Imperium Hiszpańskie

Imperium Hiszpańskie
Zobacz : Portal Imperium Hiszpańskiego (na Wikipedii)

Zobacz także : Najważniejsze wydarzenia i Hiszpańskie Podboje | Podziały administracyjne, w tym: Wicekrólestwa, Kapitanaty Generalne, Gubernatorstwa, Audiencje | Gospodarka, w tym: Pieniądze Ameryki Hiszpańskiej | Wojsko i Konkwistadorzy | Społeczeństwo i Instytucje Imperium, (w tym Ameryka Hiszpańska) |

Adelantado
(honorowy tytuł wpływowych Konkwistadorów hiszpańskich)

Adelantado był tytułem posiadanym przez niektórych hiszpańskich szlachciców w służbie swoich królów w średniowieczu

Później był używany jako tytuł wojskowy niektórych hiszpańskich Konkwistadorów z XV, XVI i XVII wieku.

Adelantados otrzymali bezpośrednio od monarchy prawo do zostania gubernatorami i sędziami określonego regionu, którego podbicie mieli w zamian za finansowanie i organizację wstępnych eksploracji, osadnictwa i pacyfikacji obszaru docelowego w imieniu Korony Kastylii.
Obszary te znajdowały się zwykle poza jurysdykcją istniejącej Audiencji lub Wicekróla, a adelantados byli upoważnieni do bezpośredniego komunikowania się z Radą Indii

Rekonkwista

Termin ma swoje korzenie w rekonkwiście i pochodzi od wyrażenia por adelantado (hiszp. : "z góry", chociaż można znaleźć również tłumaczenia stwierdzające "ten, który idzie przed" i "człowiek do przodu"). Według Siete Partidas urząd adelantado był odpowiednikiem rzymskiego Praefectus urbi (łac.).

Najwcześniejsze zdecydowanie znane adelantado zostało mianowane przez Alfonsa X w 1253 roku na niedawno podbitym terytorium "La Frontera" (Andaluzja).
Jednak urząd miał precedensy w obowiązkach i prawach posiadanych przez niektórych oficerów z dynastii Nawarry z Kastylii i León, a Álvar Fánez lub Fortún Sánchez w dolinie Ebro pełnili podobne usługi na oderwanych terytoriach poza granicą. To właśnie w tym czasie Siete Partidas, zlecone przez Alfonsa X, dokładniej określiło uprawnienia urzędu. Ten kodeks prawny stworzył stanowisko burmistrza adelantado , który był jednocześnie sędzią apelacyjnym pośrednim, umieszczonym w hierarchii sądowej między sędziami miejscowymi a dworem królewskim, oraz urzędnikiem wykonawczym, któremu jako bezpośredni przedstawiciel króla powierzono wykonywanie zarządzeń królewskich na przydzielonym mu terenie. Większość mianowanych pochodziła z wyższej szlachty lub rodziny królewskiej. Po sukcesie w Andaluzji, instytucja została wprowadzona w północnych obszarach półwyspu, łącząc się i stając się nie do odróżnienia od starszego urzędu sądowego, Royal Merinos

Za granicą

Poza półwyspem termin adelantado został nadany Alonso Fernández de Lugo podczas Podboju Wysp Kanaryjskich został potwierdzony członkom jego rodziny.

Z biegiem czasu termin ten ulegał modyfikacjom.

Podczas Hiszpańskiej kolonizacji obu Ameryk i Hiszpańskich Indii Wschodnich (Azja) każdy statut określał różne uprawnienia dla każdego adelantado, czasami w niejasny sposób, co często prowadzi do nieporozumień, jak w przypadku między Juanem de Onate a wicekrólem Nowej Hiszpanii.

Tytuł był również nadawany zarówno jako tytuł dziedziczny, jak i taki, który trwał tylko jedno życie.
Wraz z publikacją Rozporządzeń dotyczących odkryć (Ordenanzas de descubrimientos, nueva población y pacificación de las Indias) w 1573 roku atrybuty adelantados zostały uregulowane, choć po tej dacie tytuł ten był nadawany znacznie rzadziej, zwłaszcza żerozwinęły się instytucje Audiencje, Wicekrólestwa, Kapitanaty Generalne i Gubernatorstwa.

Niemniej jednak Rozporządzenia są przydatne, ponieważ ilustrują zdolności, które często posiadali adelantados Rozporządzenia ustanowiły, że adelantados , jako namiestnicy i sędziowie nowych terytoriów, mieli prawo rozpatrywania odwoławczych spraw cywilnych i karnych, aby wymienić regidores i pracowników cabildos wszystkich założonych miast, mianować tymczasowych urzędników skarbowych, wydawać zarządzenia dotyczące użytkowania ziemi i kopalń, zakładać okręgi, organizować milicje i mianować ich kapitanów.

Dotacje adelantado Cesarza Karola V przed ustanowieniem Wicekrólestwa Peru

Pierwszym użyciem tytułu adelantado w obu Amerykach był Bartolomeo Columbus, brat Krzysztofa Kolumba, który rządził Hispanioląpod tym tytułem podczas nieobecności brata w latach 1494-1498. Później został odziedziczony przez Diego Colóna po wielu sporach sądowych.

Inni konkwistadorzy, którym nadano tytuł, to:

1512: Juan Ponce de León na Florydę i Biminí, odnowiony w 1524 dla jego syna Luisa.
15?? Rodrigo de Bastidas dla Przesmyku Panamskiego i Santa Marta
1514: Vasco Núnez de Balboa na Morzu Południowym
1518: Ferdynand Magellan dla Wysp Korzennych
1518: Diego Velázquez de Cuéllar dla Jukatanu Wright, Irene Aloha (1916).Wczesna historia Kuby, 1492-1586 Firma MacMillan.
1527: Pánfilo de Narváez na Florydzie
1527: Pedro de Alvarado dla Gwatemali
1529: Francisco Pizarro z Peru i Pedro Pedro de Mendoza z Argentyny
1535: Pedro Fernández de Lugo dla Santa Marta (jako syn Alonso Fernández de Lugo, Adelantado z Teneryfy i La Palmy był adelantado drugiej generacji).
1537: Hernando de Soto na Florydę
1538: Gonzalo Jiménez de Quesada dla Nowego Królestwa Granady
1540: Álvar Núnez Cabeza de Vaca dla Río de la Plata
1549: Pedro de Valdivia dla Chile
1565: Juan Vásquez de Coronado dla Kostaryki
1565: Pedro Menéndez de Avilés na Florydę
1571: Miguel López de Legazpi dla Filipin
1595: Alvaro de Mendana, a po jego śmierci jego żona Isabel Barreto dla Wysp Salomona i Juan de Onate dla Królestwa Nowego Meksyku