Urca de Lima
(Santissima Trinidad)

Urca de Lima to wrak hiszpańskiego statku (który zatonął w 1715 roku) w pobliżu Fort Pierce na Florydzie w Stanach Zjednoczonych

Była częścią Floty Skarbów 1715, jednej z licznych Hiszpańskich flot skarbów pływających między Hiszpanią a jej koloniami w obu Amerykach.
Wrak znajduje się na północ od Fort Pierce Inlet , 200 metrów od brzegu od Jack Island Park. Po oddaniu do użytku w 1987 r. stał się pierwszym podwodnym rezerwatem archeologicznym na Florydzie.
Następnie 31 maja 2001 r. wpisano go do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych Stanów Zjednoczonych

Opis i nazwy

Oryginalna nazwa statku brzmiała Santísima Trinidad

Jej przydomek Urca de Lima pochodzi od hiszpańskiego terminu Urca oznaczającego statki towarowe i jego właściciela Miguela de Lima y Melo.
Inną nazwą używaną w niektórych źródłach historycznych jest Nao de Refuerzo. Imię to może wskazywać, że została wzmocniona do podróży przez Atlantyk.
Był zbudowanym w Holandii statkiem handlowym o wyporności 305 ton i używanym przez Hiszpanów do transportu ładunków między Hiszpanią Kontynentalną a Zamorskim Imperium Hiszpańskim w obu Amerykach

Serwis i zatonięcie

W 1712 roku Santísima Trinidad (= Urca de Lima) należała do floty składającej się z ośmiu statków pod dowództwem Juana Estebana de Ubilla, która pływała z Hiszpanii do obu Ameryk po towary i bardzo potrzebne złoto

Flota przybyła do Veracruz w grudniu i z powodu różnych problemów politycznych i logistycznych opuściła ją dopiero wiosną 1715 r.
W styczniu 1715 r. Lima y Melo został awansowany przez Ubillę na kapitana Santísima Trinidad, a statek otrzymał nowe maszty i wyczyszczony kadłub . Niektóre z mniejszych statków zostały złomowane na części, aby przygotować resztę floty do przeprawy przez Atlantyk. W maju tego samego roku cztery pozostałe statki (Nuestra Senora de la Regla (Capitana), Almiranta, San Cristobal de La Habana, Santísima Trinidad) w końcu wypłynęły do Hawany.
Po trudnej przeprawie dotarli tam na początku lipca.

Po naprawach i dodatkowym opóźnieniu flota Ubilli opuściła Hawanę 24 lipca i udała się do Kadyksu w Hiszpanii.
Flota została powiększona o dodatkowe sześć statków hiszpańskich pod dowództwem Antonio de Echevereza i francuski statekEl Grifón, który płynął z nimi w celu ochrony przed piratami.

Hiszpańskie statki przewoziły różne towary z obu Ameryk i Azji Wschodniej (przez Meksyk), duże ilości złota w sztabkach i około 14 milionów peso srebra. Urca de Lima nie przewoziła jednak dla hiszpańskiej korony żadnego złota ani srebra, lecz głównie towary takie jak skóry bydlęce, czekoladę, sasafras, kadzidła i wanilię. Oprócz tego niosła ze sobą kilka skrzyń z prywatnym srebrem. Kilka dni po opuszczeniu Hawany flota zderzyła się z huraganem, który zepchnął statki w kierunku wybrzeża Florydy i ostatecznie zatopił lub uziemił wszystkie statki z wyjątkiem jednego. Francuski El Grifón, który płynął naprzód, uciekł, nie zdając sobie sprawy z losu reszty floty. Ponad połowa z 2000 ludzi floty, w tym Ubilla i Echeverez, zginęła podczas burzy, a niektórzy z ocalałych zmarli później z głodu, obrażeń i chorób. Urca de Lima wypadła lepiej niż inne hiszpańskie statki, gdyż udało jej się skierować do wlotu rzeki w pobliżu Fort Pierce, gdzie osiadła na mieliźnie, ale kadłub pozostał nienaruszony.
Dzięki temu większość jej ładunku i żywności nie zaginęła i pomogła nakarmić ocalałych w kilka dni po burzy.

Ocalałych na plaży zorganizował admirał Francisco Salmón, który później nadzorował akcję ratowniczą trwającą również do kwietnia następnego roku.
Kilku mężczyzn podróżowało na północ małą łódką wydobytą z pozostałości floty.
W ciągu tygodnia dotarli do St. Augustine i poinformowali władze hiszpańskie o utracie floty skarbów z 1715 roku.

Pod koniec sierpnia na miejsce zatopionej floty przybyły statki pomocy z Hawany. Po uratowaniu ładunku Urca de Lima została spalona do linii wodnej, aby ukryć swoją pozycję przed Piratami i Korsarzami innych narodów, którzy również dowiedzieli się o zatopionej flocie skarbów. W grudniu piraci Henry Jennings i Charles Vane zdobyli hiszpański statek pocztowy i uzyskali od jego kapitana Pedro de la Vegi dokładną pozycję głównego hiszpańskiego obozu ratunkowego i Urca de Lima. Zaskoczyli obóz przeważającą siłą i Salmón nie miał innego wyjścia, jak tylko oddać resztę odzyskanego skarbu, który nadal pozostawał w obozie.
Piraci uciekli ze Złotem i Srebrem o wartości około 87 500 Funtów

Odkrycie wraku

Wrak statku odkrył w 1928 roku William J. Beach, niedaleko brzegu w pobliżu Fort Pierce.
Jednak dopływ rzeki, w którym pierwotnie osiadła Urca de Lima , już nie istniał ze względu na zmiany w linii brzegowej.
W 1932 r. rada miejska wydała pierwsze zezwolenie na akcję ratowniczą. Ostatnie zezwolenia wydano w 1983 i 1984 r. Wyniki tych akcji ratowniczych były jednak raczej skromne, ponieważ Hiszpanie uratowali większość ładunku w 1715 r. Odzyskano tylko jedną sztabkę srebra, dwa srebrne kliny i kilka armat. Rada miejska podjęła decyzję o przekształceniu wraku w rezerwat archeologiczny. W tym celu archeolodzy zbadali i sporządzili mapę wraku w 1985 r., a w 1987 r. otwarto pierwszy na Florydzie archeologiczny podwodny rezerwat. Było to pierwsze z tzw. Muzeów Morskich
W 2001 roku wrak został także wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych

W kulturze popularnej

Urca de Lima jest wymieniana w serialu telewizyjnym Czarne żagle (Black Sails) (2014) jako główny skarb poszukiwany przez piratów.
Ponieważ serial powstał jako prequel Wyspy Skarbów, Roberta Louisa Stevensona, ładunek z Urca de Lima ostatecznie stał się podstawą skarbu zakopanego na Wyspie Skarbów przez Kapitana Flinta