Zobacz też
pozostałe: Kompanie
handlowe okresu kolonialnego (Czarterowe)
(na statki których zasadzali się piraci)
Kompania
handlowa z Wyspy Providence
(Zobacz
też: Europejska Kolonizacja obu Ameryk:
| Pierwsza fala | Baskijska | Brytyjska | Kurlandzka | Duńska | Holenderska | Francuska | Niemiecka | Szpitalników | Włoska | Nordycka | Portugalska | Rosyjska | Szkocka | Hiszpańska | Szwedzka | Kolonizacja Kanady |Kolonizacja Stanów Zjednoczonych | )
[W ramach Kolonializmu
europejskiego - zobacz: | Kolonizacja Ameryk | Kolonizacja Afryki | Kolonizacja Azji | Kolonizacja Azji Południowo- Wschodniej | Kolonizacja Australii i Oceanii | Eksploracja morska | Wiek odkryć | ]
(Zobacz również
informacje na temat korsarskich baz na: Wyspa Prowidencia
(Kolumbia), Wyspy Providencia i Santa Catalina, San_Andrés_(wyspa), Wyspy San Andrés, Providencia i Santa Catalina, Wyspa
Santa Catalina (Kolumbia),
oraz: Hiszpańskie
zdobycie Prowidencii 1641 i Angielska
Kolonia na Wyspie Providencia (Old
Providencia)
Providence Company lub
Providence Island Company była angielską Firmą (Kompanią) czarterową
założoną w 1629 roku przez grupę purytańskich
inwestorów, w tym Roberta
Richa, 2.hrabiego Warwick w celu założenia Kolonii Providence Island
na Wyspie Prowidencia
na Karaibach
i w dorzeczu Wybrzeża Mosquito
tego, na terenie dzisiejszej Nikaragui
Do
kolonii wysyłano angielskich osadników, aby prowadzili
plantacje.
Kolonie służyły również jako Baza
dla Korsarzy
działających przeciwko hiszpańskim statkom i osadom w
regionie. Koloniści musieli zapłacić
Kompanii jedną piątą łupów.
Kolonie zostały zniszczone przez Hiszpanów i
Portugalczyków w 1641 roku.
Tło
Wyspa
Providence została odkryta w 1629 roku przez
angielskiego korsarza Daniela Elfritha
Elfrith przekazał swoją lokalizację Philipowi
Bellowi, gubernatorowi Wysp
Somers; Bell wspomniał o tym Nathanielu
Richowi. Rich następnie zaangażował hrabiego
Warwick, swojego kuzyna, który zwołał spotkanie na 10
listopada 1629 r. w Brooke House w Holborn
w Londynie. Rezultatem były finanse, nominalnie 200
funtów na członka, przy 20 członkach, przy czym liczba
ta została osiągnięta na początku 1631 r.
Bell towarzyszył osadnikom na wyspę Providence,
wylądował 24 grudnia tego samego roku i został
pierwszym gubernatorem.
Uczestnicy
Oprócz
lorda Warwicka wśród dwudziestu akcjonariuszy Spółki
byli William
Fiennes, lord Saye i Sele oraz Robert
Greville, lord Brooke.
Oliver
St John, purytański adwokat, reprezentował interesy
Providence Company, a skarbnikiem był John
Pym, sire z West Country.
William Jessop został mianowany sekretarzem firmy.
Kompania
otrzymała przywilej królewski.
Spośród tych inwestorów 12 było już powiązanych z Somers
Isles Company
Oficjalny zapis wymienia 7 patentów przyznanych 4
grudnia 1630 r., a kolejne zostaną dodane w
przyszłości.
Czterech
z nich wycofało się wcześniej, a inni inwestorzy
kupili Spółkę.
Dziesięć
lat później Angielska
wojna domowa rozsławiła te nazwiska. John
Hampden był także wybitną postacią w wydarzeniach
poprzedzających angielską wojnę domową.
Nie był osobiście akcjonariuszem, ale był jego kuzynem
i faktycznie rozstrzygał sprawę między akcjonariuszami
a ich agentami na wyspie.
Ścisłe
pokrewieństwo połączyło kilku założycieli Spółki:
młodszego brata lorda Warwicka, Henry_Rich,_1st_Earl_of_Holland,
niedawno mianowanego Hrabią
Holandii i ulubieńca królowej Henrietty Marii; ch
przyrodni brat, naturalny syn ich matki, Mountjoy
Blount, niedawno mianowany hrabią Newport i podobnie
jak Holland, postacią na dworze; ich kuzyn, Robert
Evereux, 3 hrabia Essex i jego szwagier, hrabia William_Seymour,_2nd_Duke_of_Somersetert
Pierwsza
partia opozycyjna w historii Anglii zjednoczyła się
wokół tego jądra i jej przyjaciół w obu izbach
parlamentu, utworzona pod koniec lat trzydziestych XVII
wieku w ramach oporu wobec narzucenia pieniędzy
ze statków i spotykająca się rzekomo w interesach
Spółki przy Gray's Inn Lane lub Brook House. Holborn
lub na wsi.
Działalność
handlowa
Na
początku firma miała dwojaki interes: stworzyć
bogobojną populację w idealnej wspólnocie (która
miała utrzymywać się z uprawy tytoniu i bawełny); i
nękać hiszpańską żeglugę na Spanish Main.
Regulamin Spółki obowiązujący na trzech wyspach
Providence, Henrietta i Association (Tortuga) zabraniał
gry w karty i gier, dziwkowania, pijaństwa i
wulgaryzmów. "Starannie wybrany pastor - niemiecki
kalwiński uchodźca z Palatynatu - został przywieziony
do domu w niełasce za śpiewanie w niedzielę połowów
ryb" - zauważa CV
Wedgwood "Hrabia Warwick i jego przyjaciele
szczerze próbowali stworzyć trzy gniazda piratów o
zachowaniu i moralności kalwińskiego seminarium
teologicznego".
System
plantacji wymagał afrykańskich niewolników, co
wiązało się z handlem niewolnikami ale bawełna i
tytoń nie były opłacalne i zostały zastąpione
trzciną cukrową. Wyspy pozostały jednak Bazą korsarską
(patrz też: Wyspy Providencia i Santa Catalina)
na mocy milczącej zgody króla, którego polityka
zagraniczna pozostała oficjalnie neutralna w stosunku do
Hiszpanii, ale który się zgodził, pod warunkiem, że
Kompania pokryje jakiekolwiek wydatki. Perspektywy dla
Providence Island poprawiły się na tyle, że projektory
mogły w 1637 r. skapitalizować przedsięwzięcie
dodatkowymi 100 000 funtów
W
latach 1631-1635 Kompania założyła także angielską
kolonię na Tortudze
(zwanej także Wyspą Stowarzyszenia),
u wybrzeży Francuskiej Kolonii Saint-Domingue
Wynik
W 1635 roku, podczas ataku na
Tortugę Hiszpanie najechali
osadę na Wyspie Stowarzyszenia (Tortudze) i
zniszczyli ją.
W marcu 1638 roku kilku członków Kompanii było
gotowych wyemigrować na Providence Island: hrabia
Warwick, lords Saye i Brooke Henry Darley, ale z ich
prośby o urlop nic nie wyszło.
W maju 1641 roku kolonia na wyspie
Providence została podbita przez Hiszpanów i
Portugalczyków pod dowództwem
admirała Don Francisco
Díaza Pimienta
Wpływy
polityczne
Firma
Providence zapewniła wsparcie parlamentarzystom w
przygotowaniach do Angielskiej
wojny domowej . Firma jest uważana za skuteczne ,
choć powściągliwe narzędzie politycznej opozycji
wobec osobistych
rządów Karola I.
|
