesję hiszpańską, a jego przerażająca reputacja rozwinęła się po jednym ryzykownym nalocie w lipcu 1715 roku. Huragan zatopił hiszpańską flotę skarbów tuż przy Florydzie i Królu Filipie V Hiszpanii ogłosił, że skarb jest prawowitą własnością Hiszpanii. Hiszpańskie załogi zostały natychmiast wysłane do ratowania wraku. Jennings przewyższał liczebnie Hiszpanów, którzy zbudowali fort w St Augustine, aby chronić skarb, i Jennings wziął skarb dla siebie. Jennings był mentorem innych znanych piratów, takich jak Charles Vane i "Calico Jack" Rackham. Jennings był również znany z nieudanego ataku na francuski statek handlowy, który wywołał wielkie niepokoje dyplomatyczne. Kierując się chciwością, przyjaciel Jenningsa, Sam Bellamy , oszukał Jenningsa, doprowadzając Jenningsa do brutalnego zabicia grupy schwytanych brytyjskich i francuskich jeńców w odwecie. Kiedy Jennings wrócił na Jamajkę po swoim ostatnim nalocie, został oficjalnie ogłoszony piratem przez króla Jerzego I. Zmuszony do ucieczki, udał się na Bahamy, rozpoczynając nowe życie w New Providence. Został nieoficjalnym gubernatorem Nassau i otrzymał formalne ułaskawienie od gubernatora Bahamów, Woodesa Rogersa . Henry Jennings był niezwykłym piratem, ponieważ żył, by cieszyć się starością.

Edward Teach, bardziej znany jako Czarnobrody, może być najbardziej legendarnym i przerażającym piratem Złotej Ery Piractwa . Teach spotkał i dołączył do załogi Benjamina Hornigolda w New Providence po tym, jak Teach zakończył swój czas jako korsarz w wojnie o sukcesję hiszpańską. Obaj stali się dynamicznym duetem, z powodzeniem napadając na statki i piracąc w całych Indiach Zachodnich . Kiedy Hornigold przeszedł na emeryturę w 1717 roku i nadał tytuł Teachowi, Stede Bonnet dołączył do załogi Teacha. W listopadzie 1717 Teach zaatakował francuski statek handlowy La Concorde u wybrzeży Saint Vincent. Wziął statek na własność i przemianował go na Zemstę Królowej Anny, wyposażając go w 40 dział. Teach nosił trzy pistolety na piersi i wkładał zapalone zapałki pod kapelusz, aby stworzyć przerażającą mgłę, tworząc o sobie notoryczny i przerażający wygląd. Nie ma zweryfikowanych relacji o tym, jak Teach mordował lub krzywdził swoich jeńców, pomimo jego reputacji. W czerwcu 1718 roku Teach zwrócił się do gubernatora Karoliny Północnej o ułaskawienie po tym, jak pozbawił Revenge zapasów i uwięził załogę. Osiadł w Bath z żoną i znalazł pracę jako korsarz w 1718 roku. Podczas wyprawy Teach spotkał Charlesa Vane'a i grupę innych niesławnych osób, w tym Calico Jacka , Roberta Deala i Israela Handsa.. Spędzili razem kilka pijackich nocy, dopóki porucznik Robert Maynard nie otrzymał rozkazu schwytania Teacha. Doprowadziło to do krwawej bitwy na statku Maynarda, a Teach został ostatecznie zabity po tym, jak został dźgnięty 20 razy i postrzelony co najmniej 5 razy. Jego głowa została później zawieszona na dziobie statku Maynarda. Istnieje również dokumentacja, że ????jego imię brzmiało "Thatch" zamiast "Teach", ponieważ "Thatch" jest rozpoznawalnym nazwiskiem w brytyjskiej marynarce wojennej podczas jego lat szkolenia, ale "Teach" nie.

Charles Vane był piratem znanym ze swoich sadystycznych i okrutnych zachowań. Zignorował piracki kodeks i nie okazywał szacunku innym członkom załogi, pomimo swojego dowcipu i umiejętności, jeśli chodzi o żeglowanie. Był bezlitosny dla swoich więźniów, zwracając się do tortur i morderstw, gdy nadarzyła się okazja. Jednak Vane był podziwiany za swoje wspaniałe umiejętności nawigacyjne i bojowe. Po raz pierwszy pojawił się w historii piractwa, kiedy został marynarzem załogi kapitana Henry'ego Jenningsa . Po tym, jak w 1715 roku załoga Jenningsa dokonała nalotu na hiszpańskie obozy, które uratowały zatopiony skarb hiszpańskiej floty skarbów, Vane wykorzystał swój udział do wyposażenia własnego statku, zmieniając jego nazwę na Ranger . Przez dwa lata Vane używał Nassaujako baza do plądrowania statków handlowych wraz z wieloma innymi znanymi piratami, znanymi pod wspólną nazwą Latającej Bandy. Vane odmówił ułaskawienia od gubernatora Bahamów, Woodesa Rogersa , a później był ścigany przez Benjamina Hornigolda , który był zatrudniony przez Rogersa. Vane uciekł do Karoliny i pewnego razu przeprowadził blokadę portu w Charleston. Mówi się, że piractwo Vane'a prawie zatrzymało handel niewolnikami w pewnym momencie z powodu tak małej liczby statków wpływających do portu. Vane później stanął w obliczu buntu członków swojej załogi, którzy nie pochwalali jego niegodziwości i egoizmu. W końcu Vane został porzucony jako kapitan i pozostawiony na małym statku, a na jego miejsce jego kwatermistrz, Calico Jack , został mianowany kapitanem. Vane został uwięziony w Port Royalprzez kapitana Holforda w 1719 roku. Byli wspólnicy Vane'a wypowiadali się przeciwko niemu podczas procesu, a Vane nie bronił się. Kariera piracka Vane'a była najbardziej udana ze wszystkich piratów, ale to jego ego ostatecznie kosztowało go życie. Vane został powieszony 29 marca 1721 r., A jego ciało powieszono w Gun Bay jako ostrzeżenie dla innych, którzy przeciwstawili się prawu.