Znani Piraci i korsarze na przestrzeni dziejów

John Bowen
(Pirat)

John Bowen (16 ?? - 17 marca 1705) był piratem pochodzenia kreolskiego, działającym w okresie Złotego Wieku Piractwa

Żeglował z innymi znanymi osobami, w tym z Nathanielem Northem (który został jego następcą na stanowisku kapitana ostatniego statku Bowena, Defiant) i Georgem Boothem, który był jego kapitanem, gdy był członkiem załogi na pokładzie Mówcy

W ciągu czterech lat Bowen zebrał około 170 000 funtów w postaci towarów i monet i na krótki okres udał się na wyspę Burbonów (Réunion) , zanim zmarł w 1704 roku.

Wczesne życie

Urodzony na Bermudach Bowen przeniósł się później do własnej kolonii w Karolinie, gdzie zaciągnął się na angielski statek, pełniąc funkcję podoficera

Statek Bowena został zaatakowany i został schwytany przez francuskich piratów.
Piraci przepłynęli Ocean Atlantycki, kierując się na Madagaskar, ale wpadli na mieliznę w pobliżu Elesy na południu wyspy. Bowenowi i innym angielskim jeńcom udało się przejąć łódź należącą do statku i przepłynęli 15 League (45 mil) do St. Augustine
Bowen pozostał w St. Augustine przez następne 18 miesięcy, zanim ostatecznie sam zdecydował się zostać piratem. Dołączył do załogi Kapitana Willama Reada i został przez załogę wybrany na mistrza żeglarstwa .

Po zdobyciu przez Reada dużego indyjskiego statku Bowen wrócił na Madagaskar i dołączył do George'a Bootha jako członek załogi.
W kwietniu 1699 roku Booth zdobył 450-tonowy, uzbrojony w 50 dział dawny Statek niewolniczy " Mówca" (Speaker)
Bowen służył pod dowództwem Bootha do 1700 roku, kiedy Booth został zabity przez Arabów na Zanzibarze podczas negocjacji w sprawie uzupełnienia zaopatrzenia dla jego statku.

Kariera piracka

Kapitan statku Mówcy (Speaker)

Bowen początkowo odniósł sukces.
Zaatakował 13-osobową flotę mauretańskich statków i choć niektóre z nich uciekły w ciemności, zdobył nagrodę o szacunkowej wartości 100 000 funtów. Następnie Bowen zaatakował kilka statków, w tym angielski East Indiaman dowodzony przez kapitana Conwaya w listopadzie 1701 roku u wybrzeży Malabaru

Pomimo tych ataków Bowen był w stanie kontynuować handel w lokalnych portach - po ataku na East Indiaman Bowen otwarcie odholował go do pobliskiego portu Callicoon i sprzedał w trzech częściach lokalnym kupcom.
Głośnik zaginął pod koniec 1701 roku, kiedy podczas podróży na Madagaskar osiadł na mieliźnie na rafie św. Tomasza u wybrzeży Mauritiusa.
Jednak Bowenowi i większości załogi udało się dotrzeć do brzegu.

Po trzech miesiącach spędzonych na wyspie udało im się kupić slup i po przekształceniu go w brygantynę (później przemianowaną na Treść [Content]), on i jego załoga opuścili wyspę i po przybyciu na Madagaskar założyli miasto i fort Maratan

Jako kapitan Szybkiego Powrotu (Speedy Return)

Na początku 1702 roku Bowen wraz z grupą piratów przejął Speedy Return dowodzony przez kapitana Drummonda, a także starą Brigantynę Content (niektóre źródła podają Kontynent, oba należące do Company of Scotland (tzw. Kompania Darien), które Drummond planował wypełnić niewolnikami z Île Sainte-Marie (Wyspa św. Marii) w celu sprzedaży portugalskim właścicielom plantacji kakao w Afryce. Speedy Return został przystosowany do użycia przeciwko statkom komercyjnym.

Szybki Powrót i Content razem opuściły Maratan, ale pierwszej nocy rejsu Treść osiadła na mieliźnie na półce.
Nieświadomy tego Bowen kontynuował żeglowanie na Wyspy Mascareny..

Spodziewał się znaleźć Rook Galley, tak jak statek widzieli tam wcześniej byli członkowie załogi Drummonda.
Jednak Rook Galley zniknęła i Bowen zdecydował się popłynąć na Mauritius, aby jej szukać. Wciąż nie mogąc znaleźć statku, Bowen nie zaatakował statków w porcie, ponieważ nie znał ich siły. Zamiast tego popłynął do Zatoki Augustin, gdzie spotkał Content. Jednak po zbadaniu zawartości stwierdził, że jest ona dla niego bezużyteczna i kazał spalić kadłub.
Załoga przybyła na pokład Speedy Return

Pod koniec 1702 roku Bowen ponownie spotkał Thomasa Howarda, który po opuszczeniu załogi Bowena na Madagaskarze po utracie Mówcy (Speaker) wraz z grupą piratów przejął 36-działowy "Prosperous" w porcie na Majotcie.

Przed Bożym Narodzeniem Bowen i Howard postanowili połączyć swoje siły.
W marcu 1703 roku Bowen kazał zabezpieczyć (Karenować) Szybki Powrót i dopiero w sierpniu 1703 roku wspólnie zaatakowali i splądrowali East Indiaman Pembroke w pobliżu Wyspy Johanna, jednej z wysp Komorów

Następnie Bowen i Howard zaatakowali dwa indyjskie statki na Morzu Czerwonym, zdobywając większy i zmieniając jego nazwę na Defiant

Thomas Green i jego załoga zostali oskarżeni przez szkocki sąd o piractwo, podejrzani o częściowe splądrowanie statku Speedy Return i zabicie jego kapitana Roberta Drummonda.
Pomimo tego, że dwóch ocalałych z ataku Bowena zeznało, że Green nie był w to zamieszany, Green i dwóch jego oficerów zostali straceni w 1705 roku

Powrót do Radżapury, emerytura i śmierć

Po ogłoszeniu, że Szybki Powrót i Prosperous są niezdrowe, spalono je, a Bowen objął dowództwo nad Defiantem

Zabrawszy także sumę 70 000 funtów, Bowen wrócił do portu Rajapura, gdzie łup został podzielony, a Thomas Howard pozostał, a następnie udał się na Wyspy Mascarene, gdzie on i 40 innych osób opuścili Defiant ze swoim zamiarem jest wycofanie się z piractwa i powrót na Madagaskar. Jednak w ciągu sześciu miesięcy Bowen zmarł na nieokreśloną chorobę jelit i został pochowany na Burbonie (Réunion).
Po przejściu na emeryturę Nathaniel North został wybrany na jego miejsce na stanowisku kapitana Defianta

Karierę Bowena jako pirata opisał później Kapitan Charles Johnson - powszechnie uważany za pseudonim Daniel Defoe - w A General History of the Pyrates (Ogólnej historia Piratów)

Referencje

Ogólne

• Seitz, Don Carlos, Howard F. Gospel i Stephen Wood. Pod czarną flagą: wyczyny najsłynniejszych piratów. Mineola, Nowy Jork: Courier Dover Publications, 2002. ISBN 0-486-42131-7